Nu de Oscar nominaties bekend zijn gemaakt, hoor je heel veel over de genomineerde films. Hieronder valt ook Poor Things. Een absurdistische film met al vele goede recensies is bijna niet over te slaan. Dus wij hebben ook een kijkje genomen en we kunnen vast verklappen: bijna alle mogelijke emoties zijn voorbij gekomen. Van lachen, tot ongemak, tot medelijden. Ondanks dat dit een (relatief) spoilervrije recensie is over Poor Things, raden wij toch aan om zo blanco mogelijk de film in te gaan als je hem nog wilt kijken.
Waar gaat Poor Things over?
Deze film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Alasdair Gray en gaat over Bella Baxter (Emma Stone) die door wetenschapper Godwin Baxter (Willem Dafoe) tot leven wordt gewekt. Zij wordt kort gehouden door Godwin, ook wel bekend als God, voor haar veiligheid. Wanneer zij advocaat Duncan Wedderburn (Mark Ruffalo) ontmoet, verandert dat. Ze gaat op een avontuur dat vol zit met levenslessen, sociale (on)gemakken en andere ontdekkingen.
World building
De world building is bijzonder gedaan. Het decor ziet er vaak nep en over the top uit, wat eigenlijk juist goed aansluit bij deze retro-futuristische film. De insteek van deze film is ook niet realistisch, dus in plaats van dat het stoort, voegt het juist veel toe. Verder begint de film in zwart-wit. Voor de kijkers geeft dit een indruk hoe Bella de wereld ervaart, zonder kleur en zonder bijzonderheden, vooral heel erg saai. Wanneer de film op kleur overgaat, ervaart het hoofdpersonage ook verrijking en verkleuring in haar eigen leven, waarna haar avontuur en haar ontdekkingsreis kan beginnen.
Interessante personages
Arme personages als in, je krijgt als kijker medelijden met hen. Iedere personage die in contact komt met Bella, krijgt op een of andere manier wel te maken met stress of ander ongemak, ofwel direct ofwel indirect door haar. Emma Stone weet prachtig acteerwerk neer te zetten door haar eigenzinnigheid, kwetsbaarheid en volledige overgave aan het personage. Hierdoor komt Bella tot leven (pun intended) op een manier die maar weinig andere acteurs haar na kunnen doen. De ondersteunende cast bestaat uit verschillende getalenteerde acteurs, die een extra dimensie geven aan het gehele verhaal. Ondanks de absurde en soms over de top reacties en interacties, had deze film niet anders kunnen worden wat die nu is.
Cinematics en geluid
Poor Things is een feest voor het oog en oor. Met de vele verschillende sets, kleuren, outfits en details, kan je alleen maar versteld staan van alles dat je ziet. Er is geniaal omgegaan met de verschillende shot types. Wide shots, bewegende shots en de fisheye shots worden zo ingezet dat het de kijker letterlijk een andere kijk geeft op de situaties. Tot slot kunnen de fantastische muziekstukken van Jerskin Fendriks niet ontbreken in de recensie. Hij weet als geen ander aan te sluiten bij het gevoel dat op elk moment moet worden aangestipt. Zelfs wanneer de muziek gevoelsmatig in contrast staat tot wat je als kijker ziet, voelt het nog heel secuur gekozen en past het perfect.
Plot kon beter
Na al die lovende woorden, hoe kan het dan dat deze recensie dan toch ‘maar’ vier sterren geeft? Het antwoord: Het plot. Er zijn verschillende dingen in het verloop van het verhaal die niet altijd lekker aanvoelen. Zo begint het al bij het feit dat Bella al heel snel in de film geobjectiveerd wordt. Dit is een van de grootste thema’s van de film, maar het probleem zit hem vooral in de ‘eigenlijke’ leeftijd van Bella. In feite is ze nog een klein kind, wat wel een stempel zet op wat er tijdens de rest van de film gebeurt. De focus omtrent seks is soms ook wat veel, na een bepaald punt begrijp je het als kijker wel.
Daarnaast lijken sommige stukken eindeloos te duren, waar andere stukken erg afgeraffeld lijken. Misschien was een keuze tussen minder subplots handig geweest om vooral de focus te leggen op de belangrijkste plotpunten. Richting het einde wordt er nog even een soort subplot ingegooid, dat had er in zijn geheel uit gekund. Die voegde weinig toe waardoor je als kijker ietwat kan afhaken.
Conclusie
Poor Things is een lust voor oog en oor en is zeker een aanrader voor iedereen die het absurdistische retro futuristische in de wereld kan waarderen. Met een sterke cast en sterke visuals is deze film een groot feest om eens te zien. Ondanks dat het plot hier en daar wat te wensen overlaat, of eerder gezegd, te veel wensen vervuld, blijft dat een persoonlijke voorkeur. Al met al een fantastische film die je sowieso een keer gezien moet hebben.