MCU Phase 2: heel veel nieuwe karakters

In MCU phase 2 heb ik ontzettend veel nieuwe personages leren kennen. Met alleen de film Guardians of the Galaxy krijg je er al zeven bij! Inmiddels begin ik er ook echt een beetje in te komen. Ik ken de meeste karakters en leer hun achtergrondverhaal ook elke film beter kennen. De logica van hoe de verschillende werelden verweven zijn is me nog niet 100% duidelijk, maar het begint te dagen. Hier mijn takeaways van de films uit het MCU phase 2!

Lees hier de voorgaande artikelen in deze serie: Phase 0 en Phase 1.

Weer een waarschuwing vooraf: in mijn ‘analyses’ komen spoilers voor.

Iron Man 3 heeft een hele nieuwe stylo in MCU phase 2

Iron Man 3 was even wennen. De film heeft echt een totaal andere stylo dan de andere twee films. Eigenlijk een totaal andere stijl dan alle MCU films die ik tot nu toe gezien heb. Hij begint best donker en depressief. Iron Man heeft last van PTSS denk ik. En begrijpelijk, want the battle of New York was nogal wat. Wat ik wel mooi vind, is dat hij een beetje lijkt los te komen van zijn ijzeren pak. Dat is denk ik ook wel nodig voor hem, want kan me voorstellen dat hij zijn identiteit een beetje kwijt is… als hij geen fictief figuur zou zijn.

En dat is wat ik wel knap vind aan deze film: ze hebben het meest arrogante MCU karakter heel menselijk weten te maken. En toch blijft de Iron Man humor gelukkig wel overeind. Hoe treurig dit verhaal ook is. Ik ben heel benieuwd of deze filmstijl de nieuwe stijl is van MCU phase 2.

Dat jochie is trouwens echt briljant gecast! En die hele setting in die schuur bij dat jongetje is misschien een kleine knipoog naar de eerste film? Waarin hij ook met scraps een suit gebouwd heeft. Wel grappig dat hij in Amerika minder materiaal heeft dan hij in een grot had. Wat ergens logisch is, maar wel een beetje onamerikaans lijkt.

De broederliefde tussen Thor en Loki in The Dark World

Zou dit dan de film worden waardoor ik ga snappen dat mensen fan zijn van Loki? Het begint in ieder geval niet heel hoopvol met Loki in de kelder die zijn nieuwe monstermaatje de weg wijst. Maar daar gaat hij spijt van krijgen. En niet zo’n beetje ook. En die spijt lijkt dan de relatie tussen Thor en Loki wat te lijmen. De opzet is wel oké, maar je ziet de twists al van mijlenver aankomen. Behalve dan dat Loki dood gaat.

Al geloof ik dat op dat moment al niet. Al is het maar omdat ik al heel veel gifjes en filmposters gezien heb waar hij in een nieuw pakje op staat. Dus hij zal het wel moeten overleven. En ja hoor, Loki op de troon. Die pa van hun heeft trouwens wel echt gefaald als vader met zijn ‘One son who wanted the throne too much and the other who will not take it.’

Zoetsappigheid

Waar ik bij deze film wel aan moet wennen is dat je vooraf een verhaal krijgt over de wereld van Thor. Over de elven en kwade krachten. En dat zo’n kwade kracht dan begraven moet worden. Als je iets begraaft, dan maak je het natuurlijk gewoon het probleem van de toekomst. Dus no shit Sherlock dat die kwade kracht het daglicht weer ziet in deze film. Ook vind ik het jammer dat de plot van dit verhaal een love story is. Een beetje oppervlakkig of verwacht ik misschien teveel van een superheldenfilm? In die andere films kwam ook wel wat zoetsappigheid voor, maar daar draaide het niet om.

En dan nog iets: die Jane wordt even getransporteerd naar een godlike wereld en die lijkt totaal niet onder de indruk. Ik zou wel echt even wat hersteltijd nodig hebben als ik naar zo’n andere wereld gezoefd word. En meteen die moeder ook 100% vertrouwen. Weet zij veel wie de good guys en de bad guys zijn?! Echt een beetje raar gedaan.

Na deze film begin ik de fascinatie voor Loki al iets meer te snappen. Al snap ik echt niet hoe hij op die troon terecht is gekomen. En ik durf ook geen explainers te kijken op YouTube, want ik ben bang voor spoilers. Ik ga er maar vanuit dat het ergens nog wel wordt uitgelegd. En anders kan ik het altijd nog kijken nadat ik alle phases ben doorgegaan.

