Muren van IJs laat de lezer achter met een jeuk naar het vervolg: Poorten van Vuur. Daarin ontdekken we hoe definitief het einde van deel één in deze duologie eigenlijk is. Wie veranderen er van helden in schurken en misschien toch weer terug in helden? Welke schurken blijken onder de juiste omstandigheden toch helden te zijn? En welke personages verdienen een goed einde? Poorten van Vuur is het verrassende slotdeel in de Orton-duologie.
Waar gaat Poorten van Vuur over?
Nadat de chaos uitbreekt in Orton, meldt Neara de rebel zich aan als spion in het nieuwe leger. Al snel merkt ze dat de generaal uitgebreide plannen heeft voor het dorp, die voor Neara en haar vrienden niet gunstig uit zullen pakken. De rebellen moeten strijden om hun vrijheid te behouden, terwijl ze een van hun beste vrienden moeten missen.
Ondertussen proberen steeds meer mensen naar de macht te grijpen en komt de sluimerende magie in Orton tot een uitbarsting. Als er een poort naar de nawereld geopend wordt, zwerven de doden door de stad. Vriend en vijand moeten zich samen inzetten om het dorp van de ondergang te redden.
Meer van hetzelfde
Dezelfde prettige schrijfstijl, dezelfde sfeer, dezelfde verbetermogelijkheden
In mijn recensie van Muren van IJs benoemde ik een aantal dingen, die ook blijken te gelden voor boek twee. Denk aan:
- Een prettige schrijfstijl voor fans van character-driven verhalen
- Toffe worldbuilding die erg doordacht overkomt
- Weinig personages die echt likable zijn, waardoor je lastig een band opbouwt
- Te veel slechteriken
- Zwaar, dus lees vooral eerst de disclaimer
- Te veel personages
Poorten van Vuur zet de deur open voor veel nieuwe personages
Ik ben vast niet de enige die de hoeveelheid personages in Muren van IJs al wat overweldigend vond. In Poorten van Vuur doet de auteur daar nog een schepje bovenop. Ook in dit boek vond ik het lastig om iedereen (zeker met vergelijkbare namen) uit elkaar te houden en te onthouden. Ik durf niet te zeggen dat het verhaal van dit tweede boek net zo sterk was geweest met minder personages, maar dat was een poging waard geweest.
Generaal Starla moet hierin wel los benoemd worden, want dit nieuwe personage voegt ontzettend veel toe. Haar veranderende band met Neara houdt de lezer door het hele boek heen op het puntje van de stoel. Beide personages maken enorm interessante persoonlijke ontwikkelingen door. Starla heeft hierbij ook al een gaaf achtergrondverhaal, dus zeker complimenten voor deze toevoeging.
Complimenten voor persoonlijke ontwikkeling
Mijn favoriete element van Poorten van Vuur is hoeveel persoonlijke ontwikkeling Firan, Neara en Vira doormaken. Ik rootte opnieuw voor Firan, dat hij rust en liefde zou vinden. Ik rootte voor Neara en haar mooie vriendschap met Firan. Vira en Starla waren ontzettend interessante personages om te volgen. Dat maakt het wel extra jammer dat er zoveel personages in zitten die screentime ‘opsnoepen’ van deze personages.
Weinig romantiek in Poorten van Vuur
En dat bedoel ik als compliment
Dit boek draait om avontuur, spanning en jezelf beter leren kennen. Het draait niet om de relaties van hoofdpersonen en dat is verfrissend. Dat gezegd hebbende, er zitten wel twee romances in en beide kan ik enorm waarderen. Jammer dat ze allebei slow burn zijn. Ik had het waarschijnlijk leuker gevonden als een van de twee iets meer tempo en pit had gehad voor de afwisseling. Aan de andere kant is de ontknoping extra tof als het tempo juist laag blijft. Dan heb je echt iets om naar uit te kijken. PS: supertof dat het allebei queer relaties zijn!
Poorten van Vuur is niet zó wauw als Muren van IJs
Poorten van Vuur is een gelaagd verhaal dat af en toe overbodig complex voelde. Zeker, omdat je soms gewoon niet meer weet wie de slechteriken zijn en wie je wilt dat wint. Er staan veel groepen tegenover elkaar en dan toch weer naast elkaar in dit verhaal. Ook de worldbuilding wordt in dit boek op een manier uitgebreid die voor mij niet hoefde. Het voelde minder uniek dan boek één en iets meer als Avatar the Last Airbender. Poorten van Vuur is vooral een boek dat ik aanraad als je het in korte tijd uit kunt lezen. Ik zou zeker meer standalones in deze wereld lezen, vooral als ze wat korter zijn 😉