Thriller is een breed genre met veel sub-genres. Onder water en Hoog water worden op de markt gezet onder de zwart komische kant. Beide boeken missen echter de ingrediënten om echt zo over te komen. De personages zijn daar allemaal te serieus voor en er zijn eigenlijk geen momenten te vinden die als grappig geïnterpreteerd kunnen worden. Waarom de boeken toch vermakelijk zijn? Lees snel verder.
Onder water en Hoog water zijn uitgegeven door Rakuten Kobo en zijn dan ook e-books only. Beide recensie-exemplaar ontvingen we via Marja West, in ruil voor onze eerlijke mening.
Waar gaan de boeken over?
Onder water en Hoog water zijn twee aaneensluitende verhalen en vallen onder het genre (zwart komische) thriller. In het eerste boek komen de zusjes Sofia en Samantha van Hout aan het sterfbed van hun moeder achter een geheim dat hun leven in een klap overhoop gooit. Wanneer de eerste schok is ingedaald en ze maar het beste uit de situatie halen, is het niet altijd wat het lijkt en zijn er grote gevolgen. Iedereen heeft een eigen motief en een andere kijk op de situaties. Hoe dat allemaal samenkomt, is uiteindelijk waar deze boeken om gaan. Het tweede boek laat ruimte open voor een derde boek. Of die onderweg is, is online niet te vinden. Wel leent het verhaal zich voor een grote reeks aangezien er niet één duidelijk doel of plot in het verhaal zit.
Duidelijke personages
De personages zijn goed uitgewerkt, ze hebben allemaal een eigen karakter en achtergrond waardoor ze goed te volgen zijn. Sommige personages zijn wel ietwat onnodig uitvergroot. De gedachtegangen en gevoelens van iedereen worden goed uitgediept waardoor keuzes logisch aanvoelen. Ook de romantische relaties lijken goed op elkaar aan te sluiten. Ondanks dat ze allemaal andere personages zijn en andere karakters hebben, passen de koppels toch qua persoonlijkheden bij elkaar. Het grootste verschil tussen boek een en boek twee is dat er bepaalde personages meer de focus hebben maar dat is verder niet storend.
Verwarende opbouw van worldbuilding
Het begin is soms kon niet zo heel goed plaatsen, er kwamen veel namen in voor en de relatie tussen al deze mensen was niet altijd even duidelijk. Op het moment dat je erin komt ben je in het eerste boek al wel een stukje verder. Dan zou je het eigenlijk nog een keer vanaf het begin moeten lezen om lekker in het verhaal te blijven. Het eerste boek vindt vooral plaats op de werf en boek twee meer in het cafeetje. De switch van focus op een andere locatie ligt logisch in de verhaallijn en geeft een extra stukje van het geheel weer.
Oorzaak-gevolg-oorzaak-gevolg
De tijdlijn in het eerste boek is opbouwend. Oorzaken hebben gevolgen en zo gaat het door het hele boek heen. Het is veelal op chronologische volgorde en het voelt meer aan als een soort soap die je leest dan een thriller. Doordat er eigenlijk nooit belangrijke informatie voor de lezer wordt achtergehouden, ontbreekt de spanning. De gebeurtenissen die plaatsvinden op zichzelf kunnen wel spanning veroorzaken maar doordat het vanuit verschillende perspectieven is geschreven krijg je alleen mee dat er informatie voor andere personages achtergehouden wordt, en niet voor de lezer zelf.
Iets wat nog opviel
Een laatste ding dat een beetje slordig overkomt zijn de (veelvuldige en onnodige) spelfouten. Denk daarbij aan zinnen als: ‘Wat dat je van deze’ in plaats van ‘wat dacht je van deze’. Daarnaast missen er ook vaak woorden in een zin waardoor de zin niet lekker loopt. Bijvoorbeeld: ‘zegt weemoedig’ moet zijn ‘zegt zij weemoedig’ of ‘krijgt u ons’ moet zijn ‘krijgt u van ons’. Het zijn geen grote fouten en door de context eromheen weet je wel wat er bedoeld wordt. Toch is het jammer want dat maakt het gevoelsmatig wel wat minder professioneel.
Het zijn vermakelijke boeken en het is interessant genoeg om het door te lezen. Het is qua schrijfstijl prima geschreven en het leest als een soort soap weg. Het voelt echter niet aan als een thriller, alhoewel het boek daar wel onder gecategoriseerd is. Als je de boeken hebt liggen voor in de zomer, zijn het prettige boeken om weg te lezen. Echter sta ik niet te popelen om deel drie wat ook weergeeft hoe betrokken je dan bent bij het verhaal.