Als het op kerstfilms aankomt, dan zijn er altijd een aantal films die ieder jaar weer gekeken worden. Dat is logisch natuurlijk, want een klassieker blijft een klassieker. Maar soms is het natuurlijk ook leuk om een nieuwe film aan het lijstje toe te voegen, die je nog niet helemaal uit je hoofd kent. Op Disney+ kun je nu de humoristische kerstfilm Dashing Through the Snow zien. Maar, is deze film het kijken waard?

Waar gaat Dashing Through the Snow over?

Eddie Garrick heeft door een jeugdtrauma een hekel aan kerstmis. Zijn aversie tegen de feestdagen gaat zelfs zo ver, dat hij al jaren geen kerst meer heeft gevierd. Wanneer zijn (bijna ex-) vrouw hun dochtertje Charlotte afzet om samen kerst door te brengen, probeert hij er toch het beste van te maken.

In het huis van zijn buren, waar hij de kat van voert terwijl zij zelf op vakantie zijn, ontdekt hij Nick. Een man die vast zit in de schoorsteen en er zelf van overtuigd is dat hij de kerstman is. Eddie staat er op om Nick naar het ziekenhuis te brengen, zodat hij daar de hulp kan krijgen die hij nodig heeft. Onderweg wordt het al snel duidelijk dat hun een avond vol avontuur en verwarring te wachten staat als ze achtervolgt worden door een stel slechteriken die Nick proberen te vangen.

Charlotte gelooft Nick meteen als hij haar verteld dat hij de kerstman is, en samen wilt het duo er alles aan doen om op deze avond haar vader ook weer te laten geloven in kerstmis, met alle chaos van dien.

Een verhaal dat we al kennen

Het is lastig om een uniek verhaal neer te zetten met het thema “kerstmis”. We hebben al zo veel goede, en minder goede, films over dit onderwerp, dat elke nieuwe film wel doet denken aan een oudere. Ook bij Dashing Through the Snow is dit het geval. Het doet zelfs een beetje denken aan Christmas Carol, op zijn eigen manier. Man heeft een slechte kerstervaring als kind, man groeit op en haat kerst, man ervaart met kerst een magisch onverklaarbaar avontuur waardoor hij toch weer gaat geloven.

Persoonlijk vind ik dat niet heel erg. Zolang het niet te zoetsappig is en er humor door de film heen is verwerkt vermaak ik mij prima. En dus vond ik dit ook een “prima” film voor de afwisseling tussen de klassiekers door. Is het een film die je het jaar daarop weer aan zult zetten? Nee dat denk ik niet.

Er lijkt toch iets te missen

Disney is bijna zes jaar bezig geweest om deze film een realiteit te maken. En dus zou je verwachten dat alles tot in de puntjes zou kloppen. Dat voelde niet zo. In familiefilms is het niet altijd nodig om de allerbeste live action animatie te verwerken. Anders zouden we niet zo dol zijn op onze klassiekers, zoals The NeverEnding Story. Maar van Disney verwacht ik in 2023 beter werk dan de teleurstellende rendieren die hier met hulp van CGI zijn neergezet. Ze lijken in vergelijking met andere Disney films zelfs bijna amateuristisch.

Hoewel de acteurs, met name Lil Rel Howery, sterk werk leverde bleef het toch redelijk oppervlakkig. Er waren verschillende stukjes die op een bepaalde manier “hergebruikt’ en “onaf” voelde. Alsof er scenes weggelaten zijn die juist een goede toevoeging op het verhaal geweest zouden zijn. Misschien ligt het aan mij, maar zo hier en dan had ik het idee alsof er later in de studio zinnen ingesproken zijn en er geknipt was in verschillende scenes die in de film nu samen één scene maakten. Het verhaal was grappig, maar net niet goed genoeg uitgewerkt. De reden waarom Nick achtervolgt wordt is vanaf het begin al duidelijk, al is er wel een poging gedaan om op te bouwen naar de ontknoping.

Conclusie

Begin vooral met lage verwachtingen aan de film. Want hoewel het in bovenstaand stukje lijkt alsof de film zonde is van je tijd, is dat echt niet het geval. Ik ben gewoon streng als het op Disney kwaliteit aankomt. In plaats van een Disney film kun je dit beter zien als een Hallmark film met kindermagie. Het is grappig, familievriendelijk en vooral gewoon weer eens wat nieuws. Het verhaal was net niet bijzonder genoeg om je nieuwe favoriete kerstfilm te worden, maar dat mag de pret niet drukken.