Laat ik vooropstellen dat ik er niet van uitga dat een ontwikkelaar er op uit is een slechte game te maken. Niemand in de creatieve industrie wil bij de aanvang van een nieuw project beginnen met het idee dat het resultaat slecht moet zijn. Helaas is LotR Gollum ergens in het creatieve proces afgegleden tot het niveau waar het zich nu tijdens de lancering bevindt. Een rommelig geheel van ideeën en concepten dat niet vermaakt maar frustreert. De legendarische mystiek waar de wereld van Tolkien bekend voor staat is niet terug te vinden in deze game.
Het verhaal achter LotR Gollum
Gollum is een personage dat bekend is bij elke LotR fan en daarbuiten. De hobbit die door de macht van de ring paranoïde gesprekken met zichzelf voert. Hij was eerst de hobbit Smeagol die de ring gewelddadig voor zichzelf opeiste. Hij verloor uiteindelijk de ring die door Bilbo werd meegenomen. Het verhaal van de game LotR Gollum begint in de periode waarin hij gevangen is genomen door de elven en wordt uitgehoord door een tovenaar. Deze vraagt waar hij al die tijd is gebleven en wat hij de vijand heeft verteld. Vervolgens volgen we Gollum na zijn omzwervingen na het verliezen van de ring. Uiteindelijk wordt Gollum gegrepen door de volgelingen van Sauron. De tovenaar vraagt in een cutscene: “Hoe heb je het fort van Sauron, Barad-Dûr, weten te overleven?” Dit alles wordt verteld in een eenvoudig ogende diavoorstelling. Uiteindelijk zien we Gollum en de game begint met het verhaal hoe hij toch ontsnapt. Wat volgt is een prison escape scenario.
Matige presentatie
Helaas is het verhaal van LotR Gollum matig gepresenteerd en kabbelt het met een slap tempo voort. Hoewel de game probeert personages te introduceren met cutscenes en gameplay wordt dit super belabberd uitgevoerd. Ook het verloop van de cutscenes werkt hier niet aan mee. Vroeg in de game wordt je gevangen en uiteindelijk naar een cel gebracht. Hier bevinden zich twee andere personages. De cutscene stopt en je hebt weer controle over Gollum. Een van deze twee figuren snauwt naar je en die kun je niets vragen. De ander heeft een interactie knop. Interessant! Wie weet krijg ik wat uitleg of een interessant geschreven dialoog tussen de wat paranoïde Gollum en deze gevangene. Helaas heeft ook deze gevangene een kort antwoord voor je: ‘ga slapen’. Dus pak ik het item van de vloer en ga ik slapen. Een volgende cutscene begint. Nog geen minuut aan gameplay of interactie en ik ben de controle weer kwijt. Dit misplaatste tempo van verhaal in cutscenes, naar gameplay van enkele seconden naar weer een cutscene gebeurt te vaak en is hinderlijk.
Twee persoonlijkheden
Dan is er ook nog een soort innerlijke dialoog die Gollum in bepaalde, vaak zeer zwakke, verhaalelementen uitspeelt met zijn twee persoonlijkheden. Kies je voor de ene optie dan moet je Gollum overtuigen van het nut van je antwoord. Kies je de andere, dan moet je Smeagol overtuigen. Dit role playing element had potentie, maar is slecht uitgewerkt. Het is eerder raden naar de juiste antwoorden dan het idee hebben dat het iets toevoegt aan het verhaal of aan het personage Gollum. We weten dat-ie met zichzelf praat, maar de wereld om hem heen verandert niet ingrijpend genoeg wanneer je de ene of de andere keuze maakt.
De game probeert nieuwe personages te introduceren binnen het LotR universum. Helaas zijn de voice acting en de personages niet memorabel genoeg om iets om te geven. Daarnaast is de interactie met Gollum ook zeer beperkt door de personages. Door zijn aard is Gollum niet bepaald in staat om zich emotioneel diep te uiten of zijn motivaties te delen met de speler. Hij is of de nederige miezerige Smeagol of Gollum die de hele wereld wil wurgen.
