Tussen series als 3 Body Problem en The Gentlemen zagen we dit weekend ineens een nieuwe naam opduiken: Ripley. Een opvallende naam en vooral een opvallende eerste indruk: volledig zwart-wit. Ripley is niet sprankelend, zeker niet voor Netflix begrippen. Maar het is wel één van de grootste tips die we je op de streamingdienst kunnen geven.
Waat gaat Ripley over?
De indrukwekkende miniserie vertelt op zeer nauwkeurige wijze het verhaal van de bestseller The Talented Mr. Ripley van Patricia Highsmith. In de serie volgen we meesteroplichter Tom Ripley (Andrew Scott), die in New York door twee wanhopige ouders wordt gevraagd hun zoon op te sporen. Dickie Greenleaf wordt namelijk al jaren door hen gezocht. De reis brengt hem in Italië en op nieuwe ideeën: wat nu als het hem lukt om een volledig nieuwe identiteit aan te nemen?
We hebben twee absolute lievelingsingrediënten in deze serie: de hoofdrolspeler en de schitterende wijze waarop de serie op beeld is gezet. Laten we eens met die tweede beginnen. Waarom kiezen de makers voor het volledig filmen in monochroom (zwart-wit)? Het past totaal niet bij het algoritme van Netflix en werkte tot op heden eigenlijk alleen bij het Oscarwinnende Roma (2018) echt goed. Er waren meer makers die het probeerden, maar met wisselend succes. We vinden de keuze voor monochrome beelden in deze serie echter fantastisch: het zorgt voor een mooie sfeer en laat de gruwelijke daden die we aan ons voorbij zien trekken een extra ijzingwekkend effect.
Sfeer in zwart-wit
Wie had gedacht dat bloed er zo goed uit zou zien in zwart-wit? Het voelt voor sommige kijkers geforceerd, maar het is ook passend. Showrunner en bedenker Steve Zaillian koos zelf, samen met de ervaren cinematograaf Robert Elswit, voor de monochrome benadering vanwege de spanning. Zaillian zag een verhaal als dit niet voor zich met een “strakke blauwe lucht en kleurrijke pasteltinten in de kleding”. En dat zijn we roerend met hem eens.
Wat dat betreft voelt de serie soms zelfs wat meer als een horrorverhaal, maar zonder de onzinnige jumpscares. De hele sfeer klopt: de groteske villa’s en appartementen, de kathedralen, de kunst, de sigaretten en de koffie. Als je zelf in het Italië van de jaren ’60 hebt rondgelopen, zal je dit door deze serie in zwart-wit herbeleven.
IJzingwekkende ‘Ripley’ Scott
En dan hoofdrolspeler Andrew Scott, die natuurlijk al een tijdje meeloopt. Met Tom Ripley zet hij een van zijn meest ijzingwekkende rollen neer. Met elke gemiddelde blik, voorzien van ouderwets spannende muziek die zo uit een crime uit de jaren ’50 zou kunnen komen, zet hij weer de toon. De manier waarop hij zowel de charmeur als de ijskoude psychopaat in één scene kan vatten zou je ongeëvenaard kunnen noemen.
Keuzes die Ripley maakt zijn soms wat vreemd. Het is de eerste moord in zijn leven, maar de slimheid die hij tentoonspreid in zijn gesprekken met rechercheurs en vrienden heeft hij absoluut nog niet bij het vermoorden van mensen in de vingers. Het geeft ook wel aan dat Ripley wat dat betreft nog in de kinderschoenen staat. Aangezien het over een miniserie gaat verwachten we niet snel een vervolg, maar dat er nog meer verhalen in Scott’s versie van Tom Ripley zitten is duidelijk.
Conclusie
De serie Ripley zal voor veel mensen even wennen zijn. De serie komt redelijk langzaam op gang. Het verhaal neemt de tijd om de relaties tussen Tom en de mensen die hij op zijn pad tegenkomt op te bouwen. Het is allemaal erg serieus, maar zit ook vol met twists die je in veel gevallen niet aan ziet komen. Hier willen we wel meer van zien!
Ripley
Indrukwekkend
Goed
- IJzingwekkend spannend
- Prachtig geschoten
- Geweldige hoofdrol
Niet zo
- Langzaam op gang
