In 1989 kwam er een graphic novel uit genaamd The Crow, geschreven en geïllustreerd door James O’Barr. In 1994 werd deze graphic novel verfilmd, met enige controverse tot gevolg. Er werd gefluisterd dat de set bezeten zou zijn, na een aantal incidenten op de set. Het ergste incident was de dood van ster Brendan Lee, zoon van Bruce Lee, voor wie deze film zijn acteerdebuut was. Er volgden nog twee spin-off films, die niet zo goed werden ontvangen. Nu in 2024 is het aan Bill Skarsgård om de rol van Eric Draven op zich te nemen. Maar is een remake van deze film wel zo’n goed idee?
Waar gaat The Crow over?
Zielsverwanten Eric Draven (Bill Skarsgård, It Chapter Two, Boy Kills World) en Shelly Webster (FKA Twigs) worden op brute wijze vermoord wanneer de demonen uit haar duistere verleden hen inhalen. Eric krijgt de kans om zijn ware liefde te redden door zichzelf op te offeren en gaat op zoek naar genadeloze wraak op hun moordenaars. Hij doorkruist de werelden van de levenden en de doden om de verkeerde dingen recht te zetten.
Het boek, de film en nu nog een film
Het boek is beter dan de film, wordt vaak gezegd. Hoe zit dat met een graphic novel en een film? In graphic novels is het vaak moeilijker om veel details, achtergrond en gevoelens te verwerken dan in een normaal boek.
In dit geval is het dan waarschijnlijk ook het beste om eerst het boek te lezen en dan de film uit 1994 te kijken. Daarin komt de verhaallijn echt helemaal tot leven en het is bijna een één op één kopie van wat er in de graphic novel gebeurt maar dan met meer details en diepgang.
Hoe zit het met The Crow uit 2024? Als je die één op één vergelijkt met het boek en de film uit 1994 dan kom je enigszins bedrogen uit. Het concept rondom het hoofdpersonage Eric Draven die als het ware opstaat uit de dood om wraak te nemen is hetzelfde. De verdere uitvoering en het verhaal eromheen zijn anders.
Meer diepgang voor Eric en Shelly
Daar kan ik in principe heel kort over zijn: ja! Deze remake is zeker het kijken waard. Als je deze film los genoeg kunt zien van de graphic novel en de film uit 1994, dan zul je er best wat plezier aan kunnen beleven.
De personages van Eric en Shelly worden wat verder uitgewerkt, krijgen een achtergrond, meer persoonlijkheid en het gaat niet direct en alleen om het wraaknemen. De eerste helft van de film toont namelijk hoe zij elkaar hebben ontmoet en hoe hun relatie zich ontwikkelt. Ze hebben zo hun gebreken, maar die verdwijnen naar de achtergrond naarmate ze voor elkaar vallen.
Er is een behoorlijke passie op het witte doek te zien met genoeg blote huid voor de rest van de film. Mits je meer van het ontblote bovenlijf van Skarsgård wilt zien. Is er een teveel aan romantiek? Dat ligt aan het soort publiek dat de film kijkt. Ik vond het niet erg, maar als je er alleen naartoe gaat voor de actie, zul je de eerste helft van de film minder interessant vinden.
Nieuwe aspecten in The Crow
Niet alleen wordt de achtergrond van Eric en Shelly en hun relatie meer uitgediept. Sommige details in deze film zijn anders dan die in de graphic novel en de eerste film. Maar dat wil niet zeggen dat dat iets slechts is. In tegendeel, het is eigenlijk wat meer eigentijds gemaakt met bijvoorbeeld de digitalisering.
Daarnaast is er, naast Erics gave, nog een uniek fantasy-aspect aan de film toegevoegd. De bendeleden uit de graphic novel hebben in deze film een andere rol, waardoor de verhaallijn en de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt anders zijn. Van drugs en bendes naar rijkdom en invloed. Beiden brengen zo hun eigen gevaren met zich mee en dat komt goed naar voren als je de twee films met elkaar vergelijkt.
Bloederig goede actiemomenten
In de tweede helft van The Crow haalt Shelly’s verleden hen in en zo worden ze op brute wijze vermoord. Eric krijgt dan de kans om terug te keren in een onverwoestbaar lichaam om wraak te nemen. En vanaf dan volgen er genoeg bloederige en goede actiemomenten om de romantiek in de eerste helft te evenaren.
Er zitten ook sterke visuele aspecten in, de hoek waaruit gefilmd is of de shots met details zoals wanneer Eric dodelijk gewond raakt maar zijn letsel zich vanzelf herstelt.
De laatste, meest belangrijke en angstaanjagende confrontatie is ook de beste van allemaal. Het speelt zich allemaal af tijdens een klassieke zang- en dansshow wat er een unieke draai aan geeft.
Conclusie
The Crow is een veelzijdige film dat lichtjes gebaseerd is op de gelijknamige graphic novel. Het heeft romantiek, actie en fantasy, dus als je van een combinatie van deze aspecten houdt is deze film zeker aan te raden.
The Crow
Goed
- Sterke actie
- Visueel goed
- Interessant fantasyconcept
- Meer eigentijds
Niet zo
- Niet kijken als je een één op één remake verwacht
- (Te) veel romantiek?
