De Koning Arthur-legende blijft een populair onderwerp in fictie. Zo ook in Legendborn van Tracy Deonn, een YA-fantasy die zich afspeelt in de hedendaagse tijd. Weet Legendborn hier een verfrissende twist aan te geven?
Waar gaat Legendborn over?
De zestienjarige Bree Matthews gaat na de dood van haar moeder naar de University of North Carolina. Daar ontdekt ze dat er bij de universiteit een geheime organisatie zit die magie gebruikt en op demonen jaagt. De leden zijn nazaten van ridders van de ronde tafel en vooral wit, rijk en geprivilegieerd. Wanneer Bree vermoedt dat deze organisatie wat met de dood van haar moeder te maken heeft, infiltreert ze de orde samen met Nick. Nick is een nazaat van Arthur zelf maar had de orde de rug toe gekeerd. Om Bree te helpen, sluit hij zich toch weer aan. Bree moet intussen zorgen dat ze goed genoeg is om page te worden, zodat ze toegang krijgt tot de waarheid. Dat wordt echter lastig wanneer de magiër Sel vermoed dat ze een demon is. Zeker wanneer Bree erachter komt dat haar moeder ook magische krachten bezat.
Racisme en Koning Arthur
Legendborn snijdt thema’s aan die je misschien niet snel in een Koning Arthur-hertelling zou verwachten. Bree heeft duidelijk moeite met de dood van haar moeder en haar verdriet is zowel een centraal thema als de motivatie voor haar acties. Verder zijn racisme en kolonialisme ook grote thema’s in het verhaal, waarbij intergenerationeel trauma en het slavernijverleden centraal staan. Het boek staat vaak stil bij het contrast tussen Bree en de leden van de order. Ze wijkt af dankzij haar donkere huidskleur, maar ook door haar familieverleden. Deze belangrijke thema’s raken vervlochten met Deonns interpretatie van de Koning Arthur-legende. Legendborn maakt de thema’s hierdoor bespreekbaar, maar geeft tegelijkertijd een originele en verfrissende draai aan de bekende legende.
Personages zijn een mixed bag
Bree zelf is een goed uitgewerkt personage die naarmate het verhaal vordert groei doormaakt en tot nieuwe inzichten komt. Ook de magiër Sel wordt goed uitgewerkt. Het is daarom zo jammer dat Nick als love interest heel erg aan de oppervlakte blijft met weinig ontwikkeling. De reden dat hij de order de rug toe had gekeerd wordt wel toegelicht, maar verder is hij vooral Een Aardig Persoon. Wel suggereert Legendborn karakterontwikkeling voor Nick in het volgende boek, Bloodmarked. De rest van de cast blijft ook oppervlakkig, inclusief de uiteindelijke antagonist die niet veel meer is dan een tekenfilmschurk.
Verder stapt Legendborn ook in de liefdesdriehoek-troop, waarbij Nick de aardige jongen is en Sel de Bad Boy. Aan de ene kant is dit on brand voor een Koning Arthur-hervertelling, gezien de legende ook een liefdesdriehoek bevat. Legendborn heeft ook zeker niet de ergste liefdesdriehoek die ik ooit gezien heb. Wel is het daardoor extra jammer dat Nick niet zo’n interessant personage is vergeleken met Sel. Als je echter de schurft hebt aan dit cliché, kan het een minpuntje zijn.
Conclusie
Legendborn snijdt belangrijke thema’s aan en weet deze op een originele manier te vervlechten met de Koning Arthur-legende. Hoofdpersonage Bree wordt goed uitgewerkt, maar op Sel na blijven de overige personages erg oppervlakkig. Wel eindigt Legendborn met een goede sequel hook en is er nog voldoende ruimte om zowel de magie en de personages verder uit te diepen in Bloodmarked.