Met een verhaal dat gebaseerd is op de jeugd van Steven Spielberg toont de regisseur ons als kijker een intieme blik in zijn levensgeschiedenis. Een sterke cast zet Steven en zijn familie mooi en kwetsbaar op het doek. Uit de eerste seconden van de trailer bleek al dat The Fabelmans een goede film zou worden, en het voldoet zeker aan de hoge verwachtingen.
Waar gaat The Fabelmans over?
Sammy Fabelman is nog maar een klein jongetje wanneer zijn ouders hem voor de eerste keer meenemen naar de bioscoop. De beelden uit de film blijven maanden door zijn hoofd dwalen. Hij speelt ze opnieuw en opnieuw af ’s avonds in bed. Zijn moeder lijkt de enige te zijn die hem begrijpt en geeft hem toestemming om zijn favoriete scène na te maken met de videorecorder van zijn vader. Zij vindt die beelden zó goed nagemaakt, dat ze Sammy aanmoedigt om verder te gaan met het maken van films. Hier begint zijn grote passie.
De film volgt de kinder- en pubertijd van Sammy Fabelman en zijn familie. De familie bestaat uit twee kanten, zoals zijn moeder het later in de film zelf omschrijft. Aan de ene kant heb je de wetenschappers, waar zijn vader toe behoort. Aan de andere kant de kunstenaars, waar Sammy en zijn moeder onder vallen. Door de film heen zie je als kijker hoe Sammy zijn passie uitvoert en hoe zijn familie zijn hobby beïnvloedt.
Everything happens for a reason
Ook dit verhaal toont de kijker dat elk huisje zijn kruisje heeft. Hoewel de familie voor de buitenwereld bijna perfect lijkt, is dat in werkelijkheid niet het geval. Het huwelijk van de ouders van Sammy is duidelijk niet zo stabiel als dat het verhaal je in eerste instantie wilt doen laten denken.
Door de carrière van Burt Fabelmans verhuist de familie twee keer. Opvallend is dat moeder Mitzi hier beide keren moeite mee heeft. Tijdens de eerste verhuizing komt hun beste vriend, “oom” Benny, ook mee. Het leven van de kinderen en de ouders wordt in deze nieuwe woonplaats redelijk makkelijk herpakt en iedereen lijkt hier op hun gemak te zijn. Wanneer de moeder van Mitzi komt te overlijden, worden de echte barsten in het huwelijk van Sammy’s ouders zichtbaar en zien we als kijker hoe een slecht huwelijk effect kan hebben op de mentale gezondheid van een kind. Sammy doet er alles aan om zijn moeder gelukkig te maken, maar dit kost hem veel moeite.
Wanneer ze uiteindelijk voor de tweede keer verhuizen, kost het iedereen veel moeite om te wennen. Mitzi lijkt in deze periode wel manisch depressief. Van uitspattingen waarin ze spontaan een aap koopt, tot periodes waar ze dagenlang haar bed niet uit wilt komen. Met deze periode besluit Sammy zijn passie voor filmmaken op te geven. Er zit een zwarte stempel op deze hobby. Uiteindelijk zien we als kijker een mooie les over hoe we altijd moeten kiezen voor de dingen die ons écht gelukkig maken
“Movies are dreams, that you never forget”
Een film over een jonge filmmaker in de jaren ’50 en ’60 zorgt voor de lastige taak om de juiste props te vinden. Dat is voor deze film zeker gelukt. Tijdens het kijken waan je je echt even in een andere tijd. De vormgeving en het acteerwerk is het best van de hele film.
Er mag ook een groot applaus gegeven worden aan de cast, met name aan Gabriel Labelle (Sammy) en Michelle Williams (Mitzi). Door Gabriels acteerwerk voel je de passie van Sammy voor het filmmaken en geloof je als kijker dat de korte films die gemaakt worden echt bijzonder zijn. Michelle Williams zet op haar beurt een liefdevolle, maar emotioneel instabiele moeder neer. De personages zijn kwetsbaar en hebben realistische gebreken.
Behalve Sammy zelf, die lijkt door het verhaal heen zelf amper iets fout te doen. Hierdoor komt het af en toe redelijk onrealistisch over, wat niet iets is dat je wilt, wanneer je een verhaal verteld dat op waarheid gebaseerd is. Juist om deze rede is een sterke cast belangrijk. Door de vertolking van Gabriel gaat het personage Sammy je niet tegen staan en blijf je toch hopen op een fijn einde voor hem.
Lang, maar The Fabelmans is de moeite waard
Het is een prachtige film met een mooi verhaal. Door de sterke cast en sterk acteerwerk blijft je als kijker geïnteresseerd. De vormgeving is ontzettend doordacht, alle details kloppen. En toch, is de film net iets te lang. Er zijn verschillende scènes die net te lang doorgaan. Het is een flinke zit van twee en een half uur, en dit had makkelijk twee uur kunnen zijn. Ondanks dat het hier en daar herhaaldelijk begon te voelen richting het einde, is dit zeker een film die een indruk achter laat. Je zal met een dubbel gevoel de bioscoopzaal verlaten.
The Fabelmans
Aangrijpen authentiek
Goed
- Kwetsbare personages
- Eerlijk
- Sterk camerawerk
Niet zo
- Duurt net te lang
- Het hoofdpersonage is te perfect
