Het MCU is een nieuwe fase ingegaan en dat merken we. Hoewel er een tijd was dat we verlegen zaten om Marvel content, worden we nu vrijwel iedere maand wel verblijd met iets nieuws. Eerst speelde alles zich af in een enkel universum, maar eindelijk is ook in de MCU de Multiverse geïntroduceerd. Loki maakte ons al bekend met zogeheten Variants, in What If leerden we dat het universum zoals wij hem kennen niet het enige is en er meerdere mogelijkheden zijn. Tijdens Spider-Man: No Way Home kwamen we er achter wat de consequenties zijn als de universums zich met elkaar mixen. Dat was voor een groot deel de schuld van Doctor Strange, dus het is niet gek dat hij in Doctor Strange in The Multiverse of Madness wederom te maken krijgt met de multiverse.
De film is geregisseerd door Sam Raimi, die vooral bekend staat om zijn horrorfilms. Dat genre brengt hij ook naar de MCU, want Doctor Strange in The Multiverse of Madness is niet perse een horrorfilm, maar er zitten wel veel horrorelementen in. De vraag is natuurlijk of dat goed heeft uitgepakt. Het antwoord daar op is op zich wel, al is het niet de beste Marvelfilm. Geen zorgen, de rest van deze recensie heeft geen enkele spoiler dus je kunt hem veilig lezen voordat je de film gaat kijken.
Waar gaat Doctor Strange & The Multiverse of Madness over?
De MCU brengt ons wederom terug naar de Multiverse en we ontdekken dat deze grenzelozer is dan we hadden gedacht. We dwalen af in het onbekende met Doctor Strange die samen met de hulp van oude en nieuwe vrienden gevaarlijke alternatieve realiteiten moet doorstaan om een mysterieuze tegenstander te verslaan.
Visueel prachtig, maar mist de inhoud
Een van de dingen die al meteen opvalt bij de eerste beelden is hoe visueel indrukwekkend de film is. Kosten noch moeite zijn bespaard op de visuele effecten, die soms misschien te overweldigend kunnen zijn. Het verschil met de visuele effecten van bijvoorbeeld Morbius zijn enorm groot. Het was natuurlijk te verwachten aangezien Doctor Strange een van de meest populaire personages is. We worden ook vanaf het eerste moment in de actie gegooid. Raimi verspilt geen tijd en overrompelt de kijker meteen.
Het tempo zit er de gehele film ook goed in. Dat is aan de ene kant goed want er is geen enkel moment dat je je zal vervelen. Aan de andere kant worden de mysterieuze zaken ook wel te snel bloot gelegd. We gaan geen spoilers geven van hoe en wat, maar de consequentie is dat Strange weinig mysteries te ontrafelen heeft. Daardoor mist de film enige inhoud. Er worden wel nieuwe verhaallijnen gestart maar ook vrij snel weer opgelost en er zijn weinig verwijzingen naar eerdere films. Dat gezegd hebbende is het eigenlijk wel van belang dat je alle andere films en series gezien hebt, zodat je weet over wie het gaat en wat er überhaupt aan de hand is.
Weinig madness maar wel horror
Er is ook relatief weinig multiverse hopping voor een film met de Multiverse of Madness in de titel. Dat is echter wel positief, aangezien de film anders wellicht te overvol zou zijn. Er is al genoeg te zien en te beleven. Al had er wel iets meer madness in gemogen.
Een van de kritieken die veel Marvel films krijgen is dat het voelt alsof alles volgens een bepaalde formule wordt gemaakt. Dat is misschien wel zo, maar met Raimi aan het roer is het bij Doctor Strange in The Multiverse of Madness in ieder geval niet het geval. Sterker nog, de film voelt nooit echt veilig om naar te kijken. Er zijn enorm veel horrorelementen en zelfs een aantal jump scares. Dat zijn we niet gewend van Marvel en de grens wordt duidelijk opgezocht. Voor sommige fans is het misschien een beetje too much, maar het zorgt er in ieder geval voor dat de film onvoorspelbaar blijft.
Oscar voor Elizabeth Olsen
Doordat er vrij veel gebeurt in de film is er weinig ruimte voor de ontwikkeling van personages. Benedict Wong wordt niet heel veel gebruikt als Wong, ondanks dat hij nu de Sorcerer Supreme is. Xochitl Gomez heeft een goed debuut als America Chavez. Toch is ze in deze film vooral nog de damsel in distress die gered moet worden. Benedict Cumberbatch is uiteraard fantastisch als Doctor Strange. De echte ster van de show is echter Elizabeth Olsen als Wanda Maximoff. Zelfs in een film vol visuele effecten en andere aspecten, weet ze de diepe lagen van haar personage te laten zien vol overtuiging. In WandaVision konden we haar acteertalent al bewonderen, maar in Multiverse of Madness straalt ze in iedere scene waar ze in zit. Als ze geen Oscar krijgt, dan dienen we een klacht in bij de Academy.
Conclusie
Doctor Strange in The Multiverse of Madness is een verrassende film die uniek is in het MCU repertoire. Toch mist de film enige diepgang en een goed plot die ervoor zorgt dat de film net wat meer te bieden heeft. Ondanks dat is de film een trip van twee uur die je niet snel zal vergeten.