We zitten midden in een Multiverse hype. We hadden eerst Doctor Strange in the Multiverse of Madness, en nu de sci-fi film Everything Everywhere All At Once. De film met Michelle Yeoh in de hoofdrol, geschreven en geregisseerd door Dan Kwan en Daniel Scheinert. Deze film is een grote mindfuck, maar toch ook wel een meesterwerk die je 2 uur en 20 minuten op het puntje van je stoel laat zitten. Het is het beste om niet teveel na te denken en je gewoon te laten meeslepen in dit avontuur.

Waar gaat Everything Everywhere All At Once over?

Het is vrijwel onmogelijk om het plot uit te leggen. Spoilers zijn bijna niet mogelijk en om echt alles uit te leggen zou een opstel van vele duizenden woorden betekenen. De film focust zich op Evelyn (Yeoh), een vrouw die een wasserette runt samen met haar man, terwijl ze probeert de chaos in haar leven te managen. Haar huwelijk staat op springen, de relatie met haar dochter is slecht, en ze doet er alles aan om de liefde en het respect van haar vader terug te winnen. Daarbij moet ze ook een Chinees Nieuwjaarsfeest organiseren en hijgt de belastingdienst in haar nek.

Al de mislukkingen in haar leven leidde haar naar dit punt, maar wat als ze deze fouten aan de kant kan zetten en een nieuwe versie van haar leven kan vinden waar ze gelukkiger is? Ze zal wel moeten, want haar leven en het bestaan van het gehele universum zijn in gevaar.

Meesterlijke storytelling

De beste manier om de film te kijken is door al je gedachtes uit te zetten en om niet al teveel te proberen de film te begrijpen. Een beetje zoals met Tenet. Het eerste uur van de film is vrij chaotisch en het is onvermijdelijk dat je je afvraagt waar je in hemelsnaam naar aan het kijken bent. Die chaos is echter expres. We ervaren hoe het leven van Evelyn is en hoe zij de controle over dat leven is kwijtgeraakt. De regisseurs verspillen ook geen tijd met een ellenlange opbouw. We worden vrijwel onmiddellijk in een wereld gegooid waarbij er meerdere universums zijn.

Cinematografisch is de film een meesterwerk. Alle frames zijn goed uitgedacht en alle beelden hebben een doel. In het eerste uur lijkt alles nog redelijk normaal met een hint van chaos hier en daar. In de tweede helft van de film gaat het los en val je van de ene absurditeit in de andere. Gelukkig blijft het geloofwaardig, ondanks het feit dat je als kijker niet zeker weet waar je nu eigenlijk naar kijkt. De actiechoreografie is een van de beste die we in de laatste jaren hebben mogen zien en de film is een ideale mix van humor en emotie. Want het hart van Everything Everywhere All At Once ligt niet in het multiversum, maar juist in de verstoorde relatie die Evelyn heeft met haar gezin. Alle chaos eromheen leggen enkel de problemen binnen de familie bloot.

De gehele cast is werkelijk fantastisch. Het is moeilijk om zo’n gecompliceerd verhaal goed te vertellen en om zo makkelijk te wisselen tussen verschillende personages. Yeong steelt de show, maar zij is niet alleen. Er zijn veel Hollywood legendes die in deze film spelen. Jonathan Ke Quan is fenomenaal als Evelyns man. Jamie Lee Curtis jaagt ons de stuipen op het lijf en relatieve nieuwkomer Stephanie Hsu straalt in haar rol als Evelyns dochter Joy. Het verhaal van de film is leidend, maar zonder deze fantastische cast zou de film niet zo goed hebben gewerkt.

Conclusie

Is Everything Everywhere All At Once een perfecte film? Nee, maar dat is ook vrijwel onmogelijk. De film duurt wellicht iets te lang en soms is het moeilijk om alles bij te houden. Maar dat is prima, want een multiversum is nu eenmaal chaotisch en all over the place. Dit is een film die je niet mag missen.