Wordt stalken te veel geromantiseerd in films?

Een tijdje geleden schreven we over de serie You. De serie gaat over Joe die dusdanig geobserdeerd raakt door Beck dat hij er alles aan doet om bij haar te zijn. Ieder weldenkend mens weet dat dit geen normaal gedrag is. Toch zijn er een aantal fans van de show die het gedrag van Joe goed praten. Een van hen is Stranger Things actrice Millie Bobbie Brown. Zij ontving enorm veel kritiek nadat ze een video plaatste waarin ze zei dat Joe geen stalker was, maar alles deed uit liefde. Vandaar dat wij onszelf de vraag stelde: Wordt stalken te veel geromanticeerd in films en series?

De vloek van de knappe stalker

Als allereerste is het belangrijk om te vermelden dat in het geval van Brown het gaat om een tienermeisje van veertien. Hoewel haar mening over het personage van Joe niet correct is, is het belangrijk om haar te onderwijzen in plaats van neer te halen. Het feit dat de serie You zoveel los maakt in mensen is iets positiefs. Een aantal mensen is van mening dat de serie stalken promoot, maar als we Hollywood onder de loep nemen, dan is You juist een serie die waarschuwt voor de gevaren en gevolgen er van. Er is geen happy ending. Penn Badgley zet een uiterst charmant personage neer, maar stalkers kunnen in het echt juist ook zo charmant zijn. Dat maakt de serie zo sterk. Veel fans weten echter niet de distinctie te maken tussen de acteur en het personage. Badgley is een erg knappe man. Dat is zeker waar. Maar juist het gedrag van Joe maakt hem onaantrekkelijk.

De enige reden waarom Joe gezien wordt als ‘niet-zo-slecht’ is omdat hij er goed uit ziet. Laten we eerlijk zijn, als een minder knappe acteur de rol zou spelen, dan hadden we hem allemaal sowieso een creep gevonden. You is echter niet de enige productie die een knappe stalker laat zien. Iets meer dan tien jaar geleden vielen meisjes nog spontaan in katzwijm voor Edward Cullen. Hoewel Edward niet iedereen om Bella heen uit de weg ruimde, was hij toch echt een stalker. Dat vonden we romantisch. Tienermeisjes verzuchtten dat ze ook een vampier als vriendje wilden. Een aantal jaren later vond hetzelfde fenomeen plaats met Fifty Shades Of Grey. Christian Grey, een personage gebaseerd op Edward, liet vrouwen spontaan van hun stoel af glijden. Er werd niet meer gekeken naar het feit dat hij Anastasia in de gaten hield, haar wilde veranderen, keuzes voor haar maakte en noem maar op. Obsessief gedrag, maar hey, hij is knap, dus het mag!

Van Breakfast At Tiffany’s tot aan The Notebook

Het is zeker waar dat Hollywood stalken in veel gevallen romantiseerd. Omdat het fictie is en de personages er zelf geen last van lijken te hebben, accepteren we het. Het is makkelijk om te zeggen dat een hoofdpersoon iets uit liefde doet, zolang we maar een band voelen. Al die films die jij zo romantisch vindt? Als je heel bot gaat kijken dan bevatten de meeste films gedrag waarvan we niet zijn gediend in het echte leven.

Dit is niet iets nieuws in Hollywood. Als we bijvoorbeeld kijken naar de film Breakfast at Tiffany’s uit 1961, dan hebben we het over een verhaal waarin een man verliefd wordt op een vrouw, maar boos wordt als ze liever rijkere mannen probeert te strikken. Hij onderzoekt haar eerdere relaties zonder haar toestemming. Als ze wordt achtergelaten door haar verloofde, zoekt de man haar op en dwingt haar om te zeggen dat ze van hem houdt. Hij zegt: “I love you. You belong to me.” De vrouw antwoord met: “People don’t belong to people.” Daarmee is het klaar zou je denken. De man wordt echter boos. Later kussen ze elkaar in de regen. Super romantisch.

The Notebook wordt gezien als het toppunt van romantiek. De film gaat echter over een vrouw die verliefd wordt op een man nadat hij haar honderden brieven stuurt waar ze nooit antwoord op geeft. Hij gaat naar haar geboortedorp en knapt een huis op gebaseerd op het feit dat ze er ooit seks hadden.

Waarom er nu een discussie is

Vrijwel iedere film bevat problematische relaties. Dat maakt het niet goed dat het zo is. Zo zijn er genoeg fans die de relatie tussen Harley Quinn en The Joker goals vinden, terwijl dat een voorbeeld is van een slechte relatie. Pas sinds de komst van You is de discussie echt opgelaaid. De serie schotelt ons het plaatje voor van de charmante man die alles doet voor de liefde. Zo ziet het personage van Joe dit zelf ook. Echter als kijker weten we dat wat hij doet fout is. Omdat we hem als aantrekkelijk aanschouwen, zijn we toch eerder geneigd om hem te vergeven. Badgley zelf reageerde op Twitter op een fan die dit probleem aankaartte:

But you’re supposed to see past my face TO the crazy shit! It’s the other way! The other wayyyyyyyyyyyyyyyhhyyyyggg 🙂

— Penn Badgley (@PennBadgley) 9 januari 2019

Verder had hij nog een interessante reactie op een fan:

That’s actually really interesting, thank you. Maybe part of the transition is actually you—all of us—growing up, or rather maturing in our perception of these toxic norms

— Penn Badgley (@PennBadgley) 9 januari 2019

Het is natuurlijk zeer waarschijnlijk dat we andere problematische films niet als problematisch zagen juist omdat we zijn opgegroeid met het idee dat het romantiek is. You drukt ons echter op de feiten dat het geen normaal gedrag is. Dat is verwarrend, maar het is juist goed dat we nu tot de conclusie komen dat ons beeld van romantiek niet realistisch is. Wat dat betreft is het juist goed dat You zo populair is, omdat we nu het gesprek met elkaar aan kunnen gaan.

Hollywood is de laatste tijd al iets progressiever bezig. Hopelijk dat ze in de toekomst ook een realistischer beeld van relaties in films laten zien.