Een tijd geleden hield de situatie rondom Jeffrey Epstein de wereld in zijn greep. Want hoe was het mogelijk dat hij zoveel jaren meisjes als seksslaaf kon houden op zijn eiland? En waarom waren er zoveel rijke mensen die gebruik maakten van zijn diensten? Een van de meest bekende mensen die op Epsteins lijst stond was natuurlijk Prince Andrew van het Verenigd Koninkrijk. Om zijn imago te redden stemde hij in met een interview met BBC Newsnight. Dit ging echter niet zo goed als hij zelf dacht. Door een aantal bizarre uitspraken werd Andrew met de grond gelijk gemaakt. Dat is ook precies waar de nieuwe Netflix film Scoop over gaat.
Het laat ons de aanloop naar het interview zien, maar ook de gevolgen ervan. De film is gebaseerd op het boek van de echte Sam McAlister, die in de film gespeeld wordt door Billie Piper. Sam was degene die het bizarre interview met de prins wist te regelen. Maar is een film over dit onderwerp eigenlijk net zo interessant als de realiteit?
Waar gaat Scoop over?
Sam McAlister (Piper) is een booking agent voor BBC Newsnight. Ze heeft de reputatie dat ze gasten kan boeken die niemand anders kan krijgen. Sam krijgt het gekke idee om Prins Andrew (Rufus Sewell) te interviewen. De prins wordt al jaren geteisterd door roddels en schandalen door zijn vriendschap met Jeffrey Epstein. Prins Andrew start een initiatief genaamd Pitch Palace om jonge entrepeneurs te motiveren. Sam mailt het e-mailadres dat beschikbaar is en komt in contact met Amanda Thirsk (Keeley Hawes), de privésecretaris van Prins Andrew. Amanda vindt het idee van een interview wel interessant, maar geeft nog niet toe.
Dat verandert als Epstein wordt gearresteerd en vermoedelijk zelfmoord pleegt in zijn cel. Ineens komt Prins Andrew weer in het nieuws en het interview staat gepland. Sam regelt Emily Maitlis (Gillian Anderson) om het interview te doen. Het belooft de scoop van de eeuw te worden.
Interessant maar langzaam
Er is weinig verrassends aan Scoop. Dat kan ook bijna niet, omdat de gebeurtenissen waar het verhaal op gebaseerd zijn vrij recent hebben plaatsgevonden. Vrijwel het gehele interview met Prins Andrew wordt uitgebeeld en net als in het origineel voel je de spanning. Nu zie je echter ook wat er achter de schermen gebeurt. Vooral de blikken die de mensen achter de schermen met elkaar delen zijn veelzeggend.
Scoop gaat in werkelijkheid niet alleen over het interview met de prins. Dat zien we vooral als Sam in de bus staat en meelijwekkend naar een groep jonge meisjes kijkt. Meisjes in de leeftijd van Epsteins slachtoffers. In realiteit is het een film over hoe de rijken misbruik maken van de armen. Iets waar we niet vaak genoeg schijnwerpers op kunnen zetten. Zo zegt Emily in de film dat ze Monika Lewinsky gefaald heeft. Als Sam zegt dat alles met instemming is gebeurd, merkt Emily terecht op: “Zij was de stagiaire en hij de president van de Verenigde Staten.” De verhoudingen zijn niet eerlijk.
Ondanks het feit dat Scoop wel de spanning weet vast te houden, is de film ook erg traag op momenten. Visueel weet de film soms te boeien maar soms pakt het je ook niet als kijker. Wat dat betreft is het wisselend in kwaliteit. Gelukkig maakt de cast wel veel goed. Sewell is overtuigend als de Prins, maar het zijn Piper en Anderson die de show stelen met hun performances. Dat maakt in ieder geval veel goed.
Conclusie
Scoop geeft ons een kijkje in de wereld van de Britse journalistiek en een beetje in dat van het Koningshuis. Hoewel er momenten zijn dat de spanning goed overgebracht wordt, kan de film ook vrij traag zijn waardoor de aandacht van de kijker niet vastgehouden blijft. Er is niet genoeg diepgang, waardoor de film op de vlakte blijft. Dat is jammer, want het onderwerp van de film is wel erg boeiend.