Het in 2017 verschenen The Legend of Zelda: Breath of the Wild heeft niet veel introductie nodig. De game verscheen op zowel de Nintendo WiiU als de Nintendo Switch en was een groot keerpunt in een franchise die volgens sommige fans een beetje zat vastgeroest in traditie. Nintendo heeft duidelijk een nieuwe weg in geslagen met Breath of the Wild. Hoe heeft dit uitgepakt? Met het vervolg, Tears of the Kingdom, in het vooruitzicht is het hoog tijd om even terug te kijken.
Waar gaat Legend of Zelda: Breath of the Wild over?
Link wordt wakker in de Shrine of Resurrection, maar hij kan zich niets meer herinneren. Al snel wordt hem verteld dat het hem 100 jaar eerder niet is gelukt om Calamity Ganon tegen te houden. Prinses Zelda heeft Ganon weliswaar verzegeld in Hyrule Castle, maar Hyrule zelf is een schim van wat het ooit geweest is. De eeuwenoude Sheikah-technologie die hen moest helpen tegen Ganon heeft zich tegen de helden gekeerd. Link raakte zodanig gewond dat hij 100 jaar nodig had om te herstellen. Nieuwe ronde, nieuwe kansen: het is aan Link om een nieuwe poging te wagen om Ganon te verslaan.
De eerste stappen vooruit
Het eerste stukje van de game vindt plaats op een groot plateau, waarbij je kennis maakt met de gameplay en je je eerste uitrusting bij elkaar kunt scharrelen. Link begint namelijk met slechts wat vodden en een zogezegde Sheikah-slate, een apparaatje met allerlei functies. Zodra je als Link de eerste paar shrines hebt uitgespeeld om Sheikah-slate vaardigheden te verkrijgen en een paraglider hebt, kun je het plateau verlaten en ligt de wildernis van Hyrule aan je voeten.
Vrijheid om te verkennen
Vanaf dit punt ben je compleet vrij in wat je doet, hoe je het doet en wanneer je het doet. Als je wilt, kun je je gelijk wagen aan Hyrule Castle en Calamity Ganon proberen te verslaan. Je kunt ook Links herinneringen proberen te vinden. Je kunt kijken wat er aan de hand is met de Divine Beasts of uitzoeken wat er met de Master Sword is gebeurd. Of misschien heb je meer interesse in wat er zich bovenop die berg in de verte bevindt? Je kunt op verkenning uitgaan en zien wat er op je pad komt. Als je iets ziet in de verte, kun je er komen. Alles is te beklimmen of te bereiken. En qua verhaal? Eigenlijk is alleen Calamity Ganon ‘verplicht’. De rest kun je in willekeurige volgorde doen of zelfs skippen. Je wordt beloond als je iets wél doet, maar niks moet.
Alleen in de wildernis
Breath of the Wild weet echt het gevoel van in je uppie door de wildernis verkennen te pakken. De soundtrack is hierbij minimalistisch, soms hoor je enkele pianotonen terwijl je door de glooiende heuvels trekt en wat wilde dieren langs ziet rennen. De soundtrack levert andere muziek wanneer je een kamp vijanden tegenkomt of wanneer een Guadian je in het vizier heeft, of wanneer je nieuwsgierigheid en verkenningstocht wordt beloont met een andere verrassing. Dankzij de cell-shaded graphics komt Hyrule ook prachtig tot leven.
Overleven
Die vrijheid in Breath of the Wild vertaalt zich ook naar de gameplay. Of het nou gaat om een puzzel in een shrine of het afmaken van een kamp met vijanden, je bent compleet vrij in hoe je de situatie oplost. De game geeft je de vrijheid om dingen uit te proberen, out of the box te denken, of zelfs vals te spelen. Je kunt je omgeving gebruiken om situaties naar je hand te zetten. Denk aan vuur of onweer bij vijanden met metalen zwaarden. Diezelfde omgeving heeft echter ook invloed op jou; door regen kun je minder goed klimmen en brandend gras is voor jou net zo gevaarlijk.
Zoals eerder gezegd begin je zonder wapens en moet je zelf uitzoeken hoe je aan je eerste wapen komt. Je kunt takken gebruiken of vijanden bekogelen met stenen. Je kunt het gras in de fik steken en hopen dat die eerste vijand zijn boog of knots laat vallen. Ieder wapen dat je oppakt, kan echter ook weer stuk. Dit kan frustrerend zijn, maar ook hierdoor wordt je gedwongen meer strategisch na te denken. Breath of the Wild kan door deze gameplay een pittige game zijn, maar dit voelt nooit oneerlijk. Als iets niet lukt, probeer je het gewoon op een andere manier.
Puzzelen
Die Sheikah Slate-vaardigheden zijn niet alleen handig bij gevechten, maar ook broodnodig bij de puzzels in de vele shrines. Shrines zijn korte mini-dungeons die in grote getale over Hyrule zijn verspreid. Als je in zo’n shrine de puzzel oplost of de vijanden verlaat, kun je het aantal hartjes of je uithoudingsvermogen vergroten. Soms is het binnenkomen van een shrine an sich al een puzzel. Er zijn meerdere manieren om de puzzel op te lossen, dus gebruik gerust je creativiteit. Hier zitten zowel goede breinbrekers als bronnen van frustraties tussen – vooral die met de motion controls zijn vreselijk. Er zijn echter zoveel shrines, dat je gerust ook een andere kunt zoeken als je er écht niet uit komt.
Keerzijde
Al die vrijheid en de focus op ontdekken heeft helaas een keerzijde. Het verhaal is non-lineair; zelfs als je alle Divine Beasts hebt gedaan en Links geheugen hebt teruggekregen, mist het verhaal toch een beetje impact. Ook zijn de traditionele Zelda-dungeons met aan het einde een toffe baas een groot gemis – al die shrines geven gewoon niet dezelfde soort voldoening. Er zijn er zoveel dat ze geen impact meer hebben en eerder een beetje veel van hetzelfde worden. De Divine Beasts zijn te kort en diens bazen niet bijzonder of inventief genoeg om als goede vervanging voor de traditionele dungeons en bazen te dienen. Ten slotte missen ook memorabele sidequests.
Conclusie
The Legend of Zelda: Breath of the Wild biedt een non-lineair avontuur met veel vrijheid om zelf uit te zoeken wat je gaat doen en hóe je het gaat doen. Het verkennen van Hyrule is hiermee echt een van de hoogtepunten van de game. Helaas hebben de shrines en het verhaal niet de impact die we van de franchise gewend zijn, maar Breath of the Wild is toch een game die je eens ervaren moet hebben.
Legend of Zelda: Breath of the Wild
Verkennen en overleven staan in deze game centraal
Goed
- Nodigt uit om te verkennen
- Veel vrijheid in gevechten en puzzels
- Stap in nieuwe richting voor franchise
- Sfeervol
Niet zo
- Non-lineair verhaal mist impact
- Shrines worden veel van hetzelfde
- Geen memorabele bazen en dungeons
