Op Instagram werd ik benaderd door Novel Rebels met de vraag of ik mee wilde doen met hun blogtour voor hun nieuwe boek Het extractieritueel. Uiteraard heb ik daarop ja gezegd! Ik was nog niet heel erg bekend met deze uitgeverij, maar ik houd wel erg van fantasy boeken. Dat was weer reden genoeg om een nieuw recensie exemplaar te accepteren.
LET OP! In deze recensie zitten verwijzingen en spoilers van deel 1 van de serie.
Waar het eerste boek in reeks, Het verdoemde verbond, aanvoelde als een Middle Grade boek, is Het extractieritueel een echte Young Adult. De hoofdpersonage Cara is zelf ouder geworden en heeft in dit boek de leeftijd van de gemiddelde puber. Jakim Kravanja heeft een origineel en vermakelijk tweede deel geschreven voor de Xullux-serie.
Waar gaat boek 1 over?
In boek één woont Cara in een weeshuis omdat haar moeder haar op jonge leeftijd had verlaten en zij haar vader nooit heeft gekend. Daar komt zij erachter dat haar teddybeer genaamd Terran leeft en kan praten. Hij legt haar uit dat buiten de aarde heel veel andere planeten zijn waar verschillende soorten wezens leven en sommige van hen hebben zelfs ‘magische’ gaven. Wanneer Cara een flashback krijgt naar de dag dat haar moeder haar had verlaten, en er plots een onbekende helper zich voordoet, begint het avontuur. Ze gaat op zoek naar haar moeder. Maar zeker niet zonder fouten, gevaren of dilemma’s.
Cara is na boek één nog lang niet klaar met haar bijdrage aan het terugvinden van de balans in het heelal. Samen met haar ‘knuffelbeer’ Terran, en sommige andere hulptroepen, gaat ze opnieuw een missie aan. Ze weet alleen van tevoren nog niet wat dat allemaal met zich meebrengt. Maar wat voor Cara nog het meest belangrijke doel is van haar reisjes door het heelal, is het vinden van een mogelijkheid om haar moeder en de Demontator van elkaar te scheiden.
Goede personages
Over het algemeen ben ik blij verrast met de personages. Ik vind de meeste goed uitgewerkt en ik heb het gevoel dat ik een goed beeld heb kunnen schetsen van zowel hun uiterlijk als hun karakter. Daarnaast kon ik mij ook vaak inleven in de gevoelens van de personages. Een voorbeeld is wanneer Cara gepest wordt om, in mijn ogen onzinnige dingen, kan ik ook echt frustratie of boosheid voelen. Ook een ander personage die vooral aan zichzelf denkt, werkte enorm op mijn zenuwen. Aan de andere kant had ik bij een ander vriendelijke personage juist meteen weer de hoop op een love interest. Ondanks dat ik het niet altijd eens was met een gedachtegang of mening, kon ik mij er alsnog vaak wel in verplaatsen.
Fenomenale worldbuilding
De worldbuilding is fenomenaal gedaan. Ik weet niet waar Kravanja zijn inspiratie vandaan haalt, maar die bron lijkt onuitputtelijk. Elke wereld of planeet heeft zijn eigen kenmerken en er is zo goed over nagedacht, tot in detail. Denk daarbij aan de voertuigen die gebruikt worden, de gadgets of magische artifacts die voorbij komen of zelfs de indeling/opbouw van een huis. Hij heeft een heel nieuw universum bedacht. Dit was iets wat in het vorige boek ook al terugkwam, maar in Het extractieritueel is daar zeker nog een tandje bij gedaan.
Snel verloop van het verhaal
Het verhaal verloopt soms snel en soms wordt er juist langer stil gestaan bij details. Over het algemeen hielp dat heel erg bij de worldbuilding, maar aan de andere kant haalde mij dat soms wel uit het leestempo. Op sommige plekken, waar best ingrijpende dingen gebeurden, werd er naar mijn mening te snel van scenery gewisseld. Eerst gaat Cara van een woonplek naar een andere woonplek, dan moet ze naar een nieuwe school en al gauw gaat ze door omstandigheden alweer naar een andere plek. Dit alles gebeurt in enkele hoofdstukken. Voor mij was dat veel te snel.
Alle emoties, gedachtes en mensen die er bij die gebeurtenissen betrokken waren, zijn goed uitgedacht alleen voor mijn gevoel is dit allemaal wel heel erg overweldigend, voor Cara maar ook voor mij als lezer. Een iets specifieker voorbeeld: Redelijk in het begin van het verhaal overkomt Cara iets heftigs. De opbouw er naartoe vond ik erg sterk alleen de ontknoping was zo abrupt. Het was klaar en ze werd voor mijn gevoel meteen in een nieuwe verhaallijn gestopt. Ook in haar gedachten keek ze niet echt terug op wat er gebeurd was en dat kwam voor mij ongeloofwaardig over.
Prettige schrijfstijl
Ook de schrijfstijl is prettig om te lezen. Bij Young Adults probeer ik altijd te letten op de woordkeuzes die gebruikt worden door de auteur. In dit boek vind ik die goed aansluiten bij de doelgroep. Het leest over het algemeen meestal makkelijk weg. Echter zijn er ook momenten waarbij ik meerdere keren terug moest lezen voordat ik begreep wat er stond omdat er ook woorden in voorkomen die verzonnen zijn.
Ik denk dat Kravanja heel veel ideeën had en ze allemaal graag wilde schrijven. Voor mij hadden veel gebeurtenissen een eigen boek kunnen krijgen. Schrijftechnisch vind ik Het extractieritueel heel prettig geschreven. Maar als je kijkt naar de tijdlijn, had ik zelf andere keuzes gemaakt.
Conclusie
In Het extractieritueel laat de auteur zien dat hij begrijpt wat wordlbuilding is. De personages zijn zowel qua uiterlijk als met hun karaktereigenschappen goed uitgewerkt. Het tempo in het boek gaat niet altijd goed samen met de gebeurtenissen of de omgeving. De schrijfstijl zelf sluit wel goed aan bij de lees doelgroep van een Young adult. Al met al een vermakelijke en gedetailleerde Young Adult van eigen bodem. Mensen die nog niet zijn begonnen aan deze serie, moeten het zeker een kans geven.