Jason Statham staat bekend om zijn legendarische rollen in vrij uiteenlopende actiefilms. Eén overeenkomst zit er meestal wel in: hij speelt de good guy. Zijn houding, zijn mimiek, zijn accent, zijn hele voorkomen in combinatie met de rollen die hij speelt compenseren misschien wat hij wellicht mist in lengte, maar dat alles zorgt er wel voor dat hij op het witte doek overkomt als een onverslaanbare badass. In Operation Fortune: ruse de guerre is dat niet anders. Tijdens de voorpremière zag ik deze film in de bioscoop en heel eerlijk? Ik heb nu alweer zin om hem opnieuw te bekijken.
Waar gaat Operation Fortune: ruse de guerre over?
Statham kruipt in de rol van Orson Fortune, een MI6 agent die gerekruteerd wordt door Five Eyes om de verkoop van een nieuwe, dodelijke wapentechnologie te voorkomen. Zijn gebruikelijke partner John wordt dit keer vervangen door Sarah Fidel (Aubrey Plaza) en JJ Davies (Bugzy Malone) en samen moeten ze zien te infiltreren in het netwerk van wapenhandelaar Greg Simmonds (Hugh Grant). Daarvoor gebruiken ze een hulpmiddel: een acteur. Alleen laat die acteur, Danny Francesco, gespeeld door Josh Hartnett, zich misschien iets te veel meeslepen in de rol die hij moet spelen.
Guy Ritchie
Dit is niet de eerste film, geregisseerd door Guy Ritchie, waarin Jason Statham een hoofdrol speelt. Zij werkten al samen in Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998) en Snatch (2000). Meer recenter in Wrath of Man (2021) waarin Statham een door wraak gedreven, niet zo goede good guy speelde. Maar de dodelijke en serieuze ondertoon uit die film is in Operation Fortune ver te zoeken. Hierin is meer plek voor gevatte en droge humor, waardoor het luchtiger aanvoelt. Begrijp me niet verkeerd, je zult de inzet van wapens en intense en dodelijke actie heus niet missen want dat is over het algemeen waar deze film toch om draait.
Humor, actie en levensechte personages
Een simpele, toch potentiële verhaallijn met zowel bekende als wat nieuwere gezichten. Na een korte intro waarin je kennismaakt met de personages, wordt de toon van de film gelijk gezet met een goede dosis humor. Dit keert gedurende de film op de meest onverwachte maar perfect getimede momenten terug. Ook de mate van actie ligt hoog. De vechtscenes zijn goed geconstrueerd en zij waartegen ze het opnemen zijn niet met één slag uitgeschakeld.
Orson Fortune is dan misschien een fictieve persoon, maar in hoeverre is hij zichzelf en in hoeverre is hij in werkelijkheid Jason Statham? Soms lijkt het er namelijk op dat hij en zijn medeacteurs niet zo zeer een rol spelen, maar zich hebben laten leiden door de verhaallijn en zichzelf erin hebben vermengd. De chemie tussen Orson, Sarah en Danny voelt namelijk oprecht en realistisch waardoor de lijn tussen acteren en gewoon leven soms lijkt te verdwijnen. Als kijker wordt je er door opgeslokt en meegetrokken alsof je er deel vanuit maakt.
Aan het beeldscherm gekluisterd
Uiteindelijk loopt alles toch net even anders dan ze hadden gehoopt en dan je als kijker had verwacht. Niet alleen de verhaallijn wordt intenser, de muziek, gecomponeerd door Chris Benstead, neemt een belangrijkere rol aan. Dit alles zorgt ervoor dat er naar een intense conclusie toegewerkt wordt waarin het lachen je even vergaat. Vanaf dat moment zijn geweld, wapens en snelle voertuigen in de meerderheid en zit je aan het scherm gekluisterd. Hoewel Orson deel uitmaakt van een team, bevindt hij zich bijna als enige in het heetst van de strijd. Op deze momenten wordt pas duidelijk hoeveel zijn leven afhangt van de expertise van de anderen.
Conclusie
Operation Fortune: ruse de guerre is echte eye candy. De intense actie, gevatte humor en goed op elkaar afgestemde personages zorgen ervoor dat je aan het beeldscherm gekluisterd zit.