Recensie: Emily in Paris is onrealistisch maar kijkt lekker weg

Ah Parijs. De stad van de liefde. In films en series wordt er een idealistisch plaatje geschilderd van de Franse hoofdstad. Als je er echter zelf ooit bent geweest dan weet je dat Parijs niet alleen maar l’amour is. Denk aan ondergescheten, in elkaar gebeukte auto’s. Of oplichters die je romantisch onder de Eiffeltoren proberen je van je geld te ontdoen. Vergeet niet de militairen die rondlopen met geweren waar je u tegen zegt en ongewassen mannen die je proberen te versieren in de metro. Zeker, Parijs heeft veel te bieden, maar zo romantisch als het wordt afgebeeld in de nieuwe Netflix serie Emily in Paris is het zeker niet. Gelukkig hoeven series niet altijd waar te zijn. Soms is het gewoon fijn om even weg te dromen. Emily in Paris heeft dan wel een flinterdun verhaal, de humor is leuk en het kijkt heel makkelijk weg.

Waar gaat Emily in Paris over?

Emily, een ambitieuze twintiger met een baan in marketing in Chicago, krijgt plotseling de kans van haar leven. Ze mag vanuit haar bedrijf naar Parijs om te gaan werken bij Savoir. Dat is een marketingbedrijf voor luxe merken. Ze krijgt de taak om hun social media strategie te verbeteren. Emily’s nieuwe leven in Parijs zit vol met avonturen en uitdagingen. Ze moet de harten van haar Franse collega’s veroveren. In de tussentijd weet ze echter wel meer harten te veroveren. Maar zelfs in de stad van de liefde is sommige l’amour onbereikbaar.

Mooie outfits, mannen en that’s it

Het verhaal van Emily in Paris is flinterdun en geheel ongeloofwaardig. Emily komt net van de universiteit af maar lijkt al tien jaar ervaring te hebben. Ze komt met de meest briljante ideeën waar niemand anders aan had gedacht en alle grote merken zijn meteen fan. Zelfs als ze dingen verpest, blijkt dat het uiteindelijk een zegen was voor een merk waardoor het een nog groter succes werd. Laten we het dan ook niet hebben over het feit dat alle mannen in het Parijs van Emily ontzettend knap zijn en ze allemaal spontaan verliefd worden op haar. Als iemand die ook in Parijs is geweest kan ik garanderen dat 1. niet alle mannen zo knap zijn en 2. ze niet allemaal spontaan verliefd op je worden. Op die ongewassen man in de metro na dan.

Niet geloofwaardig

Emily in Paris moet het dus niet hebben van de geloofwaardigheid. De Fransen worden als enorme clichés afgebeeld, waardoor er een grote groep Fransen boos is geworden op de serie. Dat is wellicht een beetje overdreven. Wij Nederlanders worden in Amerikaanse films en series ook nog net niet met klompen afgebeeld, dus een beetje humor had de Fransen wel gesierd. Nee, Emily in Paris moet het voornamelijk hebben van de visuele aantrekkelijkheid. De mooie outfits en de prachtige omgeving dragen bij aan de sfeer van de serie. Ondanks het feit dat er veel aan te merken is op de serie, kijkt het toch enorm makkelijk weg. Dat komt mede door het feit dat de afleveringen vrij kort zijn, maar ook doordat er best wel leuke humor in zit. Vooral Ashley Park als Mindy Chen, de nieuwe best friend van Emily, zorgt voor leuke momenten. Het is de ideale serie om te kijken als je fan bent van een serie als Sex and the City en gewoon op zoek bent naar simpel vermaak.

Conclusie

Emily in Paris is niet echt memorabel te noemen. Toch is het een serie die makkelijk weg kijkt en waar je binnen no time doorheen bent. Soms is het ook wel fijn om niet al te veel te hoeven nadenken en gewoon even weg te dromen bij een serie.