Het is al een tijdlang populair om bekende sprookjes een nieuwe draai te geven. De boeken die daar uit voortkomen blijken ook immens populair. Vooral sprookjes als Belle en het beest en Alice in Wonderland worden regelmatig onder handen genomen. Een verhaal wat toch minder vaak een nieuwe versie krijgt is Het Zwanenmeer. Het originele verhaal was eigenlijk een klassiek ballet dat gecomponeerd werd door de bekende componist Tsaikovski. Films zijn er wel die gebaseerd zijn op het ballet. Zo is er een animatiefilm uit 1985 en natuurlijk Black Swan met Nathalie Portman in de hoofdrol. Boeken zijn er wel, maar geen er van zijn echt populair geworden bij het grote publiek. De nieuwste hervertelling stamt uit 2019 en is genaamd A Throne of Swans. Een vermakelijk verhaal die gebaseerd is op het sprookje, maar die nooit echt tot grote hoogtes stijgt.
Waar gaat A Throne of Swans over?
Als haar vader sterft vlak voor haar verjaardag, erft de zeventien-jarige Aderyn de rol van Beschermer van Atratys. Atratys is een heerschappij in een koninkrijk waar nobelen kunnen transformeren in vogels. Aderyns familie kunnen veranderen in zwanen. Toch is het al jaren geleden dat zij zelf is getransformeerd. Ze kon het niet meer aan nadat ze getuige was van de moord op haar moeder door een groep haviken die al lang uitgestorven hadden moeten zijn.
Nu ze niemand meer heeft om haar te beschermen, moet Aderyn de genade krijgen van haar brute oom, de koning, en zijn hof. Ondanks de waarschuwingen van haar vader reist Aderyn af naar het hof om achter de waarheid te komen en om het land wat ze lief heeft te kunnen beschermen.
Origineel idee
Het concept van A Throne of Swans is in principe vrij origineel. Je hebt de nobelen die kunnen veranderen in vogels, en het gewoon volk die de vluchtlozen (flightless) worden genoemd. Het verhaal pakt een aantal elementen van het ballet, maar het is allemaal vrij losjes op het origineel gebaseerd. Dat geeft meer ruimte voor het verhaal om zijn eigen ding te zijn. Het verhaal is vermakelijk, maar op het veranderen in vogels na is het een vrij standaard verhaal over de intriges in het hof. Er zijn een aantal plottwists die vrij interessant hadden kunnen zijn, ware het niet dat de schrijfsters ze eigenlijk al vrij vroeg benadrukten. Op een gegeven moment wordt de boel wel heel erg Game of Thrones en voel het allemaal redelijk ver gezocht, maar goed. Het is niet slecht en dus een fijn verhaal om gewoon even tussendoor te lezen.
Aderyn is niet per definitie een fantastisch hoofdpersonage. Ze is een beetje goedgelovig, bijna op het irritante af. De romantische gevoelens die ze heeft voor een van de andere personages wordt langzaam uitgewerkt, en dan ineens gaat het heel snel. Dat komt onverwachts, maar eerlijk gezegd voelt het hele einde een beetje gehaast. Het is duidelijk dat het in principe gewoon een opzet is voor het vervolg, en het is jammer dat dit verhaal niet een goed einde krijgt. Het boek mist enige spanning en op het moment dat de spanning er is, is het zo weer voorbij. Dat is jammer.
De schrijfstijl is prima. Ondanks het feit dat er twee schrijfsters aan het boek hebben gewerkt is het niet te merken. De gebruikte taal is redelijk simplistisch, wat prima is als je nog niet zo sterk bent in de Engelse taal. Voor zover bekend is het boek nog niet vertaald naar het Nederlands.
Conclusie
A Throne of Swans is een prima vermakelijk sprookje dat nooit boven de middelmaat uitstijgt. Leuk om een keer gelezen te hebben, maar het boek is niet echt memorabel. Jammer dat het wederom een serie wordt, aangezien het verhaal wellicht beter tot zijn recht was gekomen als een alleenstaand boek. Het is vooral een aanrader voor fans van boeken die zich afspelen in een koninklijk hof en die van sprookjes houden.