Lange tijd werd gedacht dat het onmogelijk was om Frank Herberts boek Dune te verfilmen. In de jaren ’80 werd er een poging gewaagd, maar zonder al teveel succes. Het zou nog een aantal decennia duren voordat regisseur Denis Villeneuve het aan zou durven om het verhaal naar het grote scherm te brengen. Dune: Part One was geslaagd, al was het soms wat lastig te begrijpen voor iemand die de boeken niet had gelezen. Met Dune: Part Two begint het verhaal pas echt. We hebben de introductie gehad van de personages en nu is het duidelijk dat de stront echt aan de knikker is. Timothée Chalamets Paul heeft namelijk een lijstje, net als Arya Stark. Hij is uit op wraak en zal alles doen om die te krijgen.
Waar gaat Dune: Part Two over?
Dune: Part Two gaat meteen verder waar Part One was gebleven. De Fremen dragen nog altijd het lichaam van Jamis door de woestijn. Hij werd in deel 1 verslagen door Paul (Chalamet). Nadat het geslacht Atreides werd uitgemoord besloot hij met de Fremen mee te gaan, al was zijn moeder Jessica (Rebecca Ferguson) het daar niet mee eens. De Harkonnen geloven dat Paul en Jessica gestorven zijn in de woestijn. Ze voeren de oorlog tegen de Fremen op, maar zonder al teveel succes.
Intussen groeit het aanzien dat Paul heeft bij de Fremen. De Fremen leider Stilgar (Javier Bardem) gelooft dat Paul de chosen one is waar zijn voorouders het al generaties over hebben. Intussen probeert Paul zich zoveel mogelijk aan te passen aan de Fremen en begint zelfs een relatie met Chandi (Zendaya), een jonge strijder. Samen met de Fremen heeft Paul maar één plan: wraak nemen op de moordenaars van zijn vader.
Visueel indrukwekkend
Dune: Part Two is een masterclass in het maken van films. Greig Fraser, die een Oscar won voor de eerste Dune, staat weer aan het roer wat betreft de cinematografie. Dit doet hij op meesterlijke wijze. Het verschil tussen de gekleurde tinten van de Fremen wereld tegenover het zwart witte bestaan van de Harkonnen is indrukwekkend. De manier waarop er gespeeld wordt met licht en close ups is mooi om te zien. De gevechten zijn ook goed vormgegeven en zien er spectaculair uit. Dit alles wordt ondersteund door de geweldige score van Hans Zimmer. Je zit met regelmaat in een trillende bioscoopstoel door het bombastische visuele en audiovisuele geweld dat op je afkomt.
Qua verhaal is het beter te volgen dan deel 1. Waar ik daar nog af en toe naar het scherm keek alsof ik water zag branden, was het nu wat meer rechttoe rechtaan. De film was een stuk makkelijker te volgen. Een andere recensent vergeleek Dune: Part Two met Lord of the Rings: The Two Towers. Daar zit een kern van waarheid in. Het begin van het verhaal is verteld, we weten wat er aan de hand is en wat er moet gebeuren. In de tweede film is het vooral actie om te laten zien dat de situatie serieus is.
Sommige kijkers vragen zich wel af of een white saviour verhaal als deze nog wel van deze tijd is. Dune: Part Two is echter veel gelaagder dan dat. Paul is een anti-held en het verhaal is eerder een waarschuwing van wat er kan gebeuren als bepaalde groepen zich teveel bemoeien met een plek waar ze niet thuishoren.
De cast maakt het beter
De cast is wederom ook top. Soms is het wel lastig om Chalamet in te beelden als de gedoodverfde leider. Soms is zijn performance een beetje vlak, maar op een of andere manier werkt dat ook wel mee. Zendaya is zoals altijd prima, al missen zij en Chalamet wel enige chemie. Ferguson en Bardem zijn uitblinkers. Ferguson weet op indrukwekkende manier de sluwe Jessica neer te zetten en Bardem is een genot om naar te kijken. Voor de rest maakt ook Austin Butler indruk. Hoewel hij soms zijn Elvis accent nog lijkt te hebben, is hij als de psychotische Feyd-Rautha een perfecte tegenhanger voor de wat meer timide Paul.
Conclusie
Dune: Part Two is mogelijk nog beter dan het eerste deel. Dit komt doordat het verhaal duidelijker is en vlotter verloopt en er ook een stuk meer actie in zit. Al met al een indrukwekkende filmervaring die je zeker moet bekijken in de bioscoop!