Ik zat op het puntje van mijn stoel bij Captain America: The Winter Soldier

Dat lijstje wat in het begin van de film getoond wordt is echt briljant! ‘Cap’ mist natuurlijk behoorlijk wat jaren en probeert een beetje bij te benen door informatie te lezen. En natuurlijk geeft iedereen hem tips. Zo ook de Falcon die hij in de eerste scène van deze film tegenkomt. Die geeft de tip om te luisteren naar Troubleman. Een album van Marvin Gaye. Dat zou alle jaren die de Captain gemist heeft perfect beschrijven. Ik hoorde trouwens ook van de kenners dat dit lijstje verschilt per land waar deze film wordt uitgezonden. Dat vind ik dus een ontzettend leuk nerd weetje.

De film begint weer met de Captain neer te zetten als een echte goody good guy. Daarom kwam de scène waarin hij door zijn eigen museum loopt een beetje narcistisch op mij over. Maar ik begreep dat hij dat deed om erachter te komen wat hij allemaal gemist heeft. Zoals zijn date. En zijn date leeft nog. Die is wel oud en gerimpeld (en dat is met hele slechte CGI te zien). Dit soort scènes maken de Captain wel lekker menselijk en daardoor komt de film wel ‘echt’ over.

Black Widow

Deze film slingert je wel alle kanten op. Van het vermoeden dat Fury pirate een slechterik is, tot een aanslag op diezelfde Fury tot zijn overlijden. Ik zat een paar keer echt op het puntje van mijn stoel en mijn buren hebben me ook een keer horen gillen toen er weer een enorme plottwist kwam. Dat vond ik echt super tof aan deze film!

Aan de andere kant weet je eigenlijk stiekem ook wel dat een aantal personages het sowieso gaan overleven, want ze spelen ook nog in andere films. Dat is wel een nadeel van de films pas kijken wanneer ze uit zijn.

En deze film heeft me weer extra fan gemaakt van Black Widow. Die dus wel een eigen film gaat krijgen, maar dat is uitgesteld vanwege corona. Ik kijk in ieder geval uit naar die film!

Guardians of the Galaxy is eigenlijk een hele toffe comedy

Ik was heel erg sceptisch over deze film voordat ik hem gezien had. Een pratende wasbeer? Een boom? Groene en blauwe mensen? Plus het is wéér een extra wereld in het MCU. Naast onze wereld en de godenwereld van Thor, krijgen we er met deze film ook aliens bij. Hoe willen ze dat geloofwaardig bij elkaar gaan gooien?

Nou, daar ben ik na het zien van deze film helemaal op teruggekomen! Sterker nog, ik denk dat ik een nieuw favoriet MCU karakter heb: Groot. Ik wil er ook een! Misschien heeft Rocket de Racoon nog een stekje voor me over?

Deze film is echt awesome! Mits je van comedy houdt, want ik vind deze film meer een actie comedy film dan een superhelden actiefilm. En dat is eigenlijk best een leuke afwisseling in het MCU. Iron Man heeft ook zeker humor, maar in deze film draait het daar echt om. Terwijl je ondertussen best wat achtergrondinformatie krijgt. Na deze film snap ik waarom al deze films samen (tot aan de film Endgame als ik het goed heb begrepen) The Infinity Saga heet. Het draait allemaal om die steentjes. Dat zijn er blijkbaar zes. Ik ben benieuwd of ze die nu gaan kapot maken of dat ze er een ander doel voor weten te vinden. Ik verwacht dat de aankomende films draaien om het weghouden van de bad guys bij deze stenen.

Oh en die soundtrack is echt top! De beste jaren ‘80 nummers. Heel tof hoe ze deze muziek zo aanwezig hebben gemaakt in deze film.

Avengers: Age of Ultron is geen opzichzelfstaande film

De titel van deze film klinkt alsof de Transformers hun intrede in MCU phase 2 gaan doen. Al doet Iron Man wel zijn best met zijn nieuwste pakkie, de transformers blijven weg.

In het begin ergerde ik me trouwens dood aan de special effects. Zeker na het zien van The Guardians of the Galaxy, waar de special effects echt awesome zijn. Gelukkig worden ze gedurende de film wel beter.

