Bijna dertig jaar geleden raakte Jan de Bont een gevoelige snaar met de actiefilm Twister (1996). De bioscoopbezoeker kon de zalen waarin dit spektakelstuk draaide goed vinden. Na Speed (1994) werd dit het tweede succes van de Eindhovenaar.
Na Twister, die qua speciale effecten baanbrekend bleek, maakte De Bont nooit meer een hit. Toen hij recent gevraagd werd naar het vervolg liet hij vallen niets van de plannen te weten. Hij hoorde pas van Twisters toen een paar maanden geleden de trailer uitkwam.
Waar gaat Twisters (2024) over?
De jonge Kate (Daisy Edgar-Jones) wil met een baanbrekend onderzoek indruk maken tijdens haar studie, maar tijdens de veldtest gaat het mis. Middenin een tornado verliest ze al haar vrienden, behalve Javi (Anthony Ramos). Vijf jaar later zoekt hij Kate weer op om hem te helpen bij opnieuw een baanbrekend onderzoek, waardoor ze weer terug in de tornado wordt geslingerd.
Onderweg komen Kate en Javi de populaire ’tornado wrengler’ Tyler (Glen Powell) tegen. Zijn spectaculaire maar domme tactieken maken van hem een geduchte tegenstander voor Kate en haar nieuwe team. Na een harde confrontatie met Tyler begint Kate toch te twijfelen of ze wel aan de goede kant van de historie staat.
Spectaculaire tornado’s: niet baanbrekend, wel bloedspannend
Waar Twister bekend stond als een baanbrekende film op het gebied van special effects, doet deze film eigenlijk weinig bijzondere dingen. Het ziet er allemaal oogstrelend mooi uit en maakt de actiescènes bloedspannend, maar heel nieuw is het allemaal niet.
Op wetenschappelijk vlak is er ten opzichte van 1996 eigenlijk vrij weinig veranderd. Sterker nog: tijdens de actie in de openingsscène gebruiken de personages een licht vernieuwde versie van Dorothy, het gereedschap dat ook door de crew uit ’96 werd gebruikt.
Het verhaal: Twisters nét niet voorbij de clichés
Met Lee Isaac Chung heeft deze film een bijzondere opvolger gevonden van De Bont. De wieg van de migrantenzoon stond in Lincoln, Arkansas. Alhoewel deze film zich in Oklahoma afspeelt zullen de boerderijen hem bekend zijn voorgekomen.
Chung werd bekend van het immigrantendrama Minari in 2021, waarvoor hij werd genomineerd voor beste regisseur en beste originele scenario bij de Academy Awards. Je kunt zien dat het drama in Twisters terugkomt en dat het verhaal veel diepere lagen bevat. Helaas laat de film het niet toe om weg te blijven bij bepaalde actiefilmclichés.
Misschien komt het ook door de bemoeienis van Joseph Kosinski, die voor Top Gun: Maverick al een waar actiespektakel schreef en zich ook nu weer bezighield met het verhaal. Aan bepaalde karakters wordt wel een diepe laag meegegeven, maar verschillende relaties worden vooral op clichématige wijze opgebouwd. Je voelt aan alles: er zit meer in.
De cast: (opnieuw) de blikvanger
De grootste blikvanger van deze film is de cast. Naast ‘rising star’ Glen Powell, de geweldige Daisy Edgar-Jones en Anthony Ramos zijn er enorm veel rijzende sterren in deze film te zien. David ‘Superman’ Corenswet speelt een schuin personage met overduidelijke nare bijbedoelingen en ook de groep achter Tyler bevat met Sasha ‘American Honey’ Lane, Katy O’Brien (Love Lies Bleeding) en Brandon Perea (Nope) veel jong acteertalent.
Wat dat betreft is de vergelijking met 1996 weer snel gemaakt. Naast de twee hoofdrolspelers, Helen Hunt en wijlen Bill Paxton, zien we daar ook nieuwe sterren als wijlen Philip Seymour Hoffman (Boogie Nights, Capote), Jami Gertz (Seinfeld), Alan Ruck (Succession) en Todd Field (Eyes Wide Shut).
Conclusie
De nieuwe film draagt in haar fundament de nineties actie van Jan de Bonts werk en voegt daar een paar lagen drama en persoonlijkheid aan toe. Daardoor voelt deze film als een ideale ‘summer blockbuster’ vol actie met een klein extraatje.