A Boy Called Christmas is een titel die mijn aandacht gelijk trok. De trailer ziet er kerstig en meeslepend uit en dat is ook zeker in de rest van de film terug te zien! Voor mij kon Nicholas niet tippen aan Robin Robin, maar dit is zeker een sterke tweede plek in het lijstje van beste kerstfilms van 2021!
Waar gaat A Boy Called Christmas over?
Deze film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Matt Haig. In de verfilming leer je Nikolas en zijn vader Joel kennen. Ze leven samen in het bos en verwerken nog steeds het verlies van Nikolas z’n moeder van twee jaar terug. Om haar niet te vergeten, hoort hij graag het sprookje van Elfhelm dat zijn moeder hem vroeger vertelde. Het meisje dat het elfendorp vond, geeft hem hoop en laat hem geloven in magie. Wanneer de koning iedereen oproept om iets te vinden dat hoop kan inspireren, omdat iedereen in zijn rijk treurig is, gaat Nikolas z’n vader op zoektocht. Wanneer hij niet terugkeert, besluit Nikolas zelf op zoek te gaan. Zal die reis hem naar zijn vader brengen? Naar iets hoopvols? Naar Elfhelm?
Sterk begin dankzij Maggie Smith
Natuurlijk ben ik al meteen gecharmeerd wanneer ik Maggie Smith door de sneeuw zie lopen en hoor zeggen: “Merry Christmas? I’m working on it.” De sfeervol aangeklede straten en alle kerstversiering, maken meteen duidelijk dat dit een kerstfilm is. EINDELIJK, looking at you Christmas Flow… Ik vind het jammer dat we beginnen met het cliché ‘kinderen die naar een verhaal luisteren’, want die introductie is wat mij betreft overbodig, maar wie wil er niet naar Maggie Smith luisteren die een sprookje vertelt?
Een sprookje in een sprookje
Wat ik nog meer enorm waardeer aan A Boy Called Christmas, is dat ze een sprookje vertellen én vormgeven binnen het verhaal. Het begint wel een beetje ingewikkeld te worden met Maggie Smith die vertelt dat Nikolas z’n vader iets vertelt, maar daar kijken we doorheen. De schaduwfiguurtjes die over de muur rennen, zijn zo leuk vormgegeven. Dat voegt echt wat toe.
A Boy Called Christmas had beter opgebouwd kunnen worden
Wat mij tijdens de opbouw van het verhaal meteen opviel, is dat Nikolas overal tevreden mee is en dat zijn vader het niet genoeg vindt, ‘omdat ze arm zijn’. Maar ze dragen nette kleding en hebben een knus huisje… De ‘gretigheid’ van de vaderfiguur viel bij mij dus niet heel erg goed. Het kwam niet geloofwaardig genoeg over, zeker om dat Nikolas zelf steeds zegt dat ze genoeg hebben. Alleen met ‘tell’ wordt bewezen dat het niet zo is. Meer show, meer beter.
Daarnaast had ik meer emoties verwacht tijdens het afscheid tussen Nikolas en zijn vader. Michiel Huisman acteert het heel goed, maar Henry Lawfull (Nikolas) had wat beter zijn best mogen doen. Daardoor had ik het idee dat de vader al binnen een paar dagen terug zou zijn, niets aan het handje, terwijl dat niet de sfeer was die echt bij het verhaal hoorde.
Less is more
Tante Carlotta had beter thuis kunnen blijven
In de afwezigheid van Nikolas z’n vader, komt tante Carlotta op hem passen. Waar is haar motivatie daarvoor als ze niet van kinderen houdt? Het huis is niet geweldig, ‘want ze zijn arm’, dus dat komt tante Carlotta doen? En wat is haar motivatie om te veranderen in een vreselijk persoon? Ze doet gemeen om het gemeen zijn, wat prima werkt voor kinderfilms, maar ik als volwassene heb ietsje meer nodig. Dat geldt trouwens ook voor de vreemde vrouw met de gans die Nikolas aanspreekt tijdens zijn reis. Ook zij is gemeen tegen hem om het gemeen zijn en dat had geen meerwaarde.
Maleficent in A Boy Called Christmas?
Natuurlijk hebben we een slechterik nodig en Maleficent was zo succesvol, waarom kopiëren we haar niet gewoon? Weirde zwarte muts, staf, magische krachten, woede en kwetsbaarheid tegelijk, top combinatie. Alleen niet in de manier waarop dat in A Boy Called Christmas gedaan is helaas. Het was een beetje een knullige Maleficent, terwijl het achtergrondverhaal van de slechterik wél heel herkenbaar en begrijpelijk is. Daar had veel meer uit gehaald kunnen worden.
Miika en The Truth Pixie
Aan de ene kant helpt Miika de pratende muis goed opbouwen dat Nikolas in sprookjes gelooft en wil geloven in magie. Hij is zo geïnspireerd dat hij zeker weet dat hij een muis kan leren praten. Wanneer dat hem lukt, voelt het inderdaad alsof Nikolas iets bereikt heeft. Maar: Miika voegt niets toe aan het plot en datzelfde geldt voor de Truth Pixie. Ik had op z’n minst verwacht dat Miika touwen zou doorknagen of om hulp zou gaan vragen.
More is more
Met minder Carlotta, nep-Maleficent, Miika en Truth Pixie, waar had ik dan graag meer van gezien? De speelgoedfabriek! Die is zó fantastisch en warm en sfeervol. Ik had ook graag meer tijd doorgebracht het ondergrondse Elfhelm.
Daarnaast vond ik het leuk om invloeden terug te zien van Peter Pan, omdat positieve gedachten en elfenstof helpen vliegen, en van A Christmas Carol. Er is namelijk een scène waarin een oude man naar een kerst kijkt die hij dacht vergeten te zijn, heel poëtisch. Meer van dat soort easter eggs had ik erg gewaardeerd.
Wat ik ook nog wil noemen, is dat er een aantal onverwachtse keuzes werden gemaakt. Ik ga niet spoilen wat dan inhoudt, maar dat vond ik heel sterk. Het ene happy end is het andere niet. Oeh en er zit ook diversiteit in deze kerstfilm yay.
Conclusie: A Boy Called Christmas is Klaus light
Klaus is misschien wel mijn favoriete nieuwere kerstfilm en ondanks dat A Boy Called Christmas er niet kan tippen, komt het aardig dicht in de buurt! Het is zeker de moeite waard om te kijken, vooral als je niet zo overbodig kritisch bent als ik haha. De queeste is mooi opgezet, met de koning die vraagt om iets dat hoop inspireert en de kaart naar Elfhelm is leuk bedacht. A Boy Called Christmas is meeslepend, hartverwarmend, niet overdreven vrolijk en kerstig. Een must-see!