Het koninkrijk geeft Cinder, Disneyland en who-done-it vibes. Cinder-vibes door de robots/cyborg wezens die in het boek voorkomen. Waar denk je aan bij Disneyland? Een pretpark waar jij jouw grootste idolen tegenkomt. Het koninkrijk is precies zo’n plek. De who-done-it vibes ontstaan door het plot, daar draait het om. Allemaal elementen voor een interessante Young Adult. Voor de mensen die fan zijn van Cinder of pretparken, is dit boek sowieso al een aanrader. Heb je nog meer redenen nodig om het boek te lezen, dan lees je in deze blog verder wat je nog meer moet weten.
Het koninkrijk is uitgegeven door Moon Young Adult en is een vertaling van The Kingdom. Het boek is vertaald door Hanneke van Soest.
Waar gaat Het koninkrijk over?
Het koninkrijk is een (fantasy) pretpark waar gasten hun grootste sprookje werkelijkheid kunnen laten worden. Met virtuele draken, gigantische kastelen en hoogtechnologische wezens is niks te gek.
Ana is een van de Fantasisten, ook bekend als een technologische prinses. Zij zijn gemaakt om de bezoekers het naar hun zin te maken en meer. Dit is het leven waarvoor ze geprogrammeerd is, totdat ze Owen tegenkomt. Owen is een menselijke medewerker van het park waar Ana woont. Maar dan krijgt Ana andere gevoelens dan waarvoor ze geprogrammeerd is: ze wordt verliefd.
Maar het sprookje van Ana wordt een nachtmerrie. Owen raakt op een dag vermist en zij wordt ervan beschuldigd hem te hebben vermoord. Door getuigenissen in de rechtbank, interviews en Ana’s herinneringen ontstaat er een verhaal vol liefde, leugens, wreedheid en vooral wat het betekent om mens te zijn.
Wie leer je kennen in het koninkrijk?
Het boek is enjoyable en origineel, toch blijft hij niet heel erg lang hangen. Het riep niet (zo veel) emotie op, dat je er dagen of weken na het dichtdoen van het boek, er nog aan terug denkt. Maar er zijn dan ook niet persé dingen die veranderd moeten worden. Het is gewoon een vermakelijk boek op het moment dat je het leest. Wat wel jammer is dat er weinig ingegaan wordt op hoe de fantasisten echt te werk gaan. Er wordt wel een klein beeld geschetst maar je mist toch een deel van wat er op de flaptekst wordt ‘beloofd’.
Het hoofdpersonage, Ana, leer je heel erg goed kennen. Daarnaast zijn er niet heel veel personages die uitgediept worden, maar dat komt doordat er voornamelijk vanuit de hoofdpersonage wordt geschreven. Je krijgt wel een indruk van hoe de andere personages zijn en welke karaktereigenschappen ze hebben, maar dat is wel miniem. Het voor dit verhaal ook niet nodig om anderen dieper te leren kennen, het gaat juist om Ana en het ‘ontbreken’ van informatie over de andere personages draagt juist bij aan het mysterie in het verhaal.
De (droom)wereld van de fantasten
Er is minimale worldbuilding, maar dat is voor de mensen die naar bijvoorbeeld Disneyland of de Efteling zijn geweest, ook niet nodig. Ook al ben je geen pretparkbezoeker, kan je er wel een voorstelling van maken. Denk aan een pretpark, en alle specifieke details die van belang zijn worden benoemd wanneer dat nodig is. Verder is de ‘wereld’ waarin het verhaal afspeelt niet heel groot en is er dus weinig worldbuilding nodig. Een prima oplossing om het boek meer om het verhaal te laten gaan dan de omgeving.
Het verhaal begint vanuit het ‘nu’. Wanneer alles al is gebeurd en de rechtszaak al loopt, wordt Ana ondervraagd. Daarna spring je steeds tussen het verleden en het heden. Deze constructie is interessant omdat de auteur op deze manier heel duidelijk het verschil kan maken tussen wat je als lezer al mag weten en nog niet. Bij sommige boeken die op chronologische volgorde afspelen, kan het soms zijn dat de lezer al (snel) door kan hebben wat er aan de hand is. Met deze constructie hou je het tempo in het verhaal en behoudt de schrijver de volledige controle over wat de lezer wel of niet weet.
Conclusie
Het koninkrijk is origineel bedacht en het heeft een leuke twist op het einde van het verhaal die logisch in de verhaallijn ligt. De schrijfstijl leest makkelijk weg en de afwisseling tussen het heden en het verleden zorgt ervoor dat je blijft doorlezen. Toch is het een boek dat helaas niet heel lang blijft hangen. Tijdens het schrijven van deze blog is er dan ook een paar keer teruggekeken in het boek… Uiteindelijk is het boek wel heel leuk tijdens het lezen.