Het is niet al goud dat er blinkt
Grafisch is LotR Gollum ook niet onderscheidend. De studio heeft geprobeerd om met de artistieke keuzes een eigen stijl te geven aan het LotR universum. Het probeert niet de films of de recente serie na te apen maar kiest voor een eigen interpretatie. Dat begint bij Gollum zelf. Helaas gaat het daar al redelijk mis. De bewegingen en het postuur lijken op het schepsel die we kennen van de films maar daar houden de goede vergelijkingen wel bij op. Gollum ziet er niet geweldig uit. Ook zijn de animaties in cutscenes van de gezichten wisselend van kwaliteit. De medespelers van Gollum zijn ook niet best geanimeerd. Monden die niet synchroon lopen of emoties die niet af te lezen zijn van het gezicht. Haarstijlen die een eigen leven lijken te leiden. De animaties zijn houterig of repetitief. De outfits zijn wisselend in kwaliteit maar vaak genoeg lopen ook hier de animaties niet synchroon.
Meme-waardig
Qua backdrop van levels heeft de game enkele mooie vergezichten maar ook die tonen niet de gebruikelijke kwaliteit die we van groot gebudgetteerde games kennen. Ook de details zijn pijnlijk slecht uitgewerkt. Er zijn te veel ‘plat’ slecht gerenderde voorwerpen en saaie omgevingen. De makers pogen met strooisels van ‘lore’ je te laten binden met een omgeving. Op een gegeven moment moet Gollum zich door de smidse bewegen waar de stormram “Grond” wordt gemaakt. Deze naam zal op verschillende forums voer zijn voor lollige memes en is voor de LotR nerds wel een ding. Een paar sweeping vistas van de omgeving worden getoond met een enkele glimp van Grond. Voor de rest is het level een platformsegment waar geen eigen karakter in is terug te vinden. Je kruipt en klautert door de omgeving en na een half uur kom je hier niet meer terug. Levels vloeien in elkaar over zonder dat je er erg in hebt, ze lijken allemaal op elkaar en zijn dus repetitief en niet onderscheidend.
Dat alles wordt vergezeld door een soundtrack die ik niet vond opvallen. Het spel draait grafisch zo soepel als een slak met de wind tegen. Ik verwacht niet dat mijn redelijk gebouwde pc met 20 frames moet worstelen in kleine ruimtes waar niets bijzonders gebeurt. En wanneer de cutscenes zelf ook deze verversingssnelheid hanteren is het geen feest voor het oog om naar te kijken.
Heer van middelmatigheid
Dan denk je dat de gameplay nog iets gaat rechttrekken wellicht, maar ook daar slaat Gollum de plank mis. Als gevangene ben je uitverkoren tot het uitvoeren van taken voor de Orcs die de boel beheren. Jij en je mede slaven verdwijnen dagelijks in een rammelige kooi om af te dalen naar de gevaarlijke mijnen om daar dingen te doen. Verzamel item X, draai hendel Y om. Bezigheidstherapie in Mordor in feite. Sommige missies duren nog geen 5 minuten met side characters waar je niets om geeft. Ook is al heel snel duidelijk wat de bedoeling gaat zijn. Je moet ontsnappen maar daarvoor moet je wel de missies voltooien om de mechanics vrij te spelen waarmee je uiteindelijk uit Mordor kan ontsnappen.
En wat een mechanics zijn het! Gollum is een wendbaar ventje, dat hebben we gezien in andere media. Klimmen en platformen zit in zijn bloed maar in deze game beweegt Gollum zo gracieus als een Oliphaunt. Animaties worden abrupt afgebroken waardoor het bewegen er niet vloeiend uitziet. In levels waar veel geklommen en gesprongen moet worden zijn de routes niet altijd duidelijk en zijn sprongen te verdelen in twee categorieën; ik haal het maar dat verwachtte ik niet, en ik dacht dat ik het ging halen maar nu val ik te pletter. Het is lomp, speelt niet soepel en is ronduit vervelend om te platformen.
Lineaire levels
Dan heb je nog het sluip gedeelte. Gollum kan helaas niet goed vechten maar kan wel Orcs wurgen zolang ze geen helm op hebben. Daarnaast is hij bijna onzichtbaar in de schaduwen, zo leerde de tutorial mij. Dit biedt keuzes om misschien verschillende stealth situaties te benaderen. Helaas gaat dit niet op. De levels zijn zo lineair dat er één oplossing is voor alle stealth secties. Daarnaast zijn de vijanden nog eens oliedom. Als je eenmaal ontdekt wordt, rennen de Orcs met een sukkeldrafje op je af om je te pakken. Je kunt maar beter hopen dat er een pilaar in de buurt is waar je vier keer om heen kunt rennen. Want dan zijn de Orcs je weer vergeten en kun je het opnieuw proberen. Of beter laat je jezelf pakken want de vergeeflijke saves zijn gelukkig vaak genoeg ingezet om je te laten slagen.
Ook zijn er elementen waar je wordt verteld om te puzzelen door het sturen van een companion. Je kiest de knop selecteer companion en kijkt en selecteert vervolgens het oplichtende onderdeel waar deze companion mag bewegen. Ook hier is de volgorde bepaald: het vergt geen intelligente keuzes of analyse van je spelomgeving maar is een kwestie van trial and error.
Slecht uitgewerkt
Al deze elementen zijn zo bar slecht uitgewerkt dat het spelen van Gollum een sleur is. Het verhaal is niet boeiend genoeg en laat je niet halsreikend uitkijken naar het volgende deel. De ene gameplay loop wisselt af met de ander maar wanneer je denkt: “oh ik ben blij dat het platformen voorbij is”, wordt er een sluip gedeelte voor je getoond die je weer doet verlangen naar het platformen totdat je weer de zoveelste afgrond instort, omdat de sprong die je had moeten maken niet de juiste was. Dit alles wordt begeleid met een uiterst zenuwachtig camera perspectief wat de speelbaarheid ook niet ten goede komt. Kortom, heel veel ideeën maar stuk voor stuk slecht uitgevoerd.
Alles heeft een prijs. Middelmatigheid is juist duurder.
Zelfs met alle goede bedoelingen kan LotR Gollum niet boeien. De gameplay is een samenraapsel van halve ideeën en slecht uitgewerkte mechanics die in de essentie niet kloppen of werken en het spelbederf bij elk segment benadrukken. De presentatie is kwalitatief slecht met misschien enkele mooie vergezichten, maar je blijft vooral de in het oog springende slechte graphics en optimalisatie onthouden bij het spelen.
De ontwikkelaar heeft beterschap beloofd in een uitgebreide excuusbrief. Deze excuusbrieven zijn inmiddels een standaardantwoord geworden voor heel veel recente middelmatig uitgebrachte staat van AA en AAA games. Mijn oordeel over deze excuusbrieven daargelaten, heb ik niet het idee dat deze game met patches en updates te redden is. Ja, ze kunnen de frame rate wellicht verbeteren maar er is gewoon teveel mis aan dit spel. Daarbij komend is het stuitend wat de makers en uitgevers voor dit spel vragen.
Te duur voor wat je krijgt
Wanneer je tegenwoordig een game koopt wordt je meestal voor de eerste lastige en ronduit vervelende keuze gesteld: Welke versie van de game moet je nu kopen? De uitgeklede variant? Of zwicht je voor de versie met toeters en bellen en andere FOMO artikelen. In het geval van LotR Gollum is de keuze makkelijk, koop er geen. Het is het geld niet waard. Wil je toch geld neertellen voor een van de slechtste games in 2023 dan heb je nog de keuze tussen verschillende versies. De basisgame kost op het moment van schrijven 49.99 euro op de pc. Wil je naast de standaard game de ingame lore lezen, voicelines van elfen in hun eigen taal horen, een art book en vier magere e-motes plus de soundtrack horen? Dan mag je er nog eens 10 euro bovenop rekenen. Veel van deze genoemde features zijn standaard in de meeste games en in de game zelf te vinden.
In dit geval heeft de maker waarschijnlijk te veel willen doen in te weinig tijd. Deze ontwikkeling zal zeker nog eens worden uitgediept in een toekomstige documentaire op Youtube. LotR is een franchise geworden, waar iedereen die met een zak geld en een idee aanklopt er een vrijbrief voor krijgt om een product te maken. De kwaliteit van het brouwsel in het geval van deze game is uiterst smaakloos. It ruins it.