In 2016 kwam er een bijzondere zombiefilm uit Korea. Train to Busan werd door critici geprezen voor de orginaliteit, het sociale commentaar en de spanning. Dit was een groot compliment, gezien het zombiegenre net als het vampierengenre vrij verzadigd is. Zoals het een succesvolle film betaamt, werd er natuurlijk een vervolg gemaakt. Peninsula neemt ons weer mee terug naar een post-apocalyptisch Korea. Het probleem echter is dat een vervolg op een heel erg succesvolle film vrijwel nooit het niveau van het origineel kan behalen. Het origineel heb ik zelf niet gezien dus daar kan ik niet over oordelen. Peninsula zullen we dus beoordelen als een losstaande film. Gelukkig is de film ook prima te kijken zonder dat je Train to Busan hebt gezien. Het vervolg is prima weg te kijken maar mist enige originaliteit. Leuk voor liefhebbers van zombiefilms, maar voor de rest een standaard actiefilm.
Waar gaat Peninsula over?
Jung-seok, een soldaat die het door een zombievirus-getroffen Korea heeft weten te ontsnappen, moet terugkeren naar de plek des onheils. Hij heeft samen met een aantal anderen een missie gekregen; vind en neem een vrachtwagen met daarin 20 miljoen mee terug voor een maffiabende. Als alles goed gaat houden ze er ieder 2,5 miljoen dollar aan over. Eenmaal daar ontdekt het team dat er nog overlevenden wonen en dat de taak toch niet zo simpel is als eerst gedacht.
Je standaard zombiefilm
De zombies in Peninsula zijn niet zoals we ze gewend zijn uit series zoals The Walking Dead. Deze zombies zijn snel en meedogenloos, waardoor het des te knapper is dat er mensen zijn die weten te overleven. Daar gaat Peninsula vooral over, de wil om te overleven onder de meest barre omstandigheden. Dat gezegd hebbende komt deze boodschap maar af en toe naar boven. Op een gegeven moment wordt de film toch een meer generieke actiefilm. Het is duidelijk dat de Koreanen niet bang zijn om bloed te laten vloeien of om hoofdrolspelers van kant te maken. Dat zorgt er enigszins voor dat de film vermakelijk is.
In Peninsula zijn de zombies slechts nog een prop. Onze hoofdrolspelers moeten vooral uitkijken voor de levenden. Het levert een film op die deels doet denken aan The Last of Us en deels ook aan Mad Max: Fury Road. De film is op sommige momenten een beetje cartoonish, waardoor de meer emotionele momenten minder goed tot hun recht komen. De personages zijn redelijk vlak. Het enige interessante personage in de film is het jonge meisje Joon (Lee Re), die een ieder in The Fast & Furious doet verbleken met haar vaardigheden in een auto en die geen zin heeft om naar de onzin van de volwassenen om haar heen te luisteren.
Conclusie
Helaas is een enkel goed personage niet genoeg om een hele film te redden. Train To Busan wist nog een interessante spin te geven aan het genre, maar Peninsula is vrij vlak en generiek. Het is geen slechte film en zoals de Engelsen zeggen, there’s never a dull moment, maar toch weet de film op geen enkel moment echt memorabel te zijn. En dat is jammer, zeker gezien het feit dat de eerste film zo’n groot succes was.