Om eerlijk te zijn kunnen oorlogsfilms mij niet echt bekoren. Als ik ze eenmaal kijk vind ik ze wel interessant, maar het is niet dat ik snel de keuze zou maken om ze in mijn vrije tijd te bekijken. Ik weet niet waarom dat zo is, want goede oorlogsfilms zijn belangrijk. We moeten de geschiedenis niet vergeten en leren van onze fouten. Laatst schreef ik al een recensie over Jojo Rabbit. Ook een oorlogsfilm, maar dan toch in een ander, komischer jasje. Een andere oorlogsfilm die nu in de bioscoop draait is een stuk serieuzer. 1917 gaat over de Eerste Wereldoorlog. Een oorlog die niet zo erg leeft in Nederland. Toch is 1917 een goede film om te kijken, al is het alleen al om de manier waarop het is gefilmd. Vrijwel alles is namelijk in één take opgenomen en er zijn vrijwel geen cuts in de scènes. Het zorgt ervoor dat de film nu al een favoriet is voor de Academy Awards. Maar maakt de film dat ook waar?
Waar gaat 1917 over?
De film opent op 6 april 1917 als korporaal Blake (Dean-Charles Chapman) en korporaal Schofield (George MacKay), Britse soldaten in Frankrijk, nieuwe orders krijgen. Ze moeten een bericht brengen naar de troepen aan de frontlinie die klaar zijn om de Duitsers aan te vallen. Volgens de leiding van het Britse leger lopen ze direct in een val. De twee boodschappers moeten zo snel mogelijk naar de frontlinie komen, om zo veel levens te redden.
Weinig geschiedenis
Het hoe en wat is niet belangrijk in 1917. De geschiedenis zelf wordt niet echt genoemd, dus degenen die niet weten waar de oorlog over ging hebben geen idee wat er aan de hand is. Dat is op zich niet zo’n groot probleem, aangezien de film zich op een specifiek moment richt. De twee hoofdpersonen gespeeld, door Chapman en MacKay, hebben een goede chemie. Het personage Blake is gebrand om de missie te laten slagen, omdat zijn broer bij de troepen hoort die mogelijk gaan sterven. Schofield is wat minder enthousiast en dat zorgt voor een prima dynamiek.
Doordat alles zoveel mogelijk in één take is opgenomen, ga je je als kijker wel meer focussen op de momenten waar die cuts dan wel komen. Het is de bedoeling dat we door deze aanpak dichter bij de actie moeten staan, maar dit werkt niet altijd even goed. De cuts die er zijn, zijn namelijk overduidelijk. Zo wordt het scherm ineens zwart of is er een dikke stofwolk. Dat leidt een beetje af. Op een gegeven moment voelt het niet meer echt als een verhaal, maar meer alsof je naar een obstakelrun aan het kijken bent. Het is een gemiste kans.
Waarschijnlijk is het grootste deel van het budget gegaan naar A-list acteurs die weinig screentime krijgen. Zo maken onder andere Colin Firth, Mark Strong, Benedict Cumberbatch en Richard Madden hun opwachting. Het voegt niet veel toe, maar het is uiteraard wel leuk om zulke grote namen voorbij te zien komen.
Conclusie
Ondanks de unieke manier van filmen is 1917 niet per definitie een film die echt boven het maaiveld uitsteekt. Het is een prima film om te kijken, maar er zijn betere oorlogsfilms. Zo is Fury op Netflix een aanrader. Als je van geschiedenis houdt dan zal 1917 je meer kunnen bekoren, maar het is niet perse een Best Picture winnaar.