Hotel Transsylvanië is een leuke kinderfilm die lekker wegkijkt. Vriendelijke vampiers spelen de hoofdrol en hun speciale kwaliteiten zijn interessant vormgegeven! Je ziet dat ze geen spiegelbeeld hebben, bloed drinken wordt aangekaart, het feit dat ze niet ouder worden en niet tegen de zon kunnen, wat knoflook met ze doet en dat ze van vorm kunnen veranderen. Dat alles terwijl ze lekker nuchter blijven en een hotel voor alléén monsters runnen. Klinkt ideaal toch? Wat zou dat kunnen verstoren…?
Waar gaat Hotel Transsylvanië 1 over?
Dracula had altijd de droom om een thuis te bieden voor wezens die er even tussenuit moeten. Wanneer hij een dochter krijgt, wordt de drang om haar veilig te houden nog groter. Uiteindelijk is het hem gelukt om een monster heiligdom te creëren met zijn Hotel Transsylvanië! Maar, nu zijn dochter Mavis klaar is om volwassen te worden, krijgt Drac met nieuwe problemen te maken. Hoe kan hij haar uitleggen dat de buitenwereld onveilig is, zonder dat Mavis zich opgesloten voelt? Hoe zorgt hij dat ze in het hotel gelukkig blijft? En hoe voorkomt hij dat ze met een bepaalde menselijke ‘leeftijdgenoot’ in aanraking komt?
Waarom is dit een supertof concept?
Naast het feit dat Hotel Transsylvanië een feelgood film is, draagt het natuurlijk een belangrijke boodschap uit over racisme en xenofobie. ‘We zijn eigenlijk niet zo verschillend allemaal en kunnen prima samen leven.’ Daarnaast wordt zelfs het eten van vlees aangehaald. ‘Wat is het verschil tussen een weerwolf die een schaap levend opeet en iemand die vlees bij de supermarkt koopt?’ Natuurlijk is het allemaal niet zo zwart-wit, maar toch heel interessant op het op een speelse manier in een kinderfilm te verwerken.
Waar we het écht even over moeten hebben, is het zombiepersoneel, want zij stelen wel echt de show met hun aandoenlijke behulpzaamheid en enthousiasme! Sowieso zijn de personages uit Hotel Transsylvanië leuk. Een mummie die een zandstorm kan maken, een onzichtbare man, het monster van Frankenstein en vooral de spookharnassen vond ik fantastisch. Ridder met een gedeeld bewustzijn, hoe gaaf? Voor de wat oudere kijkers is het ook leuk om te zien dat Fran Drescher basically The Nanny speelt maar dan met meer hechtingen.
Moeten we het nog over Twilight hebben…?
Sinds Twilight kampen we al met het vraagstuk ‘is een enorm leeftijdsverschil op papier goor of niet?’ Als in: Johnny en Mavis verschillen 97 jaar, maar Mavis zit wel in dezelfde leeftijdsfase. Is het dan weird…? Persoonlijk vind ik van wel, maar laten we er voor deze kinderfilm niet een al te groot probleem van maken (al vind ik het wel jammer dat ze niet aankaarten dat Johnny ouder wordt en Mavis niet…).
Hotel Transsylvanië heeft helaas een teleurstellend einde
Wat ik wel echt een enorme afknapper vond (naast de cringy muziek), was het einde. Totdat Dracula noodgedwongen met mensen in contact komt, was Hotel Transsylvanië echt een leuke film. Er werd verder totaal niet opgebouwd of uitgelegd wat de verhouding tussen monsters en mensen is in de tijd waarin ze leven. Daardoor voelde het einde weird, geforceerd en gehaast. Oké, het is een kinderfilm en dus moet je een bepaalde hoeveelheid absurditeit en slapstick tolereren, maar dit was echt een gekke ommezwaai. Daarnaast leken de stakes (pun intended) heel hoog voor Drac, terwijl dat uitdraaide op een anticlimax. Daarnaast had ik meer verwacht van het verjaardagscadeau van Mavis haar moeder. De waarde daarvan wordt flink opgebouwd en loopt eigenlijk op iets uit dat de kijker al weet.
Conclusie: Hotel Transsylvanië geeft je een warm welkom
Tot het moment dat Drac het dorp in gaat, is Hotel Transsylvanië zelfs voor de critici onder ons een leuke film. (Ik deed samen met mijn vriend een marathon en zelfs hij vond het het kijken waard.) Het concept van een veilige plek voor monsters die dan per ongeluk wordt ontdekt, zodat ze samen met mensen kunnen leren leven, is tof opgezet. Dit alles is gebaseerd op het concept dat er ware liefde/liefde op het eerste gezicht is (een zing). Heel romantisch en lief. Een warm welkom in de Hotel Transsylvanië saga. Op die zing kom ik namelijk in mijn review van film 3 op terug… Zie ik je daar?
