Er zijn veel theorieën gaande over de maanlanding. Zo wordt er door sommigen beweerd dat deze nooit echt is gebeurd. In Fly Me To The Moon, met Scarlett Johansson en Channing Tatum, volgen we het verhaal van de aanloop naar het vertrek van Apollo 11. Dit gaat namelijk niet zonder slag of stoot. De strijd tussen de Russen en Amerikanen om als eerste op de maan te zijn duurt lang en dat gaat ten koste van het moraal. Het verhaal is wellicht niet helemaal waarheidsgetrouw, maar geeft toch een interessante blik op die tijd. Helaas weet de film niet altijd de juiste toon te vinden, wat ten koste gaat van het geheel.
Waar gaat Fly Me To The Moon over?
De Amerikanen en Russen zijn in de jaren ’60 verwikkeld in een felle strijd. Beide naties willen als eerste op de maan landen. Cole Davis (Channing Tatum) is de vluchtcoördinator en doet er alles aan om ervoor te zorgen dat het soepel verloopt. Zeker na het falen van Apollo I, waar hij ook verantwoordelijk voor was. Het Amerikaanse volk staat echter niet meer achter de maanmissie en het geld droogt op. De mysterieuze Moe Berkus (Woody Harrelson) weet marketinggenie Kelly Jones (Scarlett Johansson) te strikken om de maan goed in de markt te zetten. Maar alles wordt gecompliceerd als Kelly over grenzen heen moet gaan, terwijl ze gevoelens krijgt voor Cole.
Niet de juiste toon
Er is veel dat Fly Me To The Moon een prima film maakt. De dialogen zijn snel en scherp. Visueel ziet de film er prachtig uit en dan voornamelijk de outfits. Maar wat de film tegenwerkt is dat het niet weet wat het wil zijn. Het wordt geadverteerd als komedie/romantische film en er zijn zeker elementen daarvan terug te zien. Maar de chemie tussen Johansson en Tatum is absent. Ze ontmoeten elkaar voor het eerst in een meet-cute en realiseren zich later pas dat ze samen moeten werken. Om een film als deze goed te laten werken, moeten de dialogen nog scherper zijn en er moet wat meer luchtigheid zijn tussen de personages. Johansson doet dit prima, maar Tatum is te serieus en weet de lichtheid niet op te roepen. De enige reden dat Kelly en Cole elkaar zouden kunnen vinden, is doordat ze allebei knap zijn.
Eigenlijk zou Chris Evans de rol van Cole op zich nemen, maar uiteindelijk is de rol naar Tatum gegaan. Dat is jammer, want de chemie tussen Johansson en Evans die is er sowieso. Dat weten we al doordat het tweetal vrienden is en eerder samen hebben gewerkt.
Soms lijkt Fly Me To The Moon liever een drama te zijn. Maar soms proberen ze het komedie aspect toch iets meer uit te vergroten. Helaas is de inconsistentie de reden dat de film niet zo goed is als het zou kunnen zijn. Er is veel expositie en het einde van de film wordt veel te lang uitgerekt. Het is als een gast die niet weet wanneer hij het feestje moet verlaten. Dat is jammer, want in de basis is het een prima film. Het had echter nog beter kunnen zijn.
Conclusie
Verwacht geen historisch accurate film over de maanlanding. Fly Me To The Moon is een film die goede momenten heeft, fantastisch is vormgegeven, maar toch iets mist en dat is voornamelijk de chemie tussen de hoofdrolspelers. Leuk om een keer gezien te hebben, vooral als je fan bent van die tijdsperiode, maar hij blijft niet hangen.
Fly Me To The Moon
Goed
- Prima cast
- Visueel prachtig
Niet zo
- Niet heel grappig voor een komedie
- Duurt te lang
