Adaptaties van videogames zijn over het algemeen niks om over naar huis te schrijven. Wanneer er weer een dergelijke tv-serie of film wordt aangekondigd houden veel fans hun hart vast. De voor Netflix geproduceerde animatieserie Castlevania bewijst echter dat er ook goede videogame-adaptaties mogelijk zijn.
Waar gaat Castlevania over?
Het is 1455 wanneer in Walachije (een historische regio in Roemenië) de jonge vrouw Lisa aanklopt bij het kasteel van niemand minder dan vampier Vlad Dracula Tepes. Ze wil dokter worden en is op zoek naar Dracula’s wetenschappelijke kennis. Geamuseerd besluit hij haar te helpen. De twee worden verliefd en trouwen. Twintig jaar later wordt Lisa op de brandstapel gegooid door de Bishop van Târgovişte. Dracula’s wereld stort in en hij zweert wraak te nemen op de mensheid. Een jaar later voegt Dracula woord bij daad en laat hij de hele nederzetting Targoviste afslachten. Zijn wraak eindigt daar echter niet en hij zal niet rusten voor alle mensen van de aardbodem verdwenen zijn.
Intussen zoekt Trevor Belmont onderdak in het stadje Gresit, die inmiddels ook te kampen heeft met Dracula’s duistere leger. Trevor komt van een lange lijn vampierjagers, maar de Belmonts zijn verkettert door de kerk. In het stadje redt hij de nomadische magiër Sypha en vinden ze niemand minder dan Dracula’s zoon Adrian ‘Alucard’ Tepes. Het drietal besluit samen te werken om Dracula’s bloederige wraaktocht te stoppen.
Sterke cast
De tv-serie is losjes gebaseerd op twee specifieke Castlevania-games: Castlevania III: Dracula’s Curse en Curse of Darkness. Mensen die deze games hebben gespeeld zullen verschillende personages herkennen. Alucards achtergrondverhaal is daarnaast gebaseerd op die uit Symphony of the Night. De makers waren echter niet bang om veel vrijheden te nemen, waardoor Castlevania eigenlijk een nieuw verhaal vertelt.
Castlevania komt hiermee weg omdat de personages ontzettend goed zijn uitgewerkt. Het trio Trevor, Sypha en Alucard hebben allemaal hun eigen motivaties en character arcs. Ze hebben daarnaast ook veel chemie en hun dynamiek is ontzettend amusant te zien. Ook de personages aan Dracula’s kant zijn goed uitgewerkt. Dracula is dan wel uit op wraak en moet worden gestopt, maar je ziet wat zijn verdriet om Lisa met hem doet. Zijn wereld is ingestort en zijn enige drijfveer is het uitroeien van de mensheid. De rest interesseert hem niet meer. Zelfs niet de politieke strubbelingen binnen zijn hof.
Over zijn hof gesproken, ook personages als Carmilla en Hector hebben hun eigen motivaties. Hun acties voelen realistisch in de context van hun persoonlijkheden en je snapt waar ze vandaan komen. De ontwikkeling van het personage Isaac is hierbij nog een aparte benoeming waard. Hij heeft namelijk een van de meest bevredigende arcs in de hele serie.
Goed gechoreografeerd bloedvergieten
Het zal je niet verbazen, maar Castlevania is nogal bloederig en gewelddadig. Wat wil je met vampiers? De serie schuwt geen details wanneer Dracula zijn duistere leger loslaat op Târgovişte. Ik beschreef deze scène eerder in dit artikel als een afslachting en daar is geen woord van gelogen. Het wordt naar mijn mening nergens compleet misselijkmakend, maar verwacht bij een horror/dark fantasy als dit wel wat gore.
Kun je het bloedvergieten aan, dan biedt de serie ontzettend sterke gevechtsscènes. De vampiers en hun dienaren hebben interessante krachten. Trevor Belmont vecht met een zweep en Sypha weet haar magie op zeer inventieve manieren te gebruiken. Alucards vaardigheden zijn gewoon ontzettend cool. Ieder seizoen weet hier zelfs in te groeien. De personages gebruiken steeds beter gebruik van hun vaardigheden én omgeving, waardoor de actiescenes een lust zijn om naar te kijken.
Castlevania is ondanks de Amerikaanse studio Frederator Studios visueel duidelijk geïnspireerd door anime-series. Dit is terug te zien in de dynamische gevechten, maar ook in bijvoorbeeld gezichtsuitdrukkingen van de personages. De personage-ontwerpen zelf zijn daarnaast duidelijk geïnspireerd door het werk van Ayami Kojima, die voor een aantal Castlevania-titels het concept artwork heeft geleverd.
Bijzondere opbouw
Castlevania heeft een wat bijzondere opbouw. Het eerste seizoen van Castlevania bestaat uit slechts vier afleveringen en is vooral opzet voor de rest van de serie. Het tweede seizoen heeft slechts acht afleveringen, terwijl seizoen drie en vier er tien hebben. Verder kán het derde seizoen in eerste instantie een beetje als filler aanvoelen, gezien hetgeen wat de personages uitspoken niet direct bijdraagt aan het verhaal. Ook dit seizoen blijkt uiteindelijk op te bouwen naar het sterke vierde seizoen. Door diezelfde opbouw weten het verhaal en de personages veel impact te maken.
Conclusie
Met goed uitgewerkte personages, dynamisch gechoreografeerde gevechtsscénes en een vermakelijk verhaal bewijst Castlevania dat het mogelijk is om een goede videogame-adaptatie te maken. Zoek je een goede serie om te kijken tijdens spooky season, sla dan zeker deze vampierserie niet over. En smaakt dit naar meer? Goed nieuws: het eerste seizoen van Castlevania: Nocturne, een standalone vervolg gebaseerd op Rondo of Blood en Symphony of the Night, staat sinds 28 september ook op Netflix.
Castlevania
Sterke adaptatie
Goed
- Sterke cast met goed uitgewerkte personages
- Goede gechoreografeerde actie
- Interactie tussen de personages is heel amusant
Niet zo
- Verhaalopbouw niet altijd evenwichtig
- Heel erg bloederig, kan iets té zijn voor mensen die hier niet van houden
