Roald Dahl is een van de meest bekende kinderboekenschrijvers die we ooit hebben gekend. Zijn verhalen, zoals Sjakie en de Chocoladefabriek, De Heksen en ook Matilda, zijn naast boeken ook geliefde films. Die laatste is natuurlijk een geliefde film uit 1996, geregisseerd door Danny DeVito, maar daarnaast is er ook een musical van. Comedian Tim Minchin schreef daarvoor de teksten en het stuk is een enorm succes op het Londense West End. Niet gek dus dat Netflix mogelijkheden zag. In plaats van een remake te maken van de geliefde speelfilm is ervoor gekozen om de musical te verfilmen. Dit is met succes, en dat komt voornamelijk door Emma Thompson als Trunchbull en Lashana Lynch als Miss Honey.

Waar gaat Matilda the Musical over?

Matilda (Alisha Weir) is een slim meisje, maar haar ouders zien haar maar als last. Na jarenlang thuis te zijn gebleven, mag ze eindelijk naar school. Hier ontmoet ze de lieve Miss Honey (Lynch) die onder de indruk is van de intelligentie van Matilda. Het leven op school is echter niet makkelijk. De gemene Miss Trunchbull (Thompson) heeft het namelijk op alle kinderen gemunt en wil ze het leven zo zuur mogelijk maken. Het feit dat Matilda zich tegen de directrice afzet, helpt niet mee. Gelukkig kan Matilda ook nog haar fantasie kwijt in de fantastische verhalen die ze vertelt aan de bibliothecaresse Mrs. Phelps (Sindhu Vee) over twee acrobaten die de meest gevaarlijke stunts doen.

Goede cast en mooie sets

Matilda The Musical weet zijn eigen plek te veroveren en niet in de schaduw te staan van de eerste filmadaptatie. Want laten we eerlijk zijn, die is bijna niet te overtreffen. Mara Wilson speelde in het origineel Matilda, maar haar versie was lief, open en nieuwsgierig. De versie die Weir neerzet is anders, maar past bij de film. Zij is intenser, dramatischer en vooral heel erg boos. Weir weet zich prima staande te houden tussen grote namen als Thompson en Lynch en maakt zich de rol eigen.

Weir is echter niet het enige kind dat kans krijgt om te stralen. Vrijwel heel het ensemble en bijna alle bijrollen worden vertolkt door getalenteerde kinderen die zingen, dansen en vol doodsangst naar Thompson kijken. Dat is ook wel begrijpelijk. De actrice is bijna onherkenbaar door de vele protheses en het pak dat ze aanheeft. Haar Trunchbull is enorm sadistisch en misschien daarom zelfs wel een tikkeltje enger dan de originele vertolking van de directrice. Daartegenover staat Lynch als de enorm lieve Miss Honey. Gedurende de film zie je haar ook groeien en weet ze met hulp van Matilda haar pestkop te confronteren.

Een van de zaken die deze versie spannend maken zijn de momenten waarop Matilda haar fantastische verhaal aan Mrs. Phelps vertelt. Het geeft de film toch een spannende extra laag die later in de film terugkomt. De bibliothecaresse is in de originele film en het boek alleen in het begin kort aanwezig, maar in de musical heeft zij een veel grotere rol. Maar goed ook, want ze zorgt voor enige komische verlichting als de film wat zwaarder dreigt te worden.

Muzikaal gezien zijn er genoeg mooie nummers, maar heel memorabel zijn ze niet. Het is niet zo dat je na afloop van de film nog urenlang bepaalde deuntjes in je hoofd hebt zitten. Wat wel memorabel is, is het ontwerp van de sets en de kostuums. De film ziet er werkelijk waar prachtig uit. Het contrast tussen het huis van de Wormwoods, de school en het circus waar Matilda’s verhaal plaatsvindt, is enorm maar wel tof om te zien. Het is duidelijk dat er over ieder detail is nagedacht.

Conclusie

Matilda The Musical is qua muziek niet memorabel, maar weet toch zijn eigen identiteit te vinden. Er zijn genoeg knipogen naar de originele film en het boek, maar toch is deze verfilming meer zijn eigen ding. Het is het zeker waard om dus een keer te kijken, vooral als je een liefhebber bent van musicals.