Toevallig kwam ik laatst de Uglies boeken van Scott Westerfeld tegen op Marktplaats. Ik ging meteen terug in de tijd. In groep acht las een van mijn beste vriendinnen The Hunger Games en zo ben ik door haar de YA fantasyboeken ingerold. Daarna begon ze aan Uglies en daar ben ik om een of andere reden nooit aan begonnen. Volgens mij stak De Grijze Jager daar een stokje voor. Toen ik de boeken op Marktplaats zag, wist ik dat dit het moment was voor een throwback leesmarathon. Heb jij al deze YA klassiekers gelezen?
Divergent (Veronica Roth)
Niemand kan om de Divergent boeken heen. In de tijd dat The Hunger Games overal aanwezig was, was Divergent dat ook. Dat zorgde voor mij persoonlijk dat het minder aantrekkelijk werd om ze te lezen. Altijd als iets gehyped wordt, wil ik eigenlijk wachten tot dat over is gewaaid. Puntje bij paaltje heb ik Divergent nog steeds niet gelezen (films uiteraard wel gezien) en ben ik dat eigenlijk niet meer van plan. Laat in de comments weten of ik écht iets mis.
Mortal Instruments (Cassandra Clare)
De relatie tussen mij en the Mortal Instruments serie is vergelijkbaar met die van Divergent. Ik begon de serie te kijken en heb toen de boeken gekocht, maar ben ze nooit gaan lezen. Zelfs de serie heb ik niet afgekeken. Het concept van Shadow Hunters blijf ik gaaf vinden, maar zodra er weerwolven en vampieren bij kwamen, knapte ik een beetje af, omdat dat al zo vaak gedaan is. Ook de ‘zijn we broer en zus of een setje’-trope gaat er bij mij niet in. No, thank you.
Fallen (Lauren Kate)
Hier kan ik kort en bondig over zijn: Fallen heb ik dit jaar gelezen als 26-jarige en het viel niet in de smaak. Ik zat ontzettend niet in de doelgroep. Veel te veel romantiek en drama, maar ik ben blij dat ik weet dat ik in mijn jeugd niets gemist heb.
Alles van Rick Riordan
Percy Jackson, The Heroes of Olympus, The Kane Chronicles, je gelooft het niet maar dit zijn allemaal boekenseries van ongeveer tien jaar terug. Geen idee hoe Rick Riordan het doet. Deze boeken heb ik ook pas in 2021 ontdekt en het zal niet als een verrassing komen dat ik behoorlijk wat te oud ben voor Percy Jackson. Veel van de personages irriteerden me, omdat ik me niet meer in ze kon verplaatsen of herkennen. Deze boeken had ik graag gelezen toen ik jonger was, helemaal omdat ik de films ook leuk vond. The Heroes of Olympus kan ik wel aanraden om als volwassene te (her)lezen. Dat was echt fantastisch en ook The Kane Chronicles zijn leuk.
Artemis Fowl (Eoin Colfer)
In de periode dat ik samen met een vriend Percy Jackson en de rest van Rick Riordan las, was hij ook in Artemis Fowl begonnen. Die personages vond hij nog irritanter dan degene uit Percy Jackson, dus op zijn aanraden ga ik me daar niet aan wagen. Deze boeken had ik ook graag ontdekt in mijn jeugd.
The Lunar Chronicles (Marissa Meyer)
Een tweedehands Cinder staat al twee jaar ongelezen in mijn kast. Ze staan op de planning, ook omdat ik toch bang ben dat ik iets gemist heb als ik deze serie YA klassiekers niet lees. That’s about it.
The Chemical Garden
De covers van deze serie YA klassiekers hadden echt een belachelijke aantrekkingskracht op mij. Ook het concept van jong sterven vond ik heel interessant. Toch viel deze serie niet in de smaak. Weer te veel romantiek en drama. Misschien had ik er als 16-jarige lezer anders naar gekeken, maar 24-jarige Jennifer rolde te vaak met haar ogen om dit verhaal te kunnen waarderen.
Beautiful Creatures (Caster Chronicles van Kami Garcia en Margaret Stohl)
Hier was ik voor de verandering vroeg bij. Het eerste boek heb ik ongeveer tien jaar terug gelezen en de rest van de delen wanneer ze uitkwamen. De duistere magie en de mysterie in boek één heb ik verslonden en zelfs toen ik het laatste boek een aantal jaar terug las, intrigeerde het verhaal me nog steeds. Deze ga ik denk ik herlezen. Oh en ik ben benieuwd of de serie die hierop volgt de moeite waard is. Ik ben bang dat alles zo wordt uitgekauwd.
Gallagher Girls (Ally Carter)
Deze spionboeken heb ik echt verslonden als tiener. Ik heb nog steeds spijt dat ik de serie niet heb uitgelezen en nu durf ik niet meer. Ik denk niet dat ik ze nu nog zo kan waarderen als vroeger, dus dat het afdoet aan de herinnering die ik ervan heb. Wat zou jij doen, gokje wagen en de nieuwste boeken kopen of het erbij laten?
Throne of Glass (Sarah J. Maas)
Deze heb ik in mijn jeugd helemaal gemist. En nu ik zoveel commentaar hoor over Sarah J. Maas, weet ik niet of ik me eraan wil wagen. De ‘Court’-boeken ga ik ooit eens bij de bieb lenen om te zien waar iedereen het over heeft, maar echt enthousiast ben ik niet. Mis ik wat? Let me know.
Gone (Michael Grant)
Als tiener vond ik Gone fantastisch en gruwelijk en vijf jaar terug nog steeds. Deze serie ga ik zeker opnieuw lezen. Wederom twijfel ik of ik aan de serie die erop volgt moet beginnen.
Shadow and Bone (Leigh Bardugo)
Six of Crows is fantastisch, maar Shadow and Bone is volgens mij niet mijn jam. Deze hype heb ik vroeger ook helemaal gemist trouwens. Op basis van de Netflix serie, gaan de Shadow en Bone boeken niet op mijn to be read.
Starters en Enders (Lissa Price)
Deze boeken heb ik een paar jaar terug gelezen op aanraden van iemand wiens favoriete boeken het waren. Ik vond het tegenvallen. Misschien omdat het te veel science-fiction is voor mijn smaak, misschien omdat ik al te oud was, misschien omdat het niet genoeg diepgang bevatte.
Conclusie: niet alle YA klassiekers zijn de moeite om te herlezen
The Hunger Games boek één wil ik zeker nog herlezen, maar ik denk niet dat boek twee en drie nog de moeite zijn als je al weet hoe het verhaal eindigt. Vooral het concept van de hongerspelen zelf, dat in boek één de meeste aandacht krijgt, vond ik interessant. Oorlogen en opstanden zijn niet my cup of tea. Hetzelfde geldt voor Uglies. In boek één maak je kennis met een wereld waarin iedereen ‘lelijk’ is tot hun zestiende verjaardag. Dan onderga je plastische chirurgie tot je perfect bent en kom je in een hele andere maatschappij terecht. Dat krijgt de aandacht die het verdient in het eerste boek en daarna gaat het steeds meer over oorlog en opstanden. Ook Beautiful Creatures, Voorbij het Wederwoud en Caraval (boek één) vond ik het leukst of best van de serie. Maar ik ben wel iemand die altijd de volledige serie probeert te lezen voordat ik een eindoordeel vel. Kortom: Extras van Scott Westerfeld (Uglies #4), here I come.
