The Princess Bride is een film met een gigantische nostalgische lading. Het is een klassieker die je kunt blijven kijken. Het tijdloze verhaal over hoe underdog Westley alles op alles zet om zijn ware liefde te redden, blijft hartverwarmend. De humor en luchtigheid doen het ook in de tegenwoordige tijd verrassend goed voor een verhaal dat uit 1973 komt.

Waar gaat The Princess Bride verfilming over?

Uiteraard over hetzelfde als het boek: “Een ziek jongetje wordt door zijn opa voorgelezen uit een boek over een avontuurlijke boerenjongen die allerlei obstakels moet overkomen om een prinses te redden. Vijanden en vrienden komen samen in deze queeste voor ware liefde. Een ‘swashbuckling’ verhaal vol piraten, liefde, raadsels, zwaardvechten en meer! ”

Lees hier de uitgebreide beschrijving van waar The Princess Bride boek over gaat.

De film volgt het boek bijna letterlijk

In de film krijg je niets mee van het framework dat William Goldman zogenaamd een verkorte versie van het manuscript van S. Morgenstern heeft gemaakt. Dat mis je totaal niet. In het boek geeft dit framework het verhaal een extra laag diepgang, maar de film heeft een heel ander doel. De film wil alleen maar entertainen en laten lachen. Het boek wil toch ook aanzetten tot denken met kritiek op de maatschappij. The Princess Bride kijkt als avontuurlijke romcom heerlijk weg, zonder dat je het gevoel hebt dat je iets mist.

De zwaardvechtscènes is bijvoorbeeld in het boek én in de film briljant uitgevoerd. Hetzelfde geldt voor de raadselachtige dialoog met Vizzini, die bijna woord voor woord uit het boek komt. Dat is leuk om terug te zien voor lezers, maar ook gewoon tof als kijker. Het kan dus ook voordelen hebben als de auteur ook het filmscript schrijft.

Wat doet The Princess Bride in het boek beter?

Eén van de meest memorabele scènes uit de film is de scènes waarin Princess Buttercup bijna wordt opgegeten door ‘shrieking eels’. Heel bijzonder om te weten dat dit niet in het boek zit! Daar zijn het ‘gewoon haaien’. Toch vond ik de scène in het boek beter uitgewerkt, omdat dit een dilemma neerzet op een slimme manier. Vizzini zegt namelijk dat er haaien zijn, maar dat weet Buttercup niet zeker. Kiest ze voor misschien opgegeten worden of sowieso ontvoerd worden? Dit is spannend en tegelijk zegt het iets over beide personages. Wel zijn schreeuwende alen een stuk fantasierijker en unieker dan gewone haaien.

In het boek wordt er al nadruk gelegd op hoe oninteressant Humperdinck is en dat hij daarom weinig ‘screentime’ krijgt. In de film is dat nog erger. In het boek wordt Humperdinck neergezet als een meesterlijke jager met een ‘Zoo of Death’. Daar merk je in de film helemaal niets van. Dat is jammer, omdat Humperdinck daardoor een vlak personage is. Show, don’t tell!

Datzelfde geldt voor Count Rugen. Die heeft al helemaal geen persoonlijkheid, omdat alle martelscènes erg zijn ingekort. Daardoor is er geen opbouw in hoe The Dread Pirate Roberts mentaal gebroken wordt. Het gebrek aan martelscènes is niet per se erg, maar die ontwikkeling in Roberts is wel een gemis als je het boek hebt gelezen. Toch complimenten voor het acteerwerk van Christopher Guest die The Count heel sterk neerzet. (Dr. Stone uit A Few Good Men en Ivan the Terrible uit Night at the Museum 2, voor de kenners.)

Wat doet de verfilming beter?

Ten eerste is de casting heel goed gedaan. Zoiets kun je niet bereiken met het geschreven woord. Ook is het fijn dat Buttercup niet wordt geslagen in de film. Verder ligt er in de film iets minder nadruk op de achtergrond van sommige personages, maar dat had nog minder gemogen. Waarom is het belangrijk dat de listige slimmerd Siciliaans is…?

Het grootste punt dat The Princess Bride film beter doet dan het boek, is de achtergrondverhalen van bijpersonages. Inigo en Fezzik hebben allebei uitgebreide flashbacks in het boek. Dit haalt het tempo eruit, maar is toch erg waardevol. De film lost dit erg slim op in korte dialogen die de essentie perfect vangen. Zo leer je Inigo en Fezzik beter kennen, zonder dat het tempo van de film eronder lijdt.

The Princess Bride is tijdloos: boek en film

Wanneer Inigo Count Rugen bevecht, en hij zijn befaamde uitspraak doet, krijg ik altijd kippenvel. Ook de aanval op het kasteel tijdens de bruiloft is in de film fantastisch neergezet. Er zitten in de verfilming, maar uiteraard ook in het boek, zoveel hilarische details. Dat is echt genieten, keer op keer. Het contrast met hoe dramatisch Robin Wright Buttercup neerzet, maakt dit alleen maar beter. Ideaal voor fans van Monty Python.

Lees meer over waarom The Princess Bride boek echt een mindf*ck is.