Je hebt mensen die hun neus ophalen voor simpele tienerfilms. Je hebt ook mensen zoals ik die zonder enige schaamte toe durven geven dat zoetsappige tienerfilms mijn ding zijn. Wat is er beter dan s’avonds op de bank hangen en weer terug te gaan naar de simpelere tijden van tienerliefdes? Nu is het natuurlijk wel zo dat veel tienerfilms niet echt van hoge kwaliteit zijn. Ik noem een The Kissing Booth bijvoorbeeld. Toch verraste Netflix ons in 2018 met To All The Boys I’ve Loved Before. Eindelijk een goede tienerfilm met in de hoofdrol een meisje die geen special snowflake is. Wat een opluchting! Na het succes van deze film was het dan ook niet zo verrassend dat er een vervolg zou komen. To All The Boys I’ve Loved Before: PS. I Still Love You staat nu op de streaming gigant. Uiteraard nam ik de proef op de som en keek ik of de film net zo leuk is als de eerste.
Waar gaat het over?
Het is een nieuw jaar en Lara Jean (Lana Condor) en Peter (Noah Centineo) doen niet langer alsof ze een koppel zijn. Ze ZIJN een koppen. Lara Jean maakt alles voor de eerste keer mee als echte vriendin. Haar eerste echte kus. Haar eerste echte date en haar eerste Valentijnsdag. Lara Jean probeert haar hoofd boven water te houden, maar alles verandert als John Ambrose (Jordan Fisher), een van de ontvangers van haar brieven, weer haar leven in wandelt. Met Peter is alles moeilijk, maar met John Ambrose juist niet. Lara Jean staat dus voor een dilemma. Kan ze van allebei de jongens houden of moet ze kiezen?
Niet zo goed als de eerste
Op zich is Ps. I Still Love You nog altijd een vermakelijke film. Het vervolg haalt het echter niet bij de originele film. Dit heeft meerdere redenen. Alles in de film gebeurt vooral door plot conveniences. Hoe groot is nu de kans dat het zusje van Lara Jean nog een brief verstuurt en dat de ontvanger van die brief geheel toevallig op dezelfde plek vrijwilligerswerk gaat doen? Natuurlijk, dat is iets wat bij meerdere films gebeurt, maar toch is het een puntje wat niet heel natuurlijk aan voelt. Het is een romantische film, dus uiteraard is het verhaal ontzettend voorspelbaar, zelfs al heb je het boek niet gelezen.
De cast is goed, al ben ik wellicht een beetje klaar met Noah Centineo. Het helpt ook niet mee dat Peter een beetje een lul is. Hij en Lara Jean vechten eigenlijk constant. Lara Jean is ook niet echt een onschuldig meisje meer. Zo verbergt ze haar relatie met Peter voor John Ambrose, die natuurlijk hartstikke verliefd is op haar. Een beetje manipulatief, maar goed, we hadden een verhaal nodig. In principe is John Ambrose het enige personage die deze film redt en hij verdient dan ook beter.
Ps. I Still Love You heeft het voordeel dat de film niet traag is. Het is makkelijk weg te kijken en je hoeft er ook niet al te veel bij na te denken. Het is alleen jammer dat het niveau van de eerste film niet echt behaald wordt.
Conclusie
Op zich is PS. I Still Love You een leuke film, al is het jammer dat niet alle personages en de verhaallijn even goed uit de verf komen. Momenteel zijn ze al bezig met de derde film, dus we zullen zien of die film de trilogie wel op een goed niveau kan afronden.