De film is best oké als je hem kijkt als onderdeel van het MCU, maar op zichzelf is dit een beetje een gekke film. Ze hebben deze film duidelijk gebuikt om de kijkers veel backstory te geven over de karakters en de verhaallijn voor de Infinity Saga op te zetten. Dat is een beetje jammer.
Wat ik heel tof vond is dat Tony en Dr. Banner samenwerken in deze film. Het zijn tenslotte allebei scientists, dus dat is cool gedaan. En ze hebben ook de onderlinge verhoudingen tussen de Avengers verder weten bloot te leggen. Iedere avenger brengt natuurlijk een behoorlijke bak met bagage mee, dus het is logisch dat dit niet altijd even goed botert. En dat is ook zichtbaar. Weer een van de vele manieren waarop Marvel deze bovennatuurlijke personages menselijk maakt. Hoewel de Guardians hier niet in voorkomen, brengt deze film wel weer meer karakters bij elkaar. Zoals Wanda en Vision. Ik ben na deze film mega benieuwd naar die serie, maar ik wacht nog even tot ik helemaal bij ben met alle MCU films.

MCU Romance

Plus er ontstond ineens een romance in deze film! Wat ik super tof vind en ik hoop heel erg dat die romance ook een kans mag krijgen. Al zie ik niet echt voor me hoe, want Widow is best plichtsgetrouw en Banner wil het liefst zo ver mogelijk bij mensen uit de buurt blijven.
Uiteindelijk vond ik het thema van deze film een beetje te donker: wat gebeurt er als een AI teveel macht heeft? Het is een relevante vraag, zeker vandaag de dag. Toch maakte dit onderwerp deze film iets te donker naar mijn smaak.

Ik vind die MCU films (en sowieso alle Marvel films en series) zulk heerlijk escapisme, dat ik eigenlijk niet wil na hoeven denken over wat er mis is met onze wereld. De wereld moet gewoon gered worden. En dat wordt hij natuurlijk ook wel in deze film, maar de donkere kanten hielden de overmacht. Ook bij de personages. Iron Man worstelt nog steeds met alles wat hij kapot heeft gemaakt, Captain probeert uit te zoeken wat nu zijn plek is en Dr. Banner loopt nog steeds weg voor wie hij eigenlijk is. Over Widow en Wanda nog maar niet te beginnen. Ik hoop heel erg dat de volgende films wat vrolijker worden. Meer in de lijn van de Guardians, die beviel me wel.

Ant-Man neemt zichzelf gelukkig niet al te serieus

Mierenman, jaja. Ik had niet het gevoel dat dit een goede film kon zijn. Ik zette me dus schrap voor een film als “The Incredible Hulk”. Paul Rudd vind ik net zoals Edward Norton een hele coole auteur. Toch stelde de eerste Hulk film me teleur en dat verwachtte ik ook bij deze film. Maar juist omdat ze duidelijk laten merken dat ze zelf het idee van een insect superheld ook niet al te serieus nemen, is deze film eigenlijk best wel leuk.

Dit personage heeft als een van de weinige superhelden een crimineel verleden. Hij is namelijk een dief. Iedere Marvelheld heeft natuurlijk wel een verleden, maar de meesten toch wel buiten het criminele om. Scott is een beroepsdief die zijn leven wil beteren voor zijn dochter. Zijn ex en haar nieuwe vriend snappen niet dat het mega belangrijk is voor een kind om haar echte vader in haar leven te hebben. Gelukkig snapt Scott dat zelf wel en daar wil hij ook voor werken. Maar hij lijkt graag voor de makkelijke weg te kiezen. Jammer, want hij is best slim. Dit komt allemaal goed natuurlijk. Het is tenslotte een superheldenfilm.

Wat ik vond van MCU phase 2

Een ding is duidelijk: ik heb in deze MCU phase 2 een hoop geleerd. Ik heb allerlei nieuwe personages leren kennen en weet nu beter hoe al die werelden met elkaar verweven zijn. Of eigenlijk: nog niet verweven zijn, maar ik snap de connectie.
Ik merk wel dat ik steeds meer uitkijk naar de volgende film. Dat is een van de voordelen van wat later beginnen met al deze films kijken: ik kan ze achter elkaar wegbingen. Op naar phase 3!