Nadat Little Nightmares I uitgespeeld was, waren degene die het daadwerkelijk gespeeld hadden en ik (die dus alleen van onder een dekentje toekijkt) gelijk hongerig voor iets nieuws. Ik ben nog nooit zo diep in de achtergrondverhalen en theorieën gedoken als voor Little Nightmares I en toen kwam ik uit bij Limbo en INSIDE. Een aantal elementen van horrorgame INSIDE (verdrink animatie en een paar puzzelelementen) waren vergelijkbaar met die van Little Nightmares I, dus ik dat wilde ik wel een kans geven. Limbo is een eerdere game van dezelfde makers als van INSIDE, dus besloten we democratisch om die als eerst te spelen.
Waar gaat Limbo over?
Net als Little Nightmares I begint Limbo eigenlijk meteen zonder dat je informatie krijgt over wie je bent of wat er gebeurt. Ik wil wel meteen zeggen dat Limbo eigenlijk weinig tot geen achtergrondverhaal heeft, dus dat is dan weer totaal anders dan het Little Nightmares universum. In Limbo speel je een silhouette van een jongetje (third person platform) die allerlei puzzels oplost om maar door te kunnen gaan. Het lijkt één heel lang level te zijn.
Limbojongen wordt wakker in een bos en begint met verkennen. Hij ontmoet pijlschietmensen, een gore grote spin, een dikke mug, cirkelzagen, magneten, wormen die je hersenen overnemen en handige happertjes die die wormen opeten. De werelden die hij binnenstapt worden steeds geavanceerder en uitdagender. Opzich best leuk allemaal, maar er is weinig thematisering, muziek, verhaal en eigenlijk ontbreekt het ook aan enge elementen. Het is vooral puzzelen.
Wanneer is Limbo echt iets voor jou?
Ik ben redelijk neutraal over deze game. Het is niet echt eng of memorabel, maar het is wel origineel en uitdagend. Er zitten leuke puzzels in. De animaties zijn vaak wel grappig en verrassend soepel. Ook de achtergronden zijn prachtig. Kortom: als je zoekt naar een verhalende horrorgame ben je echt aan het verkeerde adres. Als je lekker luchtig wil puzzelen in af en toe een creepy sfeer, dan moet je lekker gaan limboën. Uiteindelijk kom je er trouwens wel achter waarom deze game Limbo heet en dat vond ik stiekem wel cool. Alleen de laatste cutscène snap ik nog steeds niet helemaal…
Ik had net Little Nightmares I achter de rug en ook ben ik nog steeds enorm te spreken over de achtergrondverhalen van Bendy and the Ink Machine, dus ik was juist op zoek naar geweldige verhalen en plottwists en enge engheden, dus wat dat betreft was Limbo wel een beetje frustrerend. Daarnaast vind ik het vervelend dat het aanvoelt als één level, want dan voelt het niet alsof je wat bereikt hebt en dan weet je niet hoe lang je nog moet tot je het spel hebt uitgespeeld.
Op naar Inside!
Heb jij al eens een game van Playdead gespeeld? Wat waardeer je aan hun games en waarom? Of wat vind je vreselijk? Laat het weten in de comments!