Een serie die al lange tijd in de top 10 van best bekeken series op Netflix staat, is Eric. Benedict Cumberbatch speelt een vader die niet zo goed is voor zijn zoon. Als zijn zoon vermist raakt, valt hij in een steeds dieper dal. Maar er blijkt meer aan de hand te zijn in New York City. Een corrupte overheid, agenten die niet zuiver zijn en een daklozen probleem. De serie wil veel problemen aan de kaak stellen. Soms gaat dat prima, maar op andere momenten wordt het toch een beetje te veel.
Waar gaat Eric over?
Vincent Anderson (Benedict Cumberbatch), een geniale poppenspeler, is bezig met de opnames van zijn show Good Morning Sunshine. Zijn zoontje Edgar (Ivan Howe) zit aan de zijlijn en kijkt mee. Hoewel vader en zoon close lijken, blijkt als ze eenmaal thuis zijn dat de relatie niet zo goed is. Als zijn ouders de volgende ochtend weer ruzie maken en Vincent weigert om met Edgar mee naar school te lopen, gaat Edgar alleen naar school. Al blijkt die avond dat hij daar nooit is aangekomen.
De vermissing van Edgar brengt veel teweeg, en niet alleen voor de Anderson familie. Vincent verliest zichzelf in alcoholisme en hallucineert hij dat hij gevolgd wordt door een pop van twee meter. Dit is niet zomaar een pop, maar Eric, die verzonnen is door zijn zoontje. Agent Michael Ledroit (McKinley Belcher III) probeert Edgar te vinden en ondertussen ook de vermissing van een andere jongen op te lossen. Al snel blijkt dat er meer aan de hand is en dat de mensen die de stad zouden moeten beschermen, juist degenen zijn die het vernietigen.
Veel verhaal in weinig tijd
Eric is een interessante serie die veel problematiek aan de kaak stelt, maar zou gebaat zijn bij meerdere afleveringen. Op een gegeven moment wordt Vincents neerwaartse spiraal wat vermoeiender om naar te kijken. Dat is het moment dat de point of view van detective LeDroit de overhand neemt en ook de serie vooruit blijft drijven. Cumberbatch is fantastisch in zijn rol en laat zijn emotionele range zeker zien, maar zijn point of view is niet altijd even interessant. Wat dat betreft is LeDroit een interessanter personage. Op zijn werk is hij een harde kille agent die de waarheid boven tafel wil brengen. Thuis laat hij echter zijn emotionele kant zien als hij zorgt voor zijn zieke geliefde die op het punt staat te sterven aan AIDS.
Er zitten ook veel personages in Eric. Waar de ene het veld ruimt, wordt deze leegte al snel opgevuld door een ander personage. Deze bijrollen zijn vaak nog interessanter dan die van de hoofdrollen zelf. Dat maakt dat je eigenlijk ook liever naar hun verhalen kijkt. Zo speelt Dan Fogler een sterke rol als een vriend van Vincent, die toch wat meer op zijn kerfstok blijkt te hebben. De bijrollen vertellen veel meer het verhaal van de corruptie van New York City, waardoor ze boeiender zijn dan de Anderson familie die natuurlijk alleen maar bezig is met Edgar.
Want dat New York in deze serie een bende is, dat is zeker. De AIDS crisis, pedoringen, een corrupte overheid die daklozen wil uitroeien. De wereld is hard en oneerlijk. Het is een heftig beeld die Eric schetst, maar wel eentje die belangrijk is om aan de kaak te stellen. Het grote mysterie van de serie wordt echter al vrij snel opgelost. Toch weet de serie tot op het laatste moment de spanning vast te houden.
Conclusie
Eric is een interessante serie waar goede thema’s aan bod komen, maar die toch langer had mogen duren om de onderwerpen echt goed tot hun recht te laten komen. Het voelt nu soms wat te gehaast en het verhaal wil teveel in een te korte tijd. Alsnog een aanrader.