Recensie: Good Omens is een ode aan menselijkheid
Good Omens is een boek uit 1990 geschreven door legendes Terry Pratchett en Neil Gaiman. Het boek was én is zeer populair, maar werd altijd gezien als zeer lastig verfilmbaar. Alle pogingen een film of serie te maken, mislukten. Toen Pratchett in 2015 overleed, wilde Gaiman absoluut geen adaptatie meer van hun boek: “Terry and I had a deal that we would only work on Good Omens things together. Everything that was ever written – bookmarks and tiny little things – we would always collaborate, everything was a collaboration. So, obviously, no.” Maar Pratchett wist zelfs vanuit het hiernamaals nog invloed uit te oefenen: hij had Gaiman een brief geschreven waarin stond dat hij toch echt een verfilming moest gaan maken. Zo geschiedde, en nu is daar ein-de-lijk de zesdelige miniserie; een co-productie tussen Amazon en de BBC.
Nature vs. Nurture
Dit is het plot van het boek Good Omens, in het Nederlands vertaald als Hoge Omens:
Volgens De oprechte en secure voorspellingen van Agnes Nutter is het einde van de wereld op zaterdag. Aanstaande zaterdag, eerlijk gezegd. Maar twee hoge omens uit hemel en hel hebben het op aarde zo naar hun zin dat ze er een stokje voor willen steken. Nu moeten ze die antichrist nog zien kwijt te raken… maar die is nog maar elf. En om de chaos compleet te maken rijden de vier ruiters van de Apocalyps op motoren rond. Komt er ooit nog een einde aan de wereld?
Alles draait om het naderende einde van de wereld in slechts een paar dagen. Door het misplaatsen van de Antichrist vlak na zijn geboorte, weet niemand wat hen te wachten staat. Welk kind is het? Aan engel Aziraphale en demoon Crowley om deze Adam te vinden en er voor te zorgen dat de wereld helemaal niet vergaat: ze hebben het er veel te leuk (samen).
Vlak voordat Good Omens in premiere ging, kwam er al een promofilmpje uit over de schattige baby Antichrist. Door onhandige acties van de nonnen van de Chattering Order of St. Beryl komt deze baby niet terecht bij de Amerikaanse ambassadeur, maar bij een doodgewoon echtpaar uit een schattig klein Brits dorpje. Nature vs. Nurture speelt dan ook een (kleine) rol in de serie: was alles anders gelopen als de Antichrist wel bij zijn bedoelde ouders terecht was gekomen?
Aziraphale en Crowley
Hoe je het ook wendt of keert, Good Omens draait in alles om Aziraphale en Crowley. We zien hoe ze als vijanden begonnen in het Hof van Eden, waarbij Aziraphale Adam en Eva wilde helpen, en Crowley nog Crawley heette, omdat hij die ene slang was… In aflevering drie van de serie zien we hoe de engel en de demoon elkaar verder leerden kennen, en hoe ze elkaar in de loop van de geschiedenis van de mensheid steeds weer tegen kwamen. Deze rits aan scènes is een van de beste uit de serie. Een vriendschap tussen de afgevaardigden van hemel en hel, is dat wel mogelijk? Toch hechtten de twee zich steeds meer aan elkaar, en aan de mensheid.
Met een serie als Good Omens zit het wel goed qua plot, maar dan heb je ook nog goede hoofdrolspelers nodig. Gelukkig zijn die gevonden in de vorm van Michael Sheen (Aziraphale) en David Tennant (Crowley). Tennant is alles wat je in Crowley wilt zien: flamboyant, een heethoofd, sarcastisch en charismatisch. Laat het aan Tennant over om zo’n rol feilloos neer te zetten. En tóch, waar Crowley vooral Tennant is die een perfecte rol speelt, is Aziraphale van een nog ander kaliber. Michael Sheen verdwijnt geheel en we zien niets en niemand anders dan de engel Aziraphale: een beetje schuw, timide, aardig, netjes en onhandig. Waar had hij zijn brandende zwaard ook al weer gelaten?
Deze twee complete tegenpolen maken en dragen de serie. Hun levensloop van vijanden naar frenemies naar vrienden is mooi om te zien, en iedere scène waar ze samen in zitten is een droom om naar te kijken. Ook apart van elkaar is het een klein feestje.
Andere personages
Doordat de twee hoofdpersonages zo verschrikkelijk goed zijn, vallen een aantal andere personages helaas iets minder op. Het is jammer dat de vier Ruiters van de Apocalyps te weinig tijd krijgen. Zij hebben in het boek een veel grotere introductie, nu vallen ze een beetje in het niet. Oorlog, Honger, Dood en Vervuiling (Pest is met pensioen) zijn kick-ass personages en wat meer screentime had ze beter uit de verf doen komen.
Ook de Antichrist zelf, Adam, is een beetje matig. Hij en zijn drie beste vrienden zijn, sorry, niet de beste kindacteurs die er rondlopen. De scènes rond de elfjarige Adam, die overigens zelf compleet onbewust is van het feit wat of wie hij eigenlijk is, zijn een beetje vlak ten opzichte van alle andere personages en om heel eerlijk te zijn ook het minst leuk van de complete miniserie.
Gelukkig zijn er ook bijpersonages die wel goed uit de verf komen. Gabriel (Jon Hamm) heeft een grotere rol in de serie dan in het boek, en dat is een goede zet geweest. Ook de twee ‘witchfinders’ Witchfinder Sergeant Shadwell (Michael McKean) en Newton Pulsifer (Jack Whitehall) zijn fijne personages, ook al spelen ze allebei geen supergrote rol. Anathema Device is de achterachterachterachterkleindochter van Agnes Nutter (die o.a. correct het einde van de wereld voorspelde in haar boek, maar ook de populariteit van Apple), en zij probeert ook jonge Adam te vinden om de wereld te redden. Actrice Adria Arjona had van mij een grotere rol mogen krijgen, want ze doet het erg leuk.
Good Omens: conclusie
Het is duidelijk dat Neil Gaiman enorm zijn best heeft gedaan hier een succes van te maken voor zijn overleden vriend, en dat is hem zonder meer gelukt. Good Omens is een eerbetoon aan menselijkheid, aan de mens en ook aan Terry Pratchett zelf. Het is ook een serie over het belang van vriendschap en over keuzes maken. En het is een serie over liefde. Michael Sheen en David Tennant zijn supergoed, en hopelijk krijgen ze hiervoor wat fijne (nominaties voor) prijzen. Dit is ook meteen het einde van Good Omens: er komt geen nieuw seizoen, er komt geen nieuw boek, er komt niets meer. Dit was het. Deze zes afleveringen is alles wat we krijgen en hoewel dat natuurlijk nooit genoeg is, is het wel goed zoals het is. Hemel en Hel kunnen tevreden zijn. De mensheid blijft nog even bestaan, inclusief deze superfijne serie.
Good Omens
Een hemelse (en helse) serie
Goed
- Prachtig eerbetoon aan Terry Pratchett
- Afgerond verhaal
- Sheen en Tennant zijn fenomenaal
Niet zo
- Nooit een tweede seizoen
Laat een reactie achter