Eind 2020 las ik Het zusje van, een shortie van Blossom Books, en ik was helemaal overweldigd: wat was dit boek goed! Ik kocht snel Heerestraat en Rozenlaan en die was óók al zo fijn. Kortom: ik had Carlie van Tongeren en haar waanzinnige schrijfstijl ‘ontdekt’. Het was dan ook geen kwestie van ‘of’ maar een kwestie van ‘wanneer’ ik haar nieuwste boek, Het is hier helemaal (niet) perfect zou gaan lezen. Zou dit boek ook weer zo fijn zijn?
Het is hier helemaal (niet) fantastisch is uitgegeven door Blossom Books. Wij ontvingen een recensie-exemplaar in ruil voor onze eerlijke mening.
Waar gaat Het is hier helemaal (niet) perfect over?
#watgebeurtermetme? #waaromtrilik? #travellingisfun #datisduseenleugen #zeulenmeteenbackpackisgewoonkut #ikwilnaarhuis #lovemylife #hatemylife #posten #ikmoetposten #waaromreageertniemand? #adem #meeradem #likeslikeslikes #hartjeshartjeshartjes #refreshrefreshrefresh
Yara is net glansrijk geslaagd voor het gymnasium en heeft twee Grote Doelen: alleen op reis naar Indonesië om daar de wereld te verbeteren met vrijwilligerswerk én een succesvolle Instagram en reisblog. Ze creëert de perfecte Instagramfeed van een avontuurlijk en betrokken vrijwilligerswerkmeisje. Wat haar volgers niet zien, is dat haar reis tegenvalt: het project en de andere vrijwilligers, de klamme hitte en Yara zelf. Want hoe ver ze ook reist, ze neemt zichzelf en haar verleden gewoon met zich mee. Yara krijgt last van paniekaanvallen en de perfectie van haar Instagramfeed brokkelt af. Dan ontmoet ze Ro, die juist helemaal geen doel heeft. Kunnen ze elkaar weer een beetje op weg helpen?
De perfecte Instagram feed
Aan het begin van Het is hier helemaal (niet) perfect is Yara lichtelijk geobsedeerd door haar Instagram feed. Ze moet de perfecte foto’s maken, de perfecte captions verzinnen en een van haar belangrijkste doelen in het leven is het halen van 10.000 volgers. Dat is een mooi actueel onderwerp, want Instagram speelt met onze hersenen. Meer volgers, meer likes, meer stories, meer meer meer. Zoek maar eens naar ‘dangers of Instagram’ en huiver wat dit ‘sociale’ medium met ons doet. Dat kan best gevaarlijk zijn voor, zoals in dit boek, tieners. De drang naar perfectie staat in schril contrast met het echte leven. Wil je echt een uur (of meer) de tijd nemen om 3 miljoen foto’s te maken in de hoop op dat ene briljante plaatje? Of bekijk je het leven liever niet door de lens van je camera?
Yara kiest voor dat laatste: alles voor de volgers. Het is leuk dat het verhaal afwisselt met Yara’s Instagram posts, die ook echt zo opgemaakt zijn alsof het een screenshot is, minus de foto’s dan. Die moet je er zelf bijdenken. Wat heel makkelijk is, want door de onderschriften kun je er zo een (perfecte?) foto bij denken. Naast Instagramposts staan er ook e-mails in het boek, wat het allemaal nog wat vlotter maakt. Ik hou altijd wel van wat afwisseling, zowel qua content als lay-out.
Op reis
Yara maakt de (hoopt ze) reis van haar leven. Niet alleen om meer te leren over het leven en andere culturen, ook om die volgers te halen. En dat gaat haar parten spelen. Het is allemaal niet zo simpel en al snel stort Yara in. Wat nu? Terug naar Nederland, of het roer omgooien en iets ander proberen? Ze kiest dat laatste en gaat nu écht op reis: voor zichzelf, en niet voor haar volgers of familie.
Van Tongeren neemt je als lezer ook echt mee op reis. Zelf ben ik nooit in Azië geweest, maar ik kon me veel voor de geest halen. Al heb ik ook wel wat dingen gegoogeld, om er een nog beter beeld van te krijgen. Want dat denk ik wel: dat het boek nog een extra dimensie krijgt als je zelf op de plekken bent geweest waar Yara ook komt. En dan vooral Lombok, waar het grootste deel van het boek zich afspeelt. Dat geeft meteen een heel ander beeld en nog meer herkenbaarheid. Dat was een stukje dat ik zelf een beetje miste maar wat dankzij internet makkelijk op te lossen was. Allicht zou dit ook goed leesvoer zijn voor iedereen die richting Indonesië vertrekt, en dan zeker tieners/jongvolwassenen die een tussenjaar overwegen.
Het is in ieder geval duidelijk dat Van Tongeren hier zelf is geweest, anders waren bepaalde details (en dan vooral juist de kleinere details) niet zo goed geweest. Het is ook mooi om te lezen dat ze een, inmiddels overleden, vriend van toen kon eren met een plekje in haar boek. Toch voelt het boek niet als reisverslag maar als fictie, zoals het bedoeld is.
Echte tieners
Het is hier helemaal (niet) perfect heeft één hoofdpersonage: Yara. Er wordt dus niet gesprongen van perspectief, slechts een aantal mails zijn niet vanuit haar geschreven. Daardoor leer je Yara ook echt kennen. Van haar drang naar perfectie naar haar paniekaanvallen en alles daar tussenin. Het fijne van dit boek is dat Yara en Ro (het personage waar je naast Yara het meeste over leest) heel ‘echt’ overkomen. In veel YA boeken zijn tieners halve filosofen die zulke wijze woorden en levenslessen verkondigen dat het al snel ongeloofwaardig wordt. Dan komt de auteur meer naar voren dan het personage. Want tieners zijn gewoon tieners. Die moeten veel nog uitzoeken en praten niet in prachtige volzinnen vol paars proza.
Nee, Yara en Ro zouden zo echt kunnen bestaan. Hun dialogen voelen niet gemaakt en wat ze meemaken klopt ook. Daarnaast hebben ze het vooral over zichzelf, wat heel normaal is. Niks geen redders in nood of martelaren. Nee, gewoon twee doodgewone tieners. Het plot draait dan ook vooral om hoe Yara zichzelf beter leert kennen en betere handvatten kan creëren voor zichzelf, zodat ze bijvoorbeeld geen paniekaanvallen meer krijgt. Yara moet vooral leren: het is helemaal ok als iets niet perfect is. Leef je leven en trek je zo min mogelijk aan van mensen die er in jouw leven niet toe doen, zoals anonieme volgers en internettrollen.
Helemaal (niet) perfect?
Natuurlijk is Het is hier helemaal (niet) perfect niet perfect want: dat is saai en misschien ook wel onmogelijk. Maar dit boek is wel écht fantastisch en ik ben nog steeds/steeds meer fan van de schrijfstijl van Carlie van Tongeren. In 2022 ga ik zeker ook nog Het meisjesmanifest lezen. Het is hier helemaal (niet) perfect is een mooi boek met een fantastische boodschap. Iets wat de meeste mensen goed in de oren kunnen knopen: imperfectie is veel interessanter dan perfectie. Gooi gewoon die rommelige foto op Instagram, wees eerlijk tegen je vrienden en leer van je fouten. Want wie geen fouten maakt, maakt meestal niets.