We kennen het allemaal wel. Je hebt haast, maar de auto’s voor je weigeren door te rijden. In principe heeft de hele wereld zijn of haar rijbewijs gehaald bij een pakje boter, terwijl jij als excellente chauffeur moet omgaan met de incompetentie van anderen. Een zwaar leven. Natuurlijk toeter je dan iets te enthousiast om de aandacht te trekken. Het liefste zou je ook nog losgaan in een scheldkannonade. Wellicht doe je dat ook wel. Het is te hopen dat je dan niet het personage van Russell Crowe uit Unhinged tegen het lijf loopt. Dat kan namelijk nog al bloederig aflopen.
Waar gaat Unhinged over?
Rachel (Caren Pistorius) is aan de late kant als ze achter een grijze pick-up truck komt te staan die niet doorrijdt. Ze toetert en gaat langs de wagen af. De man achtervolgt haar en vraagt Rachel of ze haar excuses wil aanbieden. Ze weigert en dat schiet in het verkeerde keelgat van de man. Hij maakt haar en iedereen van wie ze houdt een doelwit om haar een aantal dodelijke lesjes te leren. Wat volgt is een gevaarlijk kat-en-muis spel met een bloederig verloop.
Crowe op zijn best
Unhinged is niet perse een psychologische thriller, al is de film wel erg spannend. De spanning wordt echter meer veroorzaakt door het extreme geweld dan de psychologie die er achter zit. Crowe is in topvorm als gestoorde man die de maatschappij een lesje wil leren omdat hij als onzichtbaar wordt beschouwt. Dat gezegd hebbende wordt de motivatie van zijn personage om te doen wat hij doet maar tussen neus en lippen door af en toe genoemd. De personages op zich zijn allemaal vrij mager uitgewerkt. De focus ligt voornamelijk op de achtervolging en niet zozeer om het waarom.
Crowe maakt de film, ongeacht het gebrek aan diepgang van zijn personage. Met een enkele blik zegt hij al meer dan duizend woorden. Je gelooft hem als gestoorde psycho en hij zorgt er voor dat het soms wat wankele script toch nog enigszins overeind blijft staan. Sommige momenten in de film zijn erg gewelddadig, alleen het nadeel is dat het slachtoffer vaak een personage is die we amper hebben gezien. Het is dus moeilijk om geshockeerd te zijn, want de film geeft ons niet genoeg tijd om ook maar enige interesse te hebben in deze personages. Het hele punt van de film is ook het bloedbad dat Rachel achtervolgt. Niet de redenen voor dit bloedbad. Als je op zoek bent naar een diepere betekenis in de gekte van deze seriemoordenaar, dan kom je bedrogen uit. Als je de film accepteert voor wat hij is, een soort van slasher thriller, dan is de film zeker vermakelijk.
Conclusie
Het is de vraag of de film enig niveau had gehad als Crowe niet de hoofdrol had gespeeld. Zijn tegenspelers weten op geen enkel moment gas terug te geven, waardoor Crowe de enige is die de film echt interessant maakt. Zonder hem was het enkel een B-thriller geworden die makkelijk te vergeten is. Voor nu blijft de blik van Crowe ons achtervolgen in onze ergste nachtmerries.
Unhinged draait nu in de bioscoop.