Het is niet vaak dat we een film tegenkomen die gewoon heel erg slecht is. Vaak hebben slechte films nog een kwaliteit die ze enigszins te kijken maken. Maar soms is een verhaal ook gewoon slecht, het camerawerk mager en het editen gedaan door iemand die dronken was. Er is geen andere verklaring voor waarom Russel Crowe’s nieuwste film Poker Face zo’n blamage is. De film is geregisseerd door Crowe en naast hem spelen onder andere Liam Hemsworth en diens schoonzus Elsa Pataky een rol. Daar is alles dan ook mee gezegd.
Waar gaat Poker Face over?
Miljardair Jake (Crowe) heeft al van jongs af aan dezelfde vriendengroep. Samen hebben ze veel meegemaakt, maar vooral genieten ze van een potje poker. Die passie voor poker hebben Jake en zijn beste vriend Drew (Andrew Johnson) omgezet naar een goedlopend bedrijf waar ze enorm rijk mee zijn geworden. Toch is het leven niet makkelijk voor Jake. Hij heeft namelijk de diagnose alvleesklierkanker gekregen en gaat zeker sterven. Zijn oude vrienden is hij uit het oog verloren, maar allemaal hebben ze wel iets gedaan wat Jake heeft geschaad. Vandaar dat hij ze uitnodigt voor een exclusieve pokeravond bij hem thuis, waar hij de waarheid wil achterhalen. Het gaat echter helemaal mis als er oude bekenden het huis betreden om kunst te stelen.
Potentie waar niets mee wordt gedaan
Voor een film met de naam Poker Face wordt er maar bar weinig poker gespeeld. Aan het begin zien we een potje en het potje waar alles om draait duurt nog geen tien minuten. Daarna heeft niemand het nog over het spel en lijkt dat totaal vergeten te zijn. Als de rest van het verhaal dan nog ergens op zou slaan, dan zou dat niet eens zo’n ramp zijn, maar ook dat is niet het geval. Vanaf het begin af aan moeten we luisteren naar Crowe die semi-wijze dingen over het leven mompelt, terwijl niets in het verhaal deze levenslessen ondersteunen.
Op papier was dit een interessant verhaal geweest. Een paranoïde miljardair die op het randje van de dood balanceert, die zijn vrienden de ultieme test geeft om achter de waarheid te komen. Allemaal biechten ze hun zonden op en allemaal moeten ze ervoor boeten. Klinkt interessant? Helaas is dit niet de film die we hebben gekregen. In plaats daarvan reageert Jake vrij kalm op al het verraad en lijkt het allemaal al vergeten en vergeven te zijn op het moment dat de groep de panic room in moet rennen. Het hele conflict waarom ze überhaupt weer samen kwamen is meteen niet meer belangrijk. Want een van de pesters uit Jake’s verleden is terug om zijn kunst te stelen. Dus ineens wordt dat het centrale punt van de film. Niet dat daar enige spanning te vinden is. De confrontatie is of binnen vijf minuten voorbij, of zo donker dat je geen flauw idee hebt wat er gaande is.
Weinig poker
Poker Face wil teveel maar uiteindelijk is er niets waar ze echt voor gaan. Het had zonder problemen een psychologische thriller kunnen zijn waar het poker aspect een grotere rol zou spelen. Nu wordt ieder personage er met de haren bij gesleept om allemaal een eigen conflict te hebben, maar geen enkel conflict is goed uitgewerkt. Er is weinig actie en door het magere en verwarrende editen is de film vooral in het begin moeilijk te volgen. De cast doet wel enigszins zijn best om het magere materiaal tot leven te wekken, maar de performances van alle acteurs zijn mager en vaak veel te over de top. Kortom, er valt weinig goeds over de film te zeggen, behalve dan dat deze gelukkig maar anderhalf uur duurt.
Conclusie
Als je op zoek bent naar een film over poker, kun je beter naar Molly’s Game kijken. Poker Face zal je op geen enkel vlak met een verzadigd gevoel achterlaten. Deze film hadden ze beter kunnen folden.
Poker Face
Niet zo
- Verwarrend en zwak verhaal
- Slechte performances van de cast
- Raar geedit
- Weinig actie
