Wie vruchtbaar is, is kostbaar. June is één van de weinige vruchtbare vrouwen in het dystopische Amerika en wordt op een hartverscheurende manier gescheiden van haar dochtertje en man. In het nieuwe Amerika, Gilead, is namelijk het enige wat vruchtbare vrouwen nog mogen: kinderen baren voor de onvruchtbare, rijke, koppels. The Handmaid’s Tale vertelt het verhaal over een van deze vrouwen.
Het plot
The Handmaid’s Tale speelt zich af in een nabije toekomst, één waar baby’s krijgen niet meer vanzelfsprekend is. Het geboortecijfer is extreem gedaald door milieuverontreiniging. Steeds meer mensen worden onvruchtbaar en dat leidt tot een schaarste in nieuwe kinderen. Na een burgeroorlog wordt de macht gegrepen door een totalitair gelovig regime, Gilead. Alles verandert vanaf dat moment en het oude Amerika vervaagt. June, één van de weinige vrouwen met een kind en dus vruchtbaar, weet dat ze gevaar loopt.
Samen met haar man en kind probeert June te vluchten naar Canada. Maar in een bos aan de grens worden ze betrapt en June wordt meegenomen naar The Red Center. Hier wordt ze voorbereid op haar nieuwe leven als een handmaid. Ontsnappen is vrijwel onmogelijk. Haar normale kleren moet ze inwisselen voor een rode jurk en een wit kapje, ‘wings’, en na een paar weken wordt ze geplaatst in een huis bij Commander Fred Waterford en diens echtgenote Serena Joy geplaatst. Elke maand vindt er een ceremonie plaatst, waar June seks moet hebben met de commander om te zorgen dat ze zwanger wordt. Zonder kennis of haar man en kind nog leven, probeert June haar nieuwe leven door te komen.
Heftig
Ik denk dat heftig het beste woord is om The Handmaid’s Tale te beschrijven. Voordat ik de serie had gekeken dacht ik, naar aanleiding van de coverfoto’s, dat het om een sprookje ging. Maar niets is minder waar. Als vrouw zijnde vond ik het moeilijk om te kijken, omdat het heel realistisch is. Je leeft zo mee met June en het ‘leven’ dat zij leeft. Ze wordt vastgehouden in een kleine slaapkamer, mag alleen naar buiten voor boodschappen, wordt elke maand verkracht en zolang ze niet zwanger is, wordt er alleen maar op haar neer gekeken. Vrouwenrechten zijn er absoluut niet meer en het enige wat belangrijk is, is een werkende baarmoeder. De vrouwen die niet vruchtbaar zijn of niet bij de rijke leiders horen, worden naar de koloniën gestuurd om te werken tot ze overlijden van de giftige stoffen.
Vooral seizoen twee kreeg kritiek; dat het te duister en heftig was. Deze kritiek is niet geheel onterecht, want seizoen twee is inderdaad heel duister. Maar het is het waard om het te kijken. Ja, het is duister en verdrietig, maar het weerspiegelt wel een realiteit voor sommige vrouwen. En dat laat deze serie heel mooi zien. Het confronteert je met de werkelijkheid en het kruipt daardoor ook onder je huid. Meer dan twee afleveringen per dag kon ik ook niet kijken, omdat het geen serie is waar je vrolijk van wordt.
Handmaid’s Tale seizoen vier
De laatste aflevering van seizoen drie heeft bij mij absoluut voor tranen gezorgd. Helaas is seizoen vier uitgesteld tot 2021, mede door het coronavirus en doordat ze sowieso al vertraging hadden opgelopen. Wel is er een teaser gepubliceerd van het komende seizoen. Maar wie nog niet begonnen is aan deze serie: de eerste drie seizoenen staan op Videoland en zijn zonder twijfel een must-watch. Je wordt wellicht niet zo vrolijk van de serie, maar het is een hele belangrijke serie om te kijken.
The Handmaid's Tale
Heftige must-see
Goed
- Originele insteek
- Sterke verhaallijn
- Geweldige cast
Niet zo
- Vrij duister
