Deze klassieker kennen we allemaal. Het is ondertussen zo vaak gedaan dat je er niet meer onderuit komt, helemaal niet in de decembermaand. Dus ik besloot een test te wagen. De lockdown got me down en ik ben aan de kerstvakantie toe (en ik zal echt niet de enige zijn). Is dit dus het moment om A Christmas Carol van Charles Dickens te lezen, of kun je het beter nog even laten liggen?
Hoe gaat de originele A Christmas Carol?
Zoals ik al zei zijn er diverse vernieuwingen en twists op dit verhaal van 19 december 1843, maar weet jij wat zich afspeelde tussen de bladzijde van de eerste paar drukken? Natuurlijk gaat het over Ebenezer Scrooge, het vrek, die langzaam zijn haat voor kerst laat varen. Hij wordt bezocht door meerdere geesten die hem diverse scènes laten zien uit het verleden, heden en de toekomst. Ebenezer komt onopgemerkt bij zijn werknemers en familie op bezoek om te horen wat ze echt van hem vinden en om te voelen hoe zij kerst vieren. Ik denk dat ik wel durf te zeggen dat dit misschien een van de eerste verhalen is waar zoveel persoonlijke ontwikkeling in zit (toegegeven, niet dat ik heel veel boeken uit 1800 lees). Maar hoe zit het dan met je readingslump?
Waarom A Christmas Carol je readingslump erger maakt
Als je de 1948 uitgave in het Engels leest zoals ik heb gedaan, kun je er moeite mee hebben dat het dus in het Engels is. Zelfs heb ik daar meestal geen last van, maar dat ouderwetse taalgebruik! Ik heb nog nooit een boek gelezen waarin ik zoveel woorden gewoon niet ken, omdat ik ze nog nooit eerder gehoord heb. Het klinkt allemaal prachtig, maar je moet er dus of vrede mee hebben dat je niet alles snapt; of je moet met een woordenboek op schoot lezen. Daarnaast heeft Charles Dickens een vrij uitgebreide schrijfstijl, in de zin dat veel beschrijvende zinnen lang en ingewikkeld zijn. Daar moet je ook tegen kunnen. Ik zat op het randje van frustratie en het boek wegleggen wat dat betreft, maar er zijn ook genoeg redenen waarom dit juist wel een heerlijk decemberboek is.
Waarom dit kerstige Charles Dickens verhaal toch zeker welkom is
Ondanks dat het vaak een worsteling was, vond ik de schrijfstijl van Charles Dickens wel echt prachtig. Ik ga dit boek ook zeker nog eens lezen wanneer ik niet in een readingslump zit, zodat ik er meer mijn tijd voor neem. En misschien zoek ik nog wel wat van die chique woorden op ook. Leer je nog eens wat.
Daarnaast zitten er zoveel warme kerstherinneringen in en heeft het echt een happy ending. Daar werd ik oprecht heel vrolijk van en het deed me goed. Het is een kort boek en ik vind het op van die down momenten toch wel fijn als het lezen behapbaar aanvoelt.
Lief en oprecht
Tja, wat kan ik over het verhaal zeggen? Ik blijf het origineel en bijzonder vinden. Ook de dingen die worden toegevoegd door de alwetende verteller zijn prachtig. Af en toe zijn er zinnen als ‘zijn lach is de meest aanstekelijke die ik ooit heb meegemaakt en als jij iemand kent die een nog vrolijkere lach heeft, stel me dan alsjeblieft aan die persoon voor’. Dat voelt gewoon zo lief en oprecht, prachtige toevoegingen aan het verhaal.
Soms ging het iets te snel voor me dat Scrooge ineens van gedachten verandert, aar het is een kort verhaal dus wat wil je? Ondanks dat het verhaal letterlijk van hot naar her gaat, heeft het een samenhang die duidelijk is op iedere pagina. Alleen Ignorance en Want vond ik een beetje random, maar wel heel sterk dat Scrooge z’n woorden tegen hem worden gebruikt. Dit boek is fantasy, maar drukt je toch ook wel echt even met je neus op de feiten.
Funfact: wat ik nooit wist (of ik ben het vergeten) is dat de Spirit of Christmas Present met zijn magische fakkel langs de armen gaat om ervoor te zorgen dat hun eten met kerst lekkerder smaakt dan ooit te voren. Hoe aandoenlijk is dat? Dat vind ik gewoon een hele prettige gedachte.
Conclusie: hard werken, maar het betaalt zich uit
Kortom, ik heb zeker geen spijt dat ik na wat leesstilstand A Christmas Carol heb opgepakt. Ondanks dat het af en toe stoeien met woorden en zinnen was, sluit ik het boek tevreden en vrolijk. De tekeningen die erin staan zijn ook prachtig en sfeervol en ik zou er graag meer gezien hebben. Ik raad aan om dit boek in december te lezen (trek er een avondje voor uit in de kerstvakantie) als je denkt er de ruimte voor te hebben, mentaal en gewoon in je agenda. Ik snap alleen niet waarom dit verhaal een carol wordt genoemd, want ik kan me niet voorstellen dat mensen een lied zingen van meer dan tien pagina’s.
PS: ik heb gegoogled en Charles Dickens wilde blijkbaar dat A Christmas Carol zou worden gedeeld en verspreid alsof het een carol, liedje, was. Fair! Vind ik eigenlijk wel een leuke toevoeging.
