Toen Disney diens 100e verjaardag vierde, gaven zij hun fans een nieuwe animatiefilm. Want wie jarig is trakteert. Een nieuw verhaal in een ouderwets jasje werd ons beloofd. Zo ontstond Wish, dé film voor echte Disney liefhebbers. En hoewel er potentie en nostalgie was, viel de film als geheel toch een beetje tegen.
Waar gaat Wish over?
Er was eens een eiland in de Mediteraanse zee waar koning Magnifico en koningin Amaya al jarenlang heersten over een gelukkig koninkrijk. Het eiland is gesticht met de gedachte dat iedereen er welkom is om hun dromen na te streven. Magnifico heeft jarenlang magie bestudeerd. Hierdoor kan hij nu eens per maand een wens van zijn inwoners in vervulling laten gaan.
Asha wenst niet voor haar eigen geluk. Haar grootste wens is dat de wens van haar 100-jarige opa in vervulling mag gaan voor zijn verjaardag. Wanneer Magnifico op zoek gaat naar een leerlingtovenaar en Asha op gesprek mag komen, kan ze de kans niet voorbij laten gaan om een goed woordje te doen voor haar opa.
Het gesprek loopt uit de hand. Het wordt Asha duidelijk dat het systeem waarmee Magnifico wensen in vervulling laat gaan niet eerlijk is. Uit frustratie maakt Asha haar eigen wens, waardoor ze met behulp van haar zelf gevonden magie een opstand begint met haar vrienden.
Veel knipogen naar oude Disney films
Een Disney film begint voor mij pas echt als ik een sprookjesboek open zie gaan, waarin ons als kijker een korte samenvatting gegeven wordt over het verhaal. Of beter gezegd, een soort proloog, zodat je meteen weet waar je in het verhaal je stapt. Dus toen Wish begon met het oh zo bekende sprookjesboek, liepen mijn verwachtingen meteen hoog op.
De knipoog naar het verleden stopte niet enkel bij het sprookjesboek. Er was een hert dat luisterde naar de naam Bambi. Asha had een staf die leek op die van de Goede Fee en haar outfit had dezelfde kleuren thema als de outfit van de Goede Fee in de allereerste Assepoester film. En zo kan ik makkelijk nog meer referenties opnoemen. Maar de allergrootste en belangrijkste knipoog naar de geschiedenis van Disney is het gebruik van hun bekende motto : “when you wish upon a star”. Waar een jongere generatie misschien niet alle referenties zal oppakken, zullen de ervaren Disney fans juist constant herkenning vinden naar de films waar ze mee zijn opgegroeid.
De film was gewoontjes
Gezien de grootte van het jubileum van Disney was het te verwachten dat ze in het vieren van deze mijlpaal ook groots zouden uitpakken. Dat groots uitpakken is met Wish niet gelukt. Sterker nog, ik vond het eigenlijk een flinke teleurstelling.
Door het gebruik van 3D en 2D animatie is hier een film neergezet die makkelijk in het lijstje ‘klasssieke’ Disney films had kunnen staan. Maar ondanks sterke animatie is de film als geheel gewoon niet zo heel erg bijzonder. Een paar uur nadat je de film gezien hebt, kun je je eigenlijk al niet meer herinneringen waar het verhaal over ging. Het verhaal was saai, voorspelbaar en op een bepaalde manier ook onorigineel. Het hele ‘een van mijn ouders is overleden’ en ‘ik vecht voor rechtvaardigheid’ is op dit punt zo vaak gebruikt dat het voelt alsof het team van Disney al hun oude ideeën in een grabbelton heeft gedaan en bij het maken van deze film lukraak iets uitgekozen heeft.
Het eerste nummer kwam over als een slechte imitatie van The Family Madrigal uit Encanto. Helaas waren de nummers die daarna volgden ook niet noemenswaardig. Hoewel Asha haar hart op de juiste plek had, vond ik haar drammerig en hierdoor juist af en toe een onsympathiek personage. Magnifico moest de grote slechterik zijn en werd eigenlijk vanaf de eerste ontmoeting al neergezet als de schurk. Maar ik vond Magnifico juist een van de best uitgewerkte personages, want ondanks dat hij zijn macht misbruikte, snapte ik wel waar zijn frustratie met het volk vandaan kwam. De overige personages bleven op de achtergrond, niemand had echt een verhaal dat interessant was. “Wens” zelf was duidelijk bedacht voor de kinderen. Het was leuker geweest als dit echt een personage was geweest in plaats van een soort onbestaand blobje.
Conclusie
Kortom, Wish is een teleurstellende film. Dit is het soort cadeau waarbij je stiekem hoopt dat de cadeaugever het bonnetje bewaard heeft zodat je het voor iets leukers kunt inwisselen. De animatiefilms van Disney vallen de laatste tijd wel vaker tegen, zoals bijvoorbeeld Elemental, maar dit spant de troon. Mijn tip, kies een Disney film uit je jeugd uit met een hoog nostalgisch gehalte en hou vast aan die fijne herinnering. Kijk Wish vooral niet om teleurstelling te voorkomen. Bespaar jezelf een verveeld avondje op de bank.
Wish
Goed
- Veel knipogen naar oude Disney films
Niet zo
- Saai verhaal
- Onoriginele muziek
