Het is niet perse de beste tijd om Jennifer Lopez te zijn. Hoewel de ster lange tijd het schoolvoorbeeld was van een A-list celebrity, verandert inmiddels niet alles wat ze aanraakt meer in goud. De film die ze zelf financierde (This Is Me… Now) wist genadeloos te floppen en ook haar nieuwe tournee raakt maar niet uitverkocht. J-Lo had echter nog een project in de pijplijn zitten en die is zojuist uitgekomen op Netflix. In Atlas speelt ze een genie die meegaat op missie om een gevaarlijke AI uit te sluiten. De film staat op nummer 1 in de top 10, maar als je een nieuwe I, Robot verwacht, dan moeten we je helaas teleurstellen. Atlas is wederom een dertien-in-een-dozijn actiefilm met matige CGI. Een domper, want met de goede cast had het een stuk beter kunnen zijn.
Waar gaat Atlas over?
Atlas Shepherd (Lopez) is een geniale data analyst die leeft in een futuristische versie van Los Angeles. Het is een tijd waarin AI dominant zijn. De AI Harlan (Simu Liu) wist zichzelf en alle andere AI te her programmeren, waardoor er chaos ontstond. Harlan weet de aarde te ontsnappen en 28 jaar later is hij nog steeds gevreesd. Want wat als hij terugkomt?
Atlas kent Harlan echter maar al te goed en dat heeft ervoor gezorgd dat ze een hekel heeft aan AI. Maar als Harlan wordt gelokaliseerd op een verre planeet genaamd GR39, dan staat Atlas erop dat ze meegaat. De zaken lopen echter niet zoals verwacht en geheel tegen Atlas d’r zin moet ze vertrouwen op een AI mech suit genaamd Smith om te kunnen overleven.
Alle clichés komen terug
Atlas is een van die science-fiction films geworden die je al honderden keren hebt gezien, maar dan beter. Het verhaal is ontzettend voorspelbaar. Het hele ‘AI neemt op een gegeven moment de hele wereld over’ verhaal is al vaak gedaan. Ook de diepere boodschap hebben we vaker terug zien komen. Ja, we weten het. De mensheid is slecht en verwoest alles. We moeten beter passen op onze planeet! Helaas zorgt een film als deze er niet voor dat die boodschap binnen zal dringen.
Dat komt voornamelijk doordat het script vrij saai is. Kenners die weten hoe je een goed verhaal schrijft zijn bekend met het show don’t tell principe. Daar hadden de makers van Atlas geen boodschap aan. Alles moet door expositie worden overgebracht. Daardoor krijgen we veel scenes waarin er enkel verteld wordt wat er gebeurd. Natuurlijk heeft onze bad guy ook nog tijd voor een eindeloos monoloog. We moeten natuurlijk wel weten wat hem drijft als slechterik zijnde. De beste manier om dat te doen is door hem het grootste deel van de film niet in beeld te brengen en alleen te benoemen. Dan kan hij het laatste half uur nog even zijn opwachting maken om bad guy dingen te doen.
Wellicht klinkt dit wel heel sceptisch, maar het is jammer dat de grote budgetten van Netflix naar dit soort films gaan. Natuurlijk is het hersenloos vermaak. Maar ondanks het feit dat de film een grote sterrencast heeft, moeten we het grootste deel van de film naar JLO kijken die haar best doet grappig te zijn. De beste performance wordt gegeven door de stem van Smith (Gregory James Cohan) en dat is een mechanisch pak. De rest van de cast vroeg zich waarschijnlijk ook af waarom ze ook alweer ja hebben gezegd.
Matige CGI
Dat wil niet zeggen dat Atlas perse een hele slechte film is. Er zitten momentjes in die best te kijken zijn en een eindgevecht die wel prima is. Alleen is het niets wat ervoor zorgt dat deze film de tand des tijd doorstaat. Dat komt ook mede door de zeer matige visuele effecten. Een science-fiction film moet in deze tijden visueel goed in elkaar zitten om geloofwaardig te zijn. Hoewel niet alle visuele effecten ondermaats zijn, zijn er veel actiescenes die eruit zien alsof ze onderdeel zijn van een goedkope VR experience. Met een budget van 100 miljoen dollar mogen we toch wel iets meer verwachten.
Conclusie
Het wordt tijd dat Netflix kritisch gaat kijken naar het soort films dat ze uit willen brengen. Ze zijn in staat om goed werk af te leveren, maar de laatste jaren lijken hersenloze actiefilms de boventoon te voeren. En dat wordt bij deze gezegd door een liefhebber van dat genre. Atlas is niet vernieuwend en is in principe een verhaal dat meerdere malen herkauwd is om weer in een nieuwe verpakking aan ons voorgeschoteld te worden. Een gemiste kans.