De hoogtijdagen van romcoms zijn al lange tijd voorbij. Ín de beginjaren 2000 was het een van de meest populaire genres in de bioscoop. Nu lijkt het genre echter een comeback te maken. Momenteel kun je namelijk wegzwijmelen bij de film Materialists met daarin Dakota Johnson, Chris Evans en Pedro Pascal in een liefdesdriehoek. De film neemt een diepere duik in de wereld van matchmaking en levert commentaar op de vaak wiskundige manier waarop mensen aan elkaar worden gematcht. Interessante materie die voer zijn voor een prima film die toch niet altijd helemaal goed uit de verf komt.

Waar gaat Materialists over?
Lucy (Dakota Johnson) is een van de beste matchmakers bij het bedrijf Adore. Ze is al verantwoordelijk voor negen huwelijken, maar zelf is ze nog altijd single. Als ze op de bruiloft van haar cliënt de charmante Harry (Pedro Pascal) ontmoet, dan lijkt ook haar liefdesleven perfect te zijn. Harry is niet alleen knap, maar ook erg rijk. Echter is Lucy’s ex John (Chris Evans) ook aanwezig op de bruiloft als personeel. Ondanks dat ze volgens de formule van Lucy geen match zijn, blijkt toch dat de aantrekkingskracht tussen de twee nog altijd sterk is. Ze moet dus kiezen. Gaat ze voor een luxe leven of kiest ze voor liefde in armoede?
De boodschap is duidelijk
Celine Song leverde met haar vorige film Past Lives ook al een verhaal af dat dieper in ging op liefde en relaties. In Materialists ligt de boodschap er echter nog dikker op. De meeste mensen zijn zo gefocust op de materiële zaken, dat we niet in zien dat echte liefde onder onze neus te vinden is. We hebben allemaal een lijstje waar een potentiële partner aan moet voldoen en het liefste kiezen we voor iemand met veel geld. Dat is ook de afweging die Lucy in de film maakt. Op papier is Pedro Pascals Harry helemaal perfect, een eenhoorn zelfs, maar is dat wel echt zo? Tegelijkertijd is het duidelijk dat Lucy nog altijd verlangt naar de imperfecte John, maar is hij het wel allemaal waard?
Het is interessante materie waar de film mee werkt en hoewel het de aandacht wel vast weet te houden, weet het verhaal nooit al teveel impact te maken. De keuze van Lucy lijkt eigenlijk helemaal niet al te moeilijk te zijn, waardoor de ene relatie al vrij snel buitenspel wordt gezet. Vervolgens wordt de tijd opgevuld met een cliënt van Lucy die na een rampzalige date wordt aangerand en later gestalkt, maar ook daar durft de film niet dieper op in te gaan. Dat is jammer, want daardoor blijft de film altijd aan de oppervlakte en is de uitkomst vrij voorspelbaar.
Visueel is de film wel erg mooi. Het camerawerk is goed gedaan met enorm veel close-ups tijdens gesprekken, waardoor het bijna voelt alsof je onderdeel bent van de conversatie. De mode in de film is ook een goede manier waarop het verhaal wordt verteld, waardoor we als publiek de personages nog beter leren kennen. Het is echter jammer dat het verhaal an sich niet sterker is.

Conclusie
Materialists is een romcom die gebaseerd is op realistische relaties. De film heeft veel interessante onderwerpen die het aansnijdt, maar niets komt echt goed uit de verf. Dat is jammer, want de film heeft een sterke cast, is visueel erg mooi en had veel interessanter kunnen zijn.