Zo ongeveer iedereen kent Jenna Ortega uit de serie Wednesday en zowat iedereen kent Martin Freeman uit The Hobbit films. Nu spelen ze beide een rol in de spannende drama film Miller’s Girl. Nog voordat de film in Nederland in de bioscopen draait is er al enige ophef over het leeftijdsverschil tussen de twee hoofdpersonages (Ortega 21, Freeman 52). Maar is de kritiek wel terecht?
Waar gaat Miller’s Girl over?
De zeventienjarige Cairo Sweet is een begaafde schrijfster. Haar nieuwe schrijfdocent, Jonathan Miller, was vroeger een schrijver, maar is sindsdien zo achteruitgegaan dat hij al jaren geen woord meer heeft geschreven. Miller herkent onmiddellijk hoe getalenteerd Cairo is en de twee beginnen na de lessen met elkaar om te gaan. Hun relatie wordt ingewikkeld wanneer Miller zijn studente een kort verhaal laat schrijven. Cairo stort zich weldra op een verhaal over een leraar die een student tracht te verleiden. Dit resulteert in een reeks gebeurtenissen die Millers carrière kan verwoesten en daarmee ook zijn leven.
Opbouw en personages
Wanneer de film van start gaat, voelt het bijna alsof je midden in een verhaal terechtkomt. Ergens lijkt het alsof Cairo en Miller elkaar al kennen. Er worden verschillende momenten getoond waarop ze met elkaar in gesprek zijn, zowel alleen als met anderen erbij. De ontwikkeling van hun relatie lijkt wat dat betreft erg snel te verlopen. Ortega’s acteertalent komt op sommige gebieden wel sterk naar voren, zoals een lange take waarin ze veel tekst en emotie laat zien. Miller en zijn vrouw daarentegen vormen een bijzonder duo dat lastig te peilen valt. Net als de secundaire rollen van Boris en Winnie. Af en toe is hun aanwezigheid vereist, maar op andere momenten voelt het alsof ze er maar bij zijn geplaatst om de film enigszins op te vullen.
Fictie en visueel
Literatuur en woorden vormen een belangrijk onderdeel in Miller’s Girl. Sommige gesproken teksten slepen je echt wel mee, zeker als boekwurm zal je je erdoor aangetrokken kunnen voelen. Daarnaast is de film visueel ook wel sterk. Er wordt veel gebruik gemaakt van symmetrische shots wat op een groot beeldscherm erg goed werkt. Daarnaast zorgen de warme tinten ervoor dat je aandacht wordt getrokken en bij de film wordt gehouden.
Controversieel en uitdagend
Vanaf de eerste scènes is duidelijk dat Miller’s Girl seks en daarbij horende onderwerpen niet uit de weg gaat. Sommige uitspraken zijn vrij expliciet en direct, wat doet vermoeden dat de toon van de rest van de film hetzelfde zal zijn. Het antwoord hierop: aan de ene kant ‘ja’ en aan de andere kant ‘nee’. Als je verwacht dat er in deze film enige spanning wordt opgebouwd, dan klopt dat enigszins, maar het gaat dan voornamelijk om seksuele spanning. Toch verloopt de opbouw hiervan niet echt gestaag. Het moment waarop Cairo en Miller kort toegeven aan hun verlangens vindt halverwege de film al plaats. Wat er daarna nog gebeurt heeft weinig met aantrekkingskracht te maken, meer met het onder ogen komen van de waarheid en hoe zoiets iemands leven kan ruïneren.
De scène waar de ophef rondom deze film is ontstaan is minder heftig dan je zou vermoeden. Dat gaat dan voornamelijk over wat je als kijker daadwerkelijk te zien krijgt. Ja, er is sprake van een groot leeftijdsverschil, maar op die enkele niet heel erg onthullende scène na, wordt de rest alleen maar uitgesproken, niet getoond. En daarbij, hoe fout het misschien ook lijkt, het is iets wat daadwerkelijk voorkomt. Laat deze film op een goede manier de effecten en gevolgen van een dergelijk gebeuren zien? Mwah, daarvoor wordt de nasleep ervan veel te weinig in beeld gebracht.
Conclusie
Miller’s Girl is een visueel sterke film. Maar de snelle introductie, geringe diepgang in de personages en een vrij open einde, lijkt het ergens niet compleet te voelen.