Het lijkt een trend te zijn in Hollywood. Een mooie vrouw van middelbare leeftijd die verliefd wordt op een veel jongere bekendheid. We zagen het eerst in Prime Video’s The Idea of You waarin Anne Hathaway verliefd werd op een popster. Netflix moet gedacht hebben: “Dat kunnen wij ook!” Zodoende werd Nicole Kidman er aan de haren bijgesleept, werd Zac Efron in de rol geduwd van jongere beroemde God en hadden ze Joey King nog onder contract staan, dus die mocht ook komen opdraven. Het resultaat is A Family Affair. In de basis is het een concept met potentie, maar de uitvoering is toch een stuk minder.
Waar gaat A Family Affair over?
De 24-jarige Zara Ford (Joey King) is het zat om niet gewaardeerd te worden door haar filmsterbaas Chris Cole (Zac Efron). Ze neemt ontslag en weet even niet meer wat ze met haar leven wil doen. Chris komt er ook achter dat hij niet zonder Zara kan. In een poging om haar terug te winnen gaat hij langs haar huis. Zara is echter niet thuis, maar haar moeder Brooke (Nicole Kidman) is wel. Ze staat Chris toe dat hij wacht op Zara, maar dan springt de vonk over. Als Zara thuiskomt en haar baas en moeder in een innige positie vindt, weet ze niet wat ze met zichzelf aan moet. Ze wil het liefste dat de twee hun relatie beëindigen, maar de liefde blijkt te sterk te zijn. Totdat het lijkt alsof Chris zijn wilde haren nog niet verloren is.
Weinig vernieuwends
Er zijn maar een paar dingen die A Family Affair goed weet neer te zetten. De momenten dat de filmindustrie en dan vooral beroemde acteurs op de hak worden genomen, zijn leuk om te kijken. Het zijn ook deze momenten die Efrons talent voor komedie laten zien. Hij neemt zichzelf niet serieus en dat is leuk om te zien. Helaas blijft het daar ook bij. Het concept dat een Hollywoodster eigenlijk heel eenzaam is en hunkert naar echte liefde is intussen wel uitgekauwd. Dat is nog niet eens het grootste probleem van deze film, want veel romcoms zijn niet echt origineel te noemen. Maar als je een sterrencast hebt die niet in staat is om een romantische relatie te verkopen, dan heb je meteen al niets meer om mee te werken.
Joey King doet haar best om continue geïrriteerd en in shock te verkeren, maar haar acteerwerk is te overdreven. We hebben in Bullet Train gezien dat ze best kan acteren, maar ze geeft nu vooral The Kissing Booth vibes, en die films staan niet bekend om het Oscarwaardige acteerwerk dat erin te zien is. Liza Koshy en Sherry Cola, die Zara’s vriendinnen spelen, brengen meer charisma naar het scherm maar zij zijn amper te zien in de film. Efron en Kidman zijn an sich prima, maar zelfs zij weten het materiaal niet beter te maken dan wat het is. En dat is knap, want er is een scene waarin Efron uit volle borst Chers Believe meezingt. Hoe kan dat niet het begin zijn van een fantastische film?
Een niet grappige komedie
De grappen hebben we nu al zo vaak voorbij horen komen dat er zelfs geen klein glimlachje meer op je gezicht verschijnt. De tweede helft van de film is vooral erg rommelig met een onnodige mix-up die moet zorgen voor een emotionele climax. Helaas zorgt dit er vooral voor dat je je afvraagt waarom niemand in deze film met elkaar communiceert. Wellicht dat het gebrek aan verbinding met de personages ook komt doordat de relatie tussen Brooke en Chris totaal ongeloofwaardig aanvoelt. Het zal je als kijker de reet roesten of ze nu uiteindelijk wel of niet samen eindigen.
Conclusie
Romcoms zijn nog niet dood. Anyone But You heeft dat intussen wel bewezen. Het lijkt echter alsof Netflix klaar is met de slechte actiefilms en toch maar weer een poging wil wagen met de romantische films. Het feit dat ze grote namen hebben weten aan te trekken heeft echter niet geresulteerd in een goede film. Mocht je een leuke romcom zoeken, kijk dan eens naar iets uit de beginjaren 2000. Met A Family Affair weet Netflix geen nieuwe klassieker neer te zetten.