Bong Joon Ho gooide hoge ogen met zijn film Parasite in 2019. De regisseur staat bekend om films waarin humor wordt verwerkt om de tragische realiteit te laten zien. Dit is ook weer het geval bij zijn nieuwste film Mickey 17, waarin Robert Pattinson de titelheld speelt van een vervangbaar persoon. In de naam der wetenschap sterft hij continue, waarna hij weer tot leven wordt gebracht door middel van een printer. Het is een voorbeeld van een dystopische werkelijkheid met veel onderwerpen die nu ook weer relevant zijn. Ondanks de absurditeit van de film, is het een zeer geslaagde tragikomedie.

Waar gaat Mickey 17 over?
Het is het jaar 2054. Mickey (Pattinson) en zijn vriend Timo (Steven Yeun) hebben geld geleend om een macaronwinkel te openen. Hun zaak draait echter verlies en ze hebben geld geleend bij een man die schuldenaren maar al te graag in stukjes hakt. Om deze toekomst te vermijden, besluiten Mickey en Timo om zich aan te sluiten bij de ruimtemissie van gefaald politicus Kenneth Marshall (Mark Ruffalo). Hij heeft het plan om een nieuwe wereld te bevolken.
Waar Timo meteen een goede baan weet te vinden, heeft Mickey de kleine letters niet gelezen. Hij meldt zich aan als Expendable, zonder te weten wat het betekent. Wat blijkt? Mickey wordt gebruikt als proefkonijn. Als hij sterft, dan printen ze gewoon een nieuwe versie van hem. Dit gaat echter mis als er per ongeluk nog een Mickey wordt uitgeprint terwijl de andere nog leeft.
Absurd maar met slimme humor
Mickey 17 is een film die onder je huid kruipt. De thema’s die in de film behandeld worden, voelen momenteel erg relevant aan. Wat doen macht en geld met de elite? Wie zijn de gewone mensen die alle lasten moeten dragen? Is een mens zo makkelijk te vervangen? En waarom voelen wij ons als mensen nog steeds zo superieur aan andere wezens? Het zijn interessante vraagstukken die op een humoristische en toch serieuze manier worden behandeld.
De humor van de film is namelijk niet overduidelijk maar zeer subtiel. Joon Ho weet het verhaal goed op te bouwen zonder meteen al zijn geheimen prijs te geven. Dat maakt dat je als kijker gefascineerd blijft kijken naar de film. Dit komt ook mede door de zeer sterke cast. Robert Pattinson laat zien dat hij erg gegroeid is in zijn werk sinds zijn Twilight dagen.
Iedere Mickey heeft een eigen persoonlijkheid, maar degene die we vooral leren kennen is vrij sullig. Zijn stem doet Adam Sandler-esque aan. Wat het mooie is aan Mickey is dat hij niet gekozen is om in de positie te zijn waarin hij zit. Alles wat er gebeurt komt met name door het feit dat hij gewoon heel veel fouten maakt. Het is verfrissend om een personage als hem te zien. Naomi Ackie is ook sterk als Mickeys grote liefde Nasha. Maar het zijn vooral Mark Ruffalo en Toni Colette die de show stelen.
Ruffalo laat zich qua lichaamstaal beïnvloeden door Mussolini, maar sommige trekjes voelen aan alsof ze direct van Trump af komen. Collette heeft de wolfachtige lach en lange nagels die ze gebruikt om haar man onder de duim te houden erg goed uitgewerkt. Het zijn personages waar je meteen een hekel aan hebt, en waar je meteen aan voelt dat ze erg herkenbaar zijn.

Arm vs. rijk
Mickey 17 is een film die op geen beter moment had kunnen uitkomen. Ook nu kijken wij als het ‘normale’ volk naar de elite die ons zo lang in bedwang heeft gehouden, en vragen we ons af of het ethisch allemaal wel verantwoord is. Voor een film die relatief ver in de toekomst plaatsvindt, zijn de science-fiction elementen niet heel erg overdreven aanwezig. Mocht je dus denken dat het een groots sci-fi spektakel is, dan kom je bedrogen uit. Toch ziet de film er visueel erg mooi uit. De omgevingen zijn mooi vormgegeven en dragen ook bij aan de komische aspecten van de film.
Conclusie
Mickey 17 laat zien dat Robert Pattinson één van de meest getalenteerde acteurs is die we momenteel in Hollywood hebben rondlopen. De film is een spiegel die ons laat zien in wat voor absurde tijden we leven en wat de consequenties kunnen zijn als we het blijven accepteren. Net als Parasite is Mickey 17 een must-see.