Sahana is geen horrorboek, maar je wordt wel geconfronteerd met mishandeling door middel van verstikking, zwavelzuurwonden, meswonden en het gebruik van opgevoerde stunguns. Door het hele verhaal heen zit een constante dreiging van mishandeling en zelfs misbruik. Hoofdpersoon Nyah wordt omringt door een naargeestige sfeer waarvan ze koortsachtig probeert te ontsnappen. ‘Leuk’ is het dus niet echt te noemen, maar spannend zeker wel. Kortom: Sahana is niet for the faint of heart!
Een klassiek voorbeeld van een dystopisch young adult boek
Meer dystopian dan dit wordt het niet: na een wereldoorlog met kernwapens lijkt de buitenwereld niet langer veilig te zijn, dus woont iedereen ondergronds. Sahana is een interessante mix van The 100 van Kass Morgan, Starters van Lissa Price en The Chemical Garden serie van Lauren DeStefano met dezelfde naargeestige sfeer als Overleef me dan van Stan Kelder. Hoofdpersoon Nyah groeit op in het nieuwe Europese continent dat een groot eiland geworden is. Dit is verdeeld in een aantal regio’s die door ‘huizen’ als regering bestuurd worden. Supertof dat die huizen dierennamen met een dubbele betekenis hebben. Het verschil tussen arm en rijk is enorm en zonder status is er constant de dreiging dat je naar een werkkamp gestuurd wordt. Vrijheid is beperkt en het is tijd voor verandering.
Opbouw van Sahana
Sahana speelt zich af in het heden dat je met Nyah beleeft en wordt afgewisseld met haar vreemde dromen en flashback. Meestal ben ik niet zo van flashbacks, maar ik vond ze in dit geval zeker wat toevoegen en niet per se storend. Ze helpen de lezer het mysterie om Nyahs achtergrond samen met haar te ontrafelen. Daarnaast wordt Nyahs PTSD goed beschreven, zonder dat het een vervelende herhaling wordt. Het komt realistisch over.
Naast dat persoonlijke ontwikkeling een grote rol speelt in dit boek, is ook het plot van het verhaal goed opgebouwd. Vanaf het begin van het verhaal wordt er al aandacht gevestigd op Nyahs moedervlekken. Ik dacht meteen ‘oh, dan is ze vast een verloren prinses ofzo die de wereld gaat redden omdat ze herkend wordt en de troon bestijgt’, maar het is veel minder voorspelbaar dan dat! De climax van het plot had voor mijn gevoel wel sneller kunnen komen. Die had volgens mij al in gang gezet kunnen worden wanneer Nyah Serge ontmoet of de reden om dat niet te doen had beter of eerder benadrukt moeten worden.
Schrijfstijl van auteur Ruby Coene
De narigheid van de wereld waar hoofdpersoon Nyah in terechtkomt, is zo goed neergezet! De schrijfstijl leest prettig en komt realistisch over. Ik kon dit boek oprecht niet in één ruk uitlezen, omdat de sfeer zo heftig binnenkomt. Zodra Nyah aan haar ‘avontuur’ begint, ben je namelijk iedere seconde alert op gevaar voor mishandeling of misbruik. Dat is ontzettend knap van de auteur! Helaas zat er zoveel narigheid in, dat het niet helemaal mijn ding was. Er zit een scène in over een praatgroep waarin er herinneringen worden opgehaald aan de overledenen en dat raakte me wel op een positieve manier. Het is niet te emotioneel en prachtig beschreven.
Zeker niet onbelangrijk: complimenten voor hoeveel diversiteit er in dit boek zit! Het is subtiel genoeg geschreven dat het niet geforceerd aanvoelt, maar juist realistisch. Romantiek speelt geen hoofdrol in dit boek en dat vond ik ontzettend verfrissend. Dat maakt Nyah zelfs sterker in mijn ogen. Ze heeft het te druk met belangrijkere zaken en met zelfontwikkeling dan dat ze zich hopeloos in de sterke armen van de eerste de beste jongen stort. Good for her.
Personages en persoonlijke ontwikkeling
Daarnaast zitten er best wat personages in Sahana (niet te veel) en iedereen heeft een goed onderscheidbare persoonlijkheid. Ook dat is heel moeilijk goed te schrijven en ontzettend knap gedaan. Ik kon me makkelijk in iedereen inleven en had al vrij snel een band met Nyah opgebouwd. Je kunt niet niet voor haar rooten. Apollo is bijvoorbeeld best irritant en arrogant, maar je merkt dat hij het expres doet en hij maakt ook een mooie persoonlijke ontwikkeling door. Ik moest even wennen aan zijn naam, maar na de uitleg daarover was ik helemaal om. Prachtig.
Het enige dat ik jammer vind, is dat Nyah aan het einde van het verhaal nogal naïef en egoïstisch overkomt. Ze maakt keuzes die ontzettend heftige consequenties hebben en daar werd ik helemaal naar van. In mijn hoofd riep ik steeds DOE NOU NIET! Aan de ene kant snap ik haar motivatie helemaal, maar aan de andere kant raden mensen Nyah dingen vaak af met een goede reden. Waarom luistert ze niet gewoon aaaaah! Haar keuzes zorgen voor een ontzettend gave actiescène met Sam, maar ik had het liever niet gelezen (ik wil niet te veel spoilen)…
Wat ik daarnaast heel gaaf aan dit boek vind, is dat er zoveel wijze lessen in zitten. Ik had dit graag gelezen als jongvolwassene. Een van de lessen doet zelfs denken aan 1984 van George Orwell en dat vond ik extra gaaf. Ook de verwijzingen naar boeken vond ik een leuke toevoeging.
Conclusie: Sahana was voor mij geen Safe Haven
Ik had niet verwacht dat er zóveel narigheid in zou zitten die ook nog zo sterk en realistisch omschreven is. Daar moet je zeker rekening mee houden voordat je Sahana oppakt. De personages zijn interessant, onderscheidend, divers en goed in elkaar gezet. Zij slepen je er uiteindelijk wel doorheen, maar ik weet eigenlijk niet of ik achter de ontknoping sta. Het is onverwachts, uniek, gedurfd en shockerend, maar wederom zó naar. Mijn conclusie is dus dat ik mixed feelings heb? Laat vooral weten of Sahana helemaal your cup of tea was of niet!
Sahana
Gruwelijk en leerzaam
