De komende tijd zitten we voornamelijk binnen totdat we eindelijk Corona onder de duim hebben. Dat kan voorlopig nog wel even duren. Godzijdank is daar Netflix, die ons door deze zware tijden heen zal slepen. Een van de nieuwste series op de streaminggigant is I Am Not Okay With This. Het is een coming-of-age duistere komedie met in de hoofdrol de zeer getalenteerde Sophia Lillis (IT). De serie gaat wederom over een tiener met superkrachten. Toch is de serie meer Carrie dan Umbrella Academy.
Waar gaat I Am Not Okay With This over?
De serie begint met Sydney Novak die bebloed over de straten heen rent. Ze had zich deze dag heel anders voorgesteld. Dat is ook logisch. Haar leven lijkt redelijk normaal te verlopen. Ze is een buitenbeentje die nergens echt bij hoort, totdat ze ontdekt dat haar woede een grote verwoestende kracht in haar los maakt. Helaas komt haar woede nogal vaak voor. Ze moet leren omgaan met haar lastige moeder en het gemis van haar vader, haar seksualiteit en de mensen die haar leven willen verpesten. Dan is er ook nog een mysterieuze kracht die achter haar aan lijkt te zitten.
Een vleugje Carrie met representatie
I Am Not Okay With This is een korte serie met slechts zeven afleveringen van maximaal 25 minuten. Dit betekent dat het ideaal is om te bingen, want je zit er niet te lang aan vast. Het fijne aan de serie is dat het vrij snel to the point gaat. Er wordt geen tijd besteed aan eindeloze dialogen, want daar is simpelweg geen tijd voor. Ondanks het feit dat de serie voornamelijk gaat over een tienermeisje die vooral erg boos is, is de serie vooral erg charmant en herkenbaar voor iedereen die zich ooit een buitenstaander heeft gevoeld. Er is geen moment dat Sydney denkt dat ze de superheld moet gaan uithangen. In tegendeel, ze vindt haar krachten maar hinderlijk en eng. Dat is verfrissend in deze tijden van superhelden die vinden dat ze de wereld moeten redden.
Lillis weet goed hoe ze in haar rol als Sydney de verschillende emoties moet laten passeren. Dat maakt haar een interessant personage om te volgen. Doordat de afleveringen kort zijn is er niet veel tijd om personages op te bouwen, maar toch wordt dat vrij goed gedaan. Daarnaast is I Am Not Okay With This ook erg goed met de representatie. Sydney heeft namelijk gevoelens voor haar beste vriendin Dina, maar dit wordt op een respectvolle en normale manier in beeld gebracht. Geen sensatie. Gewoon zoals het hoort te zijn.
Op het einde lijkt de serie wel een beetje veel richting Carrie van Stephen King te neigen, al is de vraag in welke richting de makers hiermee zullen gaan. Toch werkt de serie wel omdat het zonder al teveel woorden laat zien hoe het is om een jonge vrouw te zijn die niet voldoet aan de standaarden van vrouwelijkheid. Het laat het verhaal zien van een tiener die worstelt met haar seksualiteit, haar verdriet om het verlies van haar vader, armoede en inderdaad die verdomde superkrachten. Het is representatie die belangrijk is en waar er nooit genoeg van kan zijn.
Conclusie
I Am Not Okay With This is niet perfect, maar toch is het een prima serie om te kijken als je even vermaakt moet worden. De personages zijn leuk, de afleveringen kort en de cliffhanger laat in ieder geval ruimte voor een nog interessantere verhaallijn. Een aanrader.