Het is de droom van iedere schrijver in de dop: gepubliceerd worden. Dat kan natuurlijk middels diverse mogelijkheden, maar een van de lastigste is toch wel de ‘slush pile’: eigenlijk ongevraagd je manuscript opsturen naar de uitgeverij en maar wachten op positieve feedback. De meeste van dat soort manuscripten maken het nooit tot boek, het is echt een prestatie om op deze manier opgepikt te worden. Toch lukte het Laura Diane met haar debuut Als de nacht eindigt. Haar droom werd werkelijkheid toen Clavis besloot het boek uit te geven. In onze recensie lees je of dit verhaal terecht de slush pile overleefde.
Wij kregen dankzij Clavis Young Adult een recensie examplaar van Als de nacht eindigt.
Waar gaat Als de nacht eindigt over?
Het boek speelt zich af in de verre toekomst, in het jaar 2127. Een zonnevlam heeft enige tijd geleden de aarde aangetast en de mensheid kan alleen nog maar ’s nachts naar buiten. De huidige generatie tieners heeft zelfs nog nooit de zon gezien. Het complete dag-nacht ritme zoals wij dat kennen, is omgedraaid: slapen (veilig opgesloten in de kelder van je huis) als de zon schijnt, en naar school en werk als het nacht is.
Lya Marlow heeft nog nooit de zon gezien. Sinds een verwoestende zonnevlam de helft van de bevolking wegvaagde, gaat niemand overdag nog naar buiten. Gevangen in haar eigen huis kijkt ze toe hoe haar sterke vader langzaam wegkwijnt door een ongeneeslijke ziekte, terwijl haar moeder druk bezig is met het plannen van de toekomst van haar enige dochter. Lya voelt dat ze moét ontsnappen, al is het maar voor één dag…
Laura Diane heeft veel research gedaan voor haar debuut, want de plaats waar het zich afspeelt bestaat echt. Spruce Pine is een bestaande stad in North Carolina in de Verenigde Staten. Dat maakt het boek meteen een stuk ‘echter’, er is geen fantasiewereld waar je eerst aan moet wennen, of vage concepten als districten of facties. Je kunt je als lezer helemaal voorstellen hoe het er uit moet zien. En hoewel we natuurlijk geen zonnevlam hebben gehad, kan iedereen wel bedenken hoe het moet zijn om ’s nachts te leven en bang te zijn voor de zon.
Dit boek heb je snel uit
Als de nacht eindigt is een boek dat je snel zal uitlezen. Niet alleen omdat het geen ontzettend dik boek is, maar vooral omdat de schrijfstijl van Laura Diane echt heel fijn is. Het verhaal zit tjokvol mooie beeldspraak (ok, daar moet je natuurlijk wel van houden) en de zinnen zijn kort en makkelijk leesbaar. Persoonlijk ben ik geen fan van de tegenwoordige tijd in boeken, maar ik moet zeggen dat dit voor het eerst sinds tijden was dat ik me daar gewoon helemaal niet aan gestoord heb, dus chapeau. Het is begrijpelijk dat dit boek de beruchte en gevreesde slush pile heeft overleefd. Toch even één klein punt van kritiek: ik vond het jammer dat er op een gegeven moment gescholden wordt met ‘mietje’. Dat was echt nergens voor nodig.
Over het hoofdpersonage Lya is duidelijk goed nagedacht, zij is tot in de puntjes uitgewerkt en heeft een heel eigen tone of voice. Centraal in het boek staat haar relatie met haar vader. Zo leerde hij haar alle sterrenbeelden en om haar weg te vinden aan de hand van de sterren en hun plaats aan de hemel. Lya is een fijn hoofdpersonage met duidelijke denkbeelden en standpunten.
Ik vond Gwen en Carli, de twee beste vriendinnen van Lya, daarentegen een stuk minder uitgewerkt. Zo zou ik nu al niet meer kunnen benoemen wie nou wie was, en wat voor persoonlijkheden ze hebben. Het zijn een beetje dertien in een dozijn meisjes. De twee jongens die een hoofdrol hebben in het verhaal, Devan en Walter, zijn al beter uitgewerkt, al voelen zij ook best standaard aan qua karakter. Wil je trouwens weten welke acteurs Laura Diane zelf graag zou zien als ADNE ooit verfilmd wordt? Bekijk dan vooral even onze Blogtour met haar droomcast.
Plottwists
Ik heb al wat andere recensies over Als de nacht eindigt gelezen en iedereen is lyrisch over de plottwists. Toen ik het boek ging lezen, was ik daar dan ook erg benieuwd naar, want ik ben een sucker voor een goede plottwist. Maar… ik ben blijkbaar ook een sucker voor het goed voorspellen van twists. Want ik zag eigenlijk alles wel aankomen, inclusief die ene grote twist. Dat maakte het boek voor mij wel een stuk minder leuk om te lezen, ik vond het jammer dat ik steeds gelijk kreeg.
Verder voelde het plot wat… gehaast. Natuurlijk moet er veel gebeuren binnen het aantal bladzijdes, maar er zat nu wel erg weinig tijd tussen de gebeurtenissen in. Maar goed, als je het vergelijkt met andere dystopische Young Adult boeken, dan merk je dat wel vaker. The Hunger Games is ook geen boekwerk van 1000+ pagina’s, dus dan moet je het tempo wel hoger leggen dan normaal.
Conclusie
Al met al vond ik Als de nacht eindigt een geslaagd debuut, voornamelijk door de schrijfstijl van Laura Diane. Het is fantastisch dat dit boek is opgepikt door de uitgeverij. En weet je? Ik denk dat het boek een behoorlijke kans maakt om vertaald te worden, omdat de setting zó Amerikaans is dat ze het boek daar ook zeker zouden lezen en waarderen. Door die enorme cliffhanger ga ik hoe dan ook het vervolg van deze duologie lezen, Als morgen begint. Daar is Laura Diane nu nog mee bezig, dus een publicatiedatum is nog niet bekend. Laten we hopen dat die snel komt!