Ik ben ontzettend conflicted over Nocturna. Zoals ik in de oranje boekenblog al zei, heb ik eerst reviews gelezen voordat ik het boek zelf las. Mistakes were made… Nocturna is spannend, magisch en heeft een sfeervolle Latinx worldbuilding. Alleen hebben andere lezers dus moeite met een zekere mate van plagiaat die je in Nocturna kan vinden. Ik kan niet zeggen in hoeverre de auteur dat bewust (zelfs zonder boeken als inspiratie te noemen in het dankwoord) of onbewust gedaan heeft, maar het is wel iets dat me bezighoudt.
Waar gaat Nocturna over?
“Set in a Latinx-inspired world, a face-changing thief and a risk-taking prince must team up to defeat a powerful evil they accidentally unleashed. To Finn Voy, magic is two things: a knife to hold under the chin of anyone who crosses her…and a disguise she shrugs on as easily as others pull on cloaks. As a talented faceshifter, it’s been years since Finn has seen her own face, and that’s exactly how she likes it. But when Finn gets caught by a powerful mobster, she’s forced into an impossible mission: steal a legendary treasure from Castallan’s royal palace or be stripped of her magic forever.
After the murder of his older brother, Prince Alfehr is first in line for the Castallan throne. But Alfie can’t help but feel that he will never live up to his brother’s legacy. Riddled with grief, Alfie is obsessed with finding a way to bring his brother back, even if it means dabbling in forbidden magic. But when Finn and Alfie’s fates collide, they accidentally unlock a terrible, ancient power—which, if not contained, will devour the world. And with Castallan’s fate in their hands, Alfie and Finn must race to vanquish what they have unleashed, even if it means facing the deepest darkness in their pasts.”
Waar gaat Nocturna volgens kritische reviews over?
“Nocturna is een matige mix van V.E. Schwab’s Shades of Magic Trilogy, een welbekende onzichtbaarheidsmantel en gruzelementen, een ontsnapping uit een gevangenis die behoorlijk op die van Leigh Bardugo lijkt en een relatie zoals die tussen Jessica Jones en Kilgrave.” Belangrijk om te weten: Nocturna is in 2019 gepubliceerd, dus komt het echt ná de verhalen waar het op lijkt.
Zelf heb ik Shades of Magic niet gelezen, dus hier kan ik niets over zeggen. Met de overeenkomsten tussen Nocturna en de andere elementen ben ik het wel eens. De onzichtbaarheidsmantel had ook een ander kledingstuk kunnen zijn, iets dat misschien nóg beter bij de oppervlakkige Latinx wereld zou passen. Iets dat niet zo duidelijk uit een ander boek komt. Daarnaast had de gevangenis niet eens in Nocturna hoeven zitten. Het gevecht dat daar uitbreekt, had ook in een ander gebouw kunnen plaatsvinden, zodat het niet zo op Six of Crows lijkt. De toxic relatie is wel een integraal onderdeel van het verhaal, maar daar irriteerde ik me het minst aan, omdat het wel in een andere setting zit. Kortom: ik kan zeker zien waar de kritiek vandaan komt.
Wat vond ik nog meer balen aan Nocturna?
De Latinx insteek van dit boek vond ik supertof! Daar had ik juist meer van willen lezen dan alleen scheldwoorden en het namedroppen van eten. Jammer, maar geen drama. Wat ik wel een drama vond, was het einde van het boek. Alle zombievolgelingen vond ik helemaal niks. De draak die zonder opbouw aan het einde van het boek oppopt, slaat helemaal nergens op en krijgt ook te weinig screentime om impact te kunnen hebben. Dat had er prima uitgelaten kunnen worden. Luka’s ontwikkeling vond ik overdreven en oninteressant. Hij is een bijpersonage en had daarom van mij niet zoveel impact hoeven te hebben op het eindgevecht. Daar had Xiomara juist haar rol moeten pakken. Ik wil niet te veel over haar spoilen, maar ook zij had net zo goed niet in het boek hoeven zitten. Alfehr had het in mijn ogen prima zelf gekund. Maar, het allerbelangrijkste probleem dat ik met Nocturna heb, is dat de goodguys winnen op een technicality. Wat. De. Wat. Het is niet alleen frustrerend, maar past ook totaal niet bij de rest van het boek. Na het gevecht wordt met exposition uitgelegd hoe ze eigenlijk gewonnen hebben. Dan verpest je toch je hele climax?
Over exposition gesproken: daar irriteerde ik me ook aan. Ik moest me echt door dit boek heen worstelen met alle gedachtegangen en informatiedumps. Dat is waarschijnlijk gewoon smaak, net als met A Deadly Education, maar ik wilde het toch noemen. Nocturna was voor mij geen boek dat lekker wegleest, in de verste verte niet.
Conclusie: jup, dit was een coverbuy
Wel bewonderingswaardig: er zit wat diversiteit in Nocturna. Dit boek heb ik tweedehands gekocht, omdat ik meteen verliefd was op de cover en de flaptekst ook wel interessant klonk. Ik had eerst reviews moeten lezen, niet pas toen ik het al gekocht had… Het is het eerste deel uit een trilogie, maar niets in het boek maakt me echt nieuwsgierig naar wat er nog meer kan gebeuren. Het is eigenlijk een prima afgerond geheel en de flaptekst van Oculta (deel 2) spreekt me totaal niet aan. Magie wordt niet eens genoemd. No thank you. Ik baal nog even verder, joe